Аляксандр Валяр’янавіч Альхоўскі

Аляксандр Валяр’янавіч Альхоўскі
Дата нараджэння	1858
Дата смерці	1911
Альма-матар	Санкт-Пецярбургскі дзяржаўны архітэктурна-будаўнічы ўніверсітэт (1883)
Медыяфайлы на Вікісховішчы

Аляксандр Валяр’янавіч Альхоўскі (1858 — 1911) — расійскі і беларускі грамадзянскі інжынер і архітэктар^[1].

Першапачатковаю адукацыю атрымаў у прыватным рэальным вучылішчы ў Пецярбургу. У 1876 годзе атрымаў у Будаўнічае вучылішча^[1].

У 1883 годзе быў выпушчаны са званнем грамадзянскага інжынера па першым разрадзе і тады ж прыкамандзіраваны да Тэхнічна-будаўнічага камітэту^[1]. Разам з тым ён займаўся прыватнай практыкай у Пецярбургу і быў архітэктарам акцыянернага таварыства складоў вогненебяспечных тавараў на воставе Галадае, дзе займаўся пабудовай мураваных, драўляных і толевых баракаў для складу тавараў. У 1886 годзе А. Альхоўскі прызначаны на пасаду малодшага архітэктара ў магілёўскае губернскае праўленне, а з 1887 года складаўся губернскім інжынерам і архітэктарам люблінскага губернскага праўлення^[1].

• 1886-92:
  • Свята-Троіцкая царква ў в. Вялікая Зімніца Слаўгарадскага раёна (не захавалася)^[1]
  • Свята-Мікольская царква  (польск.) (бел. на 350 чалавек у в. Дратаве  (укр.) (бел. Любартаўскага павета Люблінскай губерні (па праекце В. І. Сычугова)^[1]
  • Будынак для турэмнай адміністрацыі, флігель для бані, пральні і сушыльні і царква пры люблінскай турме^[1]
• 1912-15:
  • Царква Алексія мітрапаліта Маскоўскага (пабудавана ў 1906, зачынена ў 1921, у 1923 перанесена на могілкі і асвечана як Мікольская, страчана ў 1934) у в. Тайцах Гатчынскага раёна Ленінградскай вобласці^[2][3][4]

	Аляксандр Валяр’янавіч Альхоўскі на Вікісховішчы

• Ольховский Александр Валерианович (руск.)