Беніца (гміна)

Гміна Беніца (польск.: Gmina Bienica) — колішняя вясковая гміна, якая існавала да 1939 года на тэрыторыі Віленскай зямлі, Віленскага ваяводства Польскай Рэспублікі (цяпер тэрыторыя Беларусі). Сядзіба размяшчалася ў Беніцы^[2].

Першапачаткова гміна ўваходзіла ў склад Ашмянскага павета ў Віленскай губерні. 7 чэрвеня 1919 года ўвайшла ў склад утворанай пад Цывільным упраўленнем Усходніх зямель Віленскай акругі^[3], якая 9 верасня 1920 перайшла пад кіраўніцтва Упраўлення прыфрантавых і этапных тэрыторый^[4]. У сувязі з узнікненнем Сярэдняй Літвы 9 кастрычніка 1920 гміна разам з паўночнай часткай Ашмянскага павета апынулася ў яе складзе^[5][6]. 13 красавіка 1922 года гміна ўвайшла ў склад польскай Віленскай зямлі^[7], ператворанай 20 студзеня 1926 года ў Віленскае ваяводства^[8].

1 красавіка 1927 года гміна ўвайшла ў склад новаўтворанага Маладзечанскага павета таго ж ваяводства^[9]. 1 красавіка 1929 года з гміны Беніца перададзены 12 населеных пунктаў у склад гміны Войстам Вілейскага павета^[10].

У лістападзе 1939 года павет уключаны ў склад БССР, скасаваны 15 студзеня 1940 года разам з гмінамі.