Ёсеф Зубаты

Ёсеф Зубаты
чэшск.: Josef Zubatý
Дата нараджэння	20 красавіка 1855(1855-04-20)[1][1][…]
Месца нараджэння	Прага, Каралеўства Багемія, Землі багемскай кароны, Аўстрыйская імперыя[1][1][…]
Дата смерці	21 сакавіка 1931(1931-03-21)[1][1][…] (75 гадоў)
Месца смерці	Вінаграды[d], Прага, Чэхаславакія[2]
Месца пахавання	Вінаградскія могілкі[d]
Грамадзянства	Аўстра-Венгрыя  Чэхаславакія
Род дзейнасці	педагог, перакладчык, індолаг, філолаг, настаўнік, мовазнавец, кампазітар
Навуковая сфера	лінгвістыка
Месца працы	факультэт мастацтваў Карлавага ўніверсітэта ў Празе[d]
Альма-матар	Карлаў універсітэт факультэт мастацтваў Карлавага ўніверсітэта ў Празе[d][3]
Вядомыя вучні	Олдржых Гуер Вінцанц Лесны
Член у	Акадэмія навук СССР Сербская акадэмія навук і мастацтваў
Узнагароды	ганаровы доктар Масарыкава ўніверсітэта[d] (1928)
Медыяфайлы на Вікісховішчы

Ёсеф Зу́баты (чэшск.: Josef Zubatý; 20 красавіка 1855, Прага — 21 сакавіка 1931, Прага) — чэшскі мовазнавец.

З 1891 года прафесар Карлава ўніверсітэта. З 1904 года акадэмік Чэшскай акадэміі навук. У 1911—1916 гадах генеральны сакратар Каралеўскага чэшскага таварыства навук. З 1928 года прэзідэнт Чэшскай акадэміі навук.

Буйны індолаг — аўтар даследаванняў па пытаннях старажытнай — індыйскай фанетыкі і граматыкі, індыйскай літаратуры; пераклаў на чэшскую мову 2 драмы Калідасы. Займаўся навуковым вывучэннем індаеўрапейскіх моў — класічных, балтыйскіх і славянскіх («Параўнальны сінтаксіс індаеўрапейскіх моў», 1901, і інш.); зрабіў значны ўклад у развіццё багемістыкі. У 1910—1922 гадах апублікаваў шэраг даследаванняў, прысвечаных этымалогіі рэдкіх слоў з розных моў, у т.л. беларускіх («азярод», «досыць», «льга», «латвы» і інш.).

• Беларуская энцыклапедыя: У 18 т. Т. 7: Застаўка — Кантата / Рэдкал.: Г. П. Пашкоў і інш. — Мн. : БелЭн, 1998. — Т. 7. — 604 с. — 10 000 экз. — ISBN 985-11-0035-8. — ISBN 985-11-0130-3 (т. 7).

• На Вікісховішчы ёсць медыяфайлы па тэме Ёсеф Зубаты
• Профіль Ёсефа Зубатага (Зубаты) на афіцыйным сайце РАН