Аркадзь Аркадзевіч Анішчык

Аркадзь Аркадзевіч Анішчык
Дата нараджэння	25 красавіка 1945(1945-04-25) (80 гадоў)
Месца нараджэння	Навагрудак, Навагрудскі раён, Баранавіцкая вобласць, БССР, СССР
Грамадзянства	СССР  Расія
Род дзейнасці	мастак
Жанр	мастацкае шкло, вітраж
Вучоба	Ленінградскае вышэйшае мастацка-прамысловае вучылішча імя В. Мухінай Вышэйшая школа прыкладнога мастацтва ў Празе (1975)
Узнагароды
Сайт	arkmai.clan.su

Аркадзь Аркадзьевіч Анішчык (нар. 25 красавіка 1945, Навагрудак, Беларуская ССР) — мастак шкла, акадэмічны жывапісец.

Нарадзіўся 25 красавіка 1945 года ў горадзе Навагрудак. Дзяцінства і юнацтва будучага мастака прайшлі ў Гродзенскай вобласці.

З 1969 года вучыўся ў Ленінградскім вышэйшым мастацка-прамысловым вучылішчы ім. Мухінай, з 1970 — у атэлье мастака шкла прафесара Станіслава Лібенскага (чэшск.) ў Вышэйшай мастацка-прамысловай школе (Прага), якую з адзнакай скончыў у 1975 годзе з кваліфікацыяй «мастак шкла, акадэмічны жывапісец, педагог».

Працаваў на шклозаводзе «Нёман» (Бярозаўка (горад), Лідскі раён, Гродзенская вобласць), дзе выканаў больш 3000 мадэляў для прамысловай вытворчасці, а таксама гіганцкую кампазіцыю са шкла (90 м2) для кінатэатра «Гродна» ў горадзе Гродна, і шэраг іншых дызайнерскіх аб'ектаў для архітэктуры. Займаўся прамысловым дызайнам — стварыў шэраг свяцільнікаў для Лідскага завода электратэхнічнага абсталявання.

Зараз мастак жыве і працуе ў Таліне, Эстонія

Ўдасканаліў тэхналагічны працэс стварэння вітражоў. Разам з жонкай, таксама мастачкай шкла Майрэ Пююкке і сынам спраектаваў і выканаў некалькі значных алтарных кампазіцый са шкла для хрысціянскіх цэркваў.

Праектуе і выконвае вітражы, шліфаваныя аб'екты са шкла. Выкладае, праводзіць майстар-класы^[1].

У 1973-2008 гадах удзельнічаў больш чым больш за 300 выставах у музеях і выставачных залах на тэрыторыі былога СССР (Масква, Ленінград, Мінск^[2], Ерэван, Гродна), а таксама за мяжой: Францыя, Канада, Венгрыя, Польшча, Грэцыя, Чэхаславакія, Югаславія, Індыя, Фінляндыя^[3].

Творы Аркадзя Анішчыка знаходзяцца ў Гістарычным музеі (Мінск), мастацкім музеі (Шаўляй), Музеі прыкладнога мастацтва (Масква, кампазіцыі са шкла), Нацыянальным мастацкім музеі Рэспублікі Беларусь (у пастаяннай экспазіцыі "Беларускае мастацтва XX стагоддзя")^[4], а таксама ў прыватных зборах калекцыянераў Германіі, Расіі, Фінляндыі, Беларусі, Чэхіі, Узбекістана, Літвы, Эстоніі.

• Прасторавая кампазіцыя са шкла, 90 м² — у кінатэатры «Гродна» (Гродна)
• Кампазіцыя «Тры Вазы", шкло, гута; 1988 — калекцыя губернатара горада Мікелі.
• Алтарныя вітражы, кампазіцыі
  • «Адзін», 3200 × 60 см — зала для пасяджэнняў у хрысціянскім вучылішчы Яккімаа (Руакалахці, Фінляндыя)
  • «Дабраслаўляюць анёлы», 3600 ×8 2 см — хрысціянскі храм (Пункахар'ю, Фінляндыя)
  • «Ad lumen», 2210 × 137 см — кафедральны сабор мясцовай епархіі (Сулкава, Фінляндыя)
  • «Ylöspäin», 70 × 70 см — Савонлінскае хрысціянскае вучылішча.
  • «Alttari» — (Кіпаніемі, Фінляндыя).

• Дыплом III ступені ВДНГ БССР (1982) — За распрацоўку на высокім мастацкім узроўні камплекты шклянак і вазы для прамысловай вытворчасці.
• Дыплом III ступені ВДНГ БССР (1982) — За распрацоўку на высокім мастацкім узроўні камплекты ваз і сервізу для бытавога карыстання, для прамысловай вытворчасці.
• Ганаровая грамата Гродзенскай абласной арганізацыі Саюза мастакоў БССР (1982) — За вялікі ўклад у развіццё беларускага шкла, значную работу па выхаванні падрастаючага пакалення, арганізатарскую дзейнасць па правядзенні выстаў у горадзе Ленінградзе і горадзе Гродна.
• Бронзавы медаль ВДНГ (1985) — За выдатныя дасягненні ў галіне развіцця народнай гаспадаркі СССР.
• Знак УЦСПС «За дасягненні ў самадзейным мастацтве» (1987).

• Сайт Аркадзя Анішчыка і Майры Пююкке (англ.)