Ігнат Ігнатавіч Панкевіч (партызан)

Ігнат Ігнатавіч Панкевіч
Дата нараджэння	12 (25) сакавіка 1905
Месца нараджэння	Смаленск, Смаленская губерня, Расійская імперыя
Дата смерці	16 лютага 1971(1971-02-16) (65 гадоў)
Месца смерці	Мінск, Беларуская ССР, СССР
Альма-матар	БДПУ Асобы беларускі збор
Бітвы/войны	Вялікая Айчынная вайна
Узнагароды і званні

Ігна́т Ігна́тавіч Панке́віч (12 (25) сакавіка 1905, Смаленск — 16 лютага 1971) — адзін з кіраўнікоў партызанскага руху ў Мінскай вобласці падчас Вялікай Айчыннай вайны.

Нарадзіўся 12 (25) сакавіка 1905 года ў Смаленску. Паходзіў з рабочай сям’і^[1]. Беларус^[2]. Скончыў Мінскі педагагічны інстытут^[1].

У 1922—1925 гадах служыў у Чырвонай Арміі. У 1926—1932 гг. працаваў на камсамольскай і партыйнай рабоце ва Украіне. Член КПСС з 1932 года. У 1932—1941 гг. на партыйнай рабоце ў Маскве^[1].

У час Вялікай Айчыннай вайны з верасня 1941 года на фронце. У маі — чэрвені 1942 года знаходзіўся на Асобым беларускім зборы. З чэрвеня 1942 года ў партызанах: быў камісарам атрада, з снежня 1942 года — камісарам партызанскай брыгады імя С. М. Кірава, з чэрвеня 1943 да чэрвеня 1944 года — зноў камісарам атрада^[1].

Пасля вайны выкладаў у Мінску. Памёр 16 лютага 1971 года^[1].

Узнагароджаны ордэнамі Чырвонага Сцяга (1944), Чырвонай Зоркі, Айчыннай вайны 2-й ступені, медалём «Партызану Айчыннай вайны» 1-й ступені^[2] і іншымі^[1].

• Панкевіч Ігнат Ігнатавіч // Беларуская Савецкая Энцыклапедыя. У 12 т. Т. 8. Паддубнікі — Рабкі / Рэдкал.: П. У. Броўка (гал. рэд.) і інш. — Мн.: БелСЭ, 1975. — 676 с.: іл., карты.