Аляксандр Прыстар

Аляксандр Прыстар
польск.: Aleksander Prystor
Прэм’ер-міністр Польшчы 27 мая 1931 — 9 мая 1933
Папярэднік	Валеры Славэк
Пераемнік	Януш Енджаевіч
Маршалак Сената Польшчы[d] 4 кастрычніка 1935 — 27 лістапада 1938
Нараджэнне	2 студзеня 1874(1874-01-02)[1] Вільня, Віленскі павет, Віленская губерня, Расійская імперыя
Смерць	1941[2][3][…] Бутырская турма[d], Цвярскі раён[d], Цэнтральная адміністрацыйная акруга, Масква, РСФСР, СССР[4] або Масква, РСФСР, СССР
Месца пахавання	Старыя Павонзкі
Партыя	Польская сацыялістычная партыя[d] Беспартыйны блок супрацоўніцтва з урадам[d] Лагер нацыянальнага аб’яднання
Адукацыя	фізіка-матэматычны факультэт Маскоўскага дзяржаўнага ўніверсітэта[d] Імператарскі Дэрпцкі ўніверсітэт
Род войскаў	пяхота Другой Польскай Рэспублікі[d]
Званне	палкоўнік
Бітвы	Першая сусветная вайна польска-савецкая вайна
Узнагароды	Commemorative Badge of the Inspector General of the Armed Forces[d]
Медыяфайлы на Вікісховішчы

Аляксандр Прыстар (польск.: Aleksander Błażej Prystor; 2 студзеня 1874 — 27 ліпеня 1941 года) — польскі палітык, прэм’ер-міністр Польшчы, палкоўнік Войска Польскага, масон.

Пасля аднаўлення незалежнасці Польшчы ў 1918 годзе быў намеснікам міністра ў Міністэрстве працы і сацыяльнай абароны (1918—1922). Удзельнік польска-бальшавіцкай вайны. У 1929—1930 гадах быў міністрам працы і сацыяльнай абароны, а ў 1930—1931 гадах — міністрам прамысловасці і гандлю. Адзін з вядучых палітыкаў часоў рэжыму Санацыі, блізкі паплечнік Юзафа Пілсудскага. Прэм’ер-міністр Польшчы з 27 мая 1931 па 9 мая 1933 года. Дэпутат Сейма Польшчы 3-га склікання ад Беспартыйнага блоку супрацоўніцтва з урадам (1930—1935), пазней сенатар (1935—1939). Старшыня Галоўнай рады Таварыства развіцця ўсходніх зямель.

Пасля агрэсіі СССР супраць Польшчы ў 1939 годзе знайшоў прытулак у Літве. Пасля акупацыі яе Чырвонай Арміяй і анексіі Літвы Савецкім Саюзам летам 1940 года арыштаваны НКУС. Памёр у турэмным шпіталі ў маскоўскай турме «Бутырка».