Іван Раманавіч Макаранка

Іван Раманавіч Макаранка
Дата нараджэння	2 чэрвеня 1907(1907-06-02)
Месца нараджэння	Гута, Рэчкаўская воласць[d], Гомельскі павет, Магілёўская губерня, Расійская імперыя
Дата смерці	16 мая 1971(1971-05-16) (63 гады)
Месца смерці	Веткаўскі раён, Гомельская вобласць, Беларуская ССР, СССР
Грамадзянства	СССР
Прыналежнасць	СССР
Гады службы	1943—1945
Званне
Бітвы/войны	Вялікая Айчынная вайна
Узнагароды і званні

Іван Раманавіч Макаранка (2 чэрвеня 1907, Гута, Веткаўскі раён, Гомельская вобласць — 16 мая 1971, Веткаўскі раён, Гомельская вобласць) — камандзір сапёрнага ўзвода; памочнік камандзіра сапёрнага ўзвода 446-га стралковага палка 397-й стралковай дывізіі 61-й арміі, старшы сяржант, поўны кавалер ордэна Славы.

Нарадзіўся 20 мая (2 чэрвеня) 1907 года ў вёсцы Гута Веткаўскага раёна Гомельскай вобласці ў сялянскай сям’і. Беларус. Скончыў 4 класы. Працаваў у сельскай гаспадарцы.

У Чырвонай Арміі з 1943 года. У баях Вялікай Айчыннай вайны з 6 кастрычніка 1943 года. Ваяваў на Бранскім, Беларускім, 1-м Беларускім і 2-м Беларускім франтах. Удзельнічаў у вызваленні Украіны, Беларусі, Польшчы, баях на тэрыторыі Германіі.

Камандзір аддзялення сапёрнага ўзвода 446-га стралковага палка чырвонаармеец Іван Макаранка 16 сакавіка 1944 года ў раёне вёскі Тэрэбжуў-Гура ў ваколіцах беларускага горада Пінска замяніў камандзіра сапёрнага ўзвода і ўмела кіраваў чатырма групамі сапёраў, якія зрабілі праходы ў мінных палях праціўніка. Пры адбіванні контратак ворага асабіста знішчыў каля дзесяці варожых салдат.

Загадам па 397-й стралковай дывізіі ад 31 сакавіка 1944 года № 011 за мужнасць і адвагу, праяўленыя ў баях, чырвонаармеец Макаранка Іван Раманавіч узнагароджаны Ордэнам Славы 3-й ступені^[1].

Памочнік камандзіра сапёрнага ўзвода 446-га стралковага палка малодшы сяржант Іван Макаранка ў перыяд з 5 па 13 чэрвеня 1944 года ў раёне горада Пінска арганізаваў будаўніцтва перапраў праз рэкі Стыр, Прыпяць, Ясельда і асабіста зняў сорак тры супрацьтанкавыя міны.

Загадам па 61-й арміі ад 3 верасня 1944 года № 300 за мужнасць і адвагу, праяўленыя ў баях, малодшы сяржант Макаранка Іван Раманавіч узнагароджаны Ордэнам Славы 2-й ступені^[1].

Памочнік камандзіра сапёрнага ўзвода 446-га стралковага палка старшы сяржант Іван Макаранка ў перыяд з 14 па 17 красавіка 1945 года ў раёне населенага пункта Хоэн-Вутцаў забяспечваў пераправу войскаў праз раку Одэр. З воінамі-сапёрамі даручанага яму ўзвода ён пабудаваў плот грузапад’ёмнасцю ў паўтары тоны і перавёз на ім артылерыю, пяхоту і боепрыпасы. Асабіста выратаваў адзінаццаць параненых савецкіх байцоў.

На працягу чатырохсот пяцідзесяці кіламетраў наступлення 446-ы стралковы полк не меў ніводнага выпадку падрывання на мінах, дзякуючы дзеянням сапёраў старшага сяржанта Івана Макаранкі^[1].

24 мая 1945 года камандуючы 61-й арміяй генерал-палкоўнік Бялоў П. А. прадставіў І. Р. Макаранку да ўзнагароджвання ордэнам Славы 1-й ступені^[1].

Указам Прэзідыума Вярхоўнага Савета СССР ад 15 мая 1946 года за ўзорнае выкананне заданняў камандавання ў баях з нямецка-варожымі захопнікамі старшы сяржант Макаранка Іван Раманавіч узнагароджаны ордэнам Славы 1-й ступені, стаўшы поўным кавалерам ордэна Славы^[1].

У 1945 годзе старшына Макаранка І. Р. дэмабілізаваны. Жыў у роднай вёсцы. Працаваў у калгасе і саўгасе «Рэчкі». Памер 16 мая 1971 года.

Узнагароджаны ордэнамі Чырвонай Зоркі, Славы 1-й, 2-й, 3-й ступені, медалямі^[1].

• Макаранка Іван Раманавіч // Беларуская энцыклапедыя: У 18 т. Т. 9: Кулібін — Малаіта / Рэдкал.: Г. П. Пашкоў і інш. — Мн. : БелЭн, 1999. — Т. 9. — С. 528. — 10 000 экз. — ISBN 985-11-0035-8. — ISBN 985-11-0155-9 (т. 9).
• Долготович Б. Д. Кавалеры ордена Славы. Минск, 2006.
• Кавалеры ордена Славы трёх степеней: Краткий биографический словарь / Пред. ред. коллегии Д. С. Сухоруков. — М.: Воениздат, 2000. — 703 с. — 10 000 экз. — ISBN 5-203-01883-9.
• Навечно в сердце народном. 3-е изд., доп. и испр. Минск, 1984.

Иван Романович Макаренко на сайце «Героі краіны»