Да 2022 года: 4488 забітых[4][5][6] 9 500–10 500 параненых[7] 70 зніклых без вестак[8] 2768 узятых у палон[9][10][11] 9 268 чалавек далучыліся да расійскіх войскаў пасля анексіі[12]
Да 2022 года: 5660 забітых[7] 12 500–13 500 параненых[7] у тым ліку 400-500 расійскіх салдат загінулі
Агульныя страты
Загінула 3350 мірных жыхароў; больш за 7000 параненых[7] 13 000–13 200 забітых; У цэлым 29 000–31 000 параненых[7]
З іх у Крыме загінулі 6 чалавек, 3 з якіх — мірныя жыхары.[13]
Расійска-ўкраінская вайна[14] — працяглы канфлікт паміж Расіяй і Украінай, які пачаўся ў лютым 2014 года. У цэнтры вайны быў статус Крыма і часткі Данецкай і Луганскай абласцей, якія міжнародна прызнаны часткай Украіны.
Пасля пратэстаў Еўрамайдана і адхілення ад пасады прэзідэнта Украіны Віктара Януковіча 22 лютага, а таксама на фоне прарасійскіх хваляванняў ва Украіне расійскія салдаты без знакаў адрознення ўзялі пад кантроль стратэгічныя пазіцыі і інфраструктуру на ўкраінскай тэрыторыі Крыма. 1 сакавіка Дзяржаўная дума Расійскай Федэрацыі падтрымала прапанову прэзідэнта Уладзіміра Пуціна аб уводзе расійскіх войскаў на тэрыторыю Украіны[15]. Ва ўварванні ўдзельнічаюць расійскія ваенныя[16] без апазнавальных знакаў. Як сведчыць расійскі ведамасны медаль «За вяртанне Крыма», расійскі захоп Крыма сіламі Міністэрства абароны Расіі пачаўся 20 лютага[17].
Расійскі ўрад матываваў неабходнасць увядзення войскаў «абаронай этнічных рускіх у Крыме ад украінскіх экстрэмістаў, што прыйшлі да ўлады ў выніку Еўрамайдана». Расія не прызнала часовы ўрад Украіны, створаны пасля адхілення ад пасады прэзідэнта Януковіча, і працягвае лічыць яго адзіным легітымным прэзідэнтам. Паводле заявы рускіх, Януковіч сам папрасіў увесці войскі ва Украіну дзеля падтрымкі міру і парадку.
Украінскія ваенныя не ўступалі ва ўзброеныя сутычкі з інтэрвентамі; улады абвясцілі мабілізацыю рэзервістаў. На 13 сакавіка расійскія акупацыйныя войскі заблакавалі і вывелі са строю 40 памежных украінскіх аб’ектаў, захапілі 20 збудаванняў дзяржаўнай інфраструктуры, узялі ў аблогу 37 украінскіх вайсковых часцей, яшчэ 4 — захапілі[18].
У красавіку дэманстрацыі прарасійскіх груповак на Данбасе ва Украіне перараслі ў вайну паміж украінскім урадам і сепаратысцкімі сіламі самаабвешчаных Данецкай і Луганскай народных рэспублік, якія падтрымліваюцца Расіяй. У жніўні расійская ваенная тэхніка перасекла мяжу ў некалькіх месцах Данецкай вобласці.[26][27][28][29] Уварванне расійскіх вайскоўцаў было расцэнена як адказнасць за паражэнне ўкраінскіх войскаў у пачатку верасня.[30][31]
У лістападзе 2014 года ўкраінскія вайскоўцы паведамілі аб інтэнсіўным перамяшчэнні войскаў і тэхнікі з Расіі ў падкантрольныя сепаратыстам часткі ўсходняй Украіны.[32] Асашыэйтэд Прэс паведаміла, што ў падкантрольных паўстанцам раёнах рухаліся 40 ваенных машын без абазначэння.[33] Спецыяльная маніторынгавая місія Арганізацыі па бяспецы і супрацоўніцтву ў Еўропе (АБСЕ) назірала за калонамі цяжкага ўзбраення і танкаў на падкантрольнай ДНР тэрыторыі без знакаў адрознення.[32] Далей назіральнікі АБСЕ заявілі, што пад выглядам канвояў з гуманітарнай дапамогай назіралі за транспартнымі сродкамі, якія перавозілі боепрыпасы і целы вайскоўцаў, якія перасякалі расійска-ўкраінскую мяжу. Станам на пачатак жніўня 2015 года АБСЕ назірала больш за 21 такую машыну, пазначаную расійскім ваенным кодэксам для салдат, якія загінулі ў баі. Як піша The Moscow Times, Расія спрабавала запалохаць і прымусіць замаўчаць праваабаронцаў, якія абмяркоўвалі гібель расійскіх салдат у канфлікце.[34] АБСЕ не раз паведамляла, што яе назіральнікам было адмоўлена ў доступе да тэрыторый, якія кантралююцца «аб’яднанымі расійска-сепаратысцкімі сіламі».[35]
Большасць членаў міжнароднай супольнасці[36][37][38] і такіх арганізацый, як Amnesty International,[39] асудзілі Расію за яе дзеянні ў пострэвалюцыйнай Украіне, абвінаваціўшы яе ў парушэнні міжнароднага права і суверэнітэту Украіны. Многія краіны ўвялі эканамічныя санкцыі супраць Расіі, расійскіх прыватных асоб і кампаній.[40]
У кастрычніку 2015 года The Washington Post паведаміла, што Расія перадыслакавала некаторыя свае элітныя падраздзяленні з Украіны ў Сірыю для падтрымкі прэзідэнта Сірыі Башара Асада.[41] У снежні 2015 года прэзідэнт Расійскай Федэрацыі Уладзімір Пуцін прызнаў, што афіцэры расійскай ваеннай выведкі дзейнічаюць ва Украіне, настойваючы, аднак, на тым, што гэта не тое ж самае, што звычайныя войскі.[42] Станам на люты 2019 года 7 % тэрыторыі Украіны аднесены ўрадам Украіны да часова акупаваных тэрыторый.[43]
Аляксандр Дугін у сваёй кнізе «Асновы геапалітыкі: Геапалітычная будучыня Расіі», якая значна ўплыла на расійскія эліты і ўласна на знешнюю палітыку Уладзіміра Пуціна, сцвярджаў, што Украіна павінна быць анексавана Расійскай Федэрацыяй, бо нібыта: «Украіна як дзяржава не мае геапалітычнага значэння, асаблівага культурнага імпарту або агульначалавечага значэння, геаграфічнай унікальнасці, этнічнай выключнасці, яе пэўныя тэрытарыяльныя амбіцыі ўяўляюць велізарную небяспеку для ўсёй Еўразіі і без рашэння праблемы „ўкраінскага пытання“, казаць аб кантынентальнай палітыцы наогул бессэнсоўна. Нельга дазволіць Украіне заставацца незалежнай, калі яна не будзе санітарнай мяжой, што таксама было б недапушчальна»[44], — што ўрэшце прывяло да расійска-ўкраінскай вайны.[45]
↑Неабходна задаць title= і url= для шаблона {{cite web}}. [1](укр.). Herman Shapovalenko, Yevhen Vorokh, Yuriy Hirchenko. Праверана 31 January 2015.
↑Ваенна-гістарычны музей таксама асобна пералічвае 139 невядомых на сённяшні дзень салдат, якія загінулі: 66 на Краснапольскіх могілках,[2] 63 at Kushugum cemetery [3] і 10 на Старабельскіх могілках.[4]
↑Russia said to redeploy special-ops forces from Ukraine to Syria(нявызн.)(недаступная спасылка). Fox News Channel (24 кастрычніка 2015). — «"The special forces were pulled out of Ukraine and sent to Syria," a Russian Ministry of Defense official said, adding that they had been serving in territories in eastern Ukraine held by pro-Russia rebels. The official described them as "akin to a Delta Force," the U.S. Army's elite counterterrorism unit.» Архівавана з першакрыніцы 24 October 2015. Праверана 24 October 2015.
.svg){kind=small}
.svg){kind=small}
