Ізюмскія брацкія магілы
 15 верасня 2022 года ва ўкраінскім горадзе Ізюм пасля таго, як ён быў вызвалены ўкраінскімі сіламі падчас расійскага ўварвання ва Украіну, было знойдзена некалькі масавых пахаванняў, у тым ліку адно з месцаў, дзе знаходзіліся прынамсі 445[1] мірных жыхароў Украіны, забітых расійскімі войскамі.[2] ПерадумовыУ рамках уварвання ва Украіну ў 2022 годзе расійскія вайскоўцы ўвайшлі ва Украіну з боку паўднёвай мяжы Беларусі.[3] У сакавіку 2022 года пачалася бітва за кантроль над горадам Ізюм з-за важнасці горада як транспартнага вузла. Расійскія вайскоўцы хацелі захапіць Ізюм, каб іх сілы ў Харкаўскай вобласці змаглі злучыцца са сваімі войскамі на Данбасе.[4] 1 красавіка ўкраінскія вайскоўцы пацвердзілі, што Ізюм знаходзіцца пад кантролем Расіі.[5] Пасля пачатку ўкраінскага паўднёвага контрнаступлення ў Херсоне ў канцы жніўня ўкраінскія сілы пачалі адначасовы контрнаступ у пачатку верасня ў Харкаўскай вобласці, на паўночным усходзе краіны. Пасля нечаканага ўварвання ўглыб расійскіх ліній Украіна да 9 верасня вярнула сабе шмат сотняў квадратных кіламетраў тэрыторыі.[6] 10 верасня 2022 года ўкраінскія войскі вярнулі горад падчас контрнаступлення Украіны на Харкаў у 2022 годзе.[7] Даклады Фота- і відэадоказы масавага забойства з'явіліся 15 верасня 2022 года пасля таго, як расійскія войскі былі выбітыя з горада ў выніку контрнаступлення ў Харкаве.[8] Пасярод дрэў былі сотні магіл з простымі драўлянымі крыжамі, большасць з іх пазначаныя толькі лічбамі, у той час як на адной з вялікіх магіл была пазнака, што ў ёй знаходзяцца целы як мінімум 17 украінскіх салдат.[9] Да 16 верасня следчыя выявілі больш за 445 пахаванняў як мірных жыхароў, так і вайскоўцаў, некаторыя з іх ідэнтыфікаваць і вызначыць месцазнаходжанне дапамагла Тамара Уладзіміраўна, загадчыца мясцовага пахавальнага бюро. Акупанты загадалі Уладзіміраўне толькі пазначаць магілы нумарамі і запісваць у журнал як нумар, так і імёны асобаў.[10] Па словах уладаў, у некаторых з целаў былі звязаныя за спіной рукі і сляды катаванняў.[11] Губернатар Харкаўскай вобласці Алег Сінегубаў заявіў: «Сярод эксгумаваных сёння целаў 99% з прыкметамі гвалтоўнай смерці. Ёсць некалькі целаў са звязанымі за спінай рукамі, адзін пахаваны з вяроўкай на шыі. Відавочна, што гэтыя людзі былі закатаваны і расстраляны. Сярод пахаваных ёсць і дзеці».[12] Жыхары, якія перажылі акупацыю, заяўляюць, што расіяне білі па канкрэтных асобах і што ў іх ужо былі спісы мясцовых вайскоўцаў, сем’яў вайскоўцаў ці ветэранаў вайны на Данбасе. Яны таксама заявілі, што пры выбары ахвяр яны будуць тэрарызаваць гараджан, публічна распранаючы іх. Уладзіміраўна сцвярджала, што ёй дазволілі пахаваць тэрытарыяльную абарону і некаторых вайскоўцаў, але большасць загінуўшых украінскіх вайскоўцаў ёй не дазволілі пахаваць і не ведалі, дзе знаходзяцца целы. РасследаваннеААН у адказ заявіла, што плануе накіраваць назіральнікаў у Ізюм.[13][14] РэакцыіПрэзідэнт Украіны Уладзімір Зяленскі параўнаў знаходку з разняй у Бучы, калі чыноўнікі пачалі судова-медыцынскае расследаванне. Джон Кірбі з Рады нацыянальнай бясьпекі Белага дому заявіў, што «на жаль, гэта адпавядае той нястачы і жорсткасці, якую расійскія ўзброеныя сілы вядуць у вайне супраць Украіны і ўкраінскага народа».[15] Гл. таксамаЗноскі
|
||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Portal di Ensiklopedia Dunia
