Брыгіда Харальдсдоцір
Брыгіда Харальдсдоцір (шведск.: Birgitta Haraldsdotter каля 1131 — каля 1208) — каралева-консорт Швецыі, жонка караля Швецыі Магнуса Хенрыксена. БіяграфіяБрыгіда Харальдсдоцір была незаконнанароджанай дачкой караля Нарвегіі Харальда IV. Імя яе маці невядома, але, магчыма ёю была Тора Гутармсдоцір, даўняя палюбоўніца яе бацькі і маці караля Сігурда II. Паводле легенды яе першым мужам быў кароль Інгэ II Малодшы, але гэта не ўяўляецца магчымым; хутчэй за ўсё, яе першы шлюб быў са шведскім графам Карлам Сунесанам. Яна была замужам за Магнусам Хенрыксенам, сынам мачахі Інгрыд Рагнвальдсдотэр і яе першага мужа Хенрыка Скаделора. Яе муж займаў шведскі пасад у 1160—1161 гадах. Пасля яго смерці ў 1161 годзе яна зноў выйшла замуж за шведскага ярла Біргера Бросу. Яе дачка ад гэтага шлюбу, Інгегерд Біргерсдотэр, была каралевай Швецыі ў 1200—1222 гадах. У 1174 годзе нарвежскі прэтэндэнт на пасад Эйстэйн III Дзяўчынка, які сцвярджаў, што з’яўляецца яе пляменнікам, папрасіў падтрымкі ў яе і яе мужа; яны аказалі яму падтрымку. У 1176 годзе нарвежскі прэтэндэнт на пасад Сверыр Сігурдсан таксама папрасіў падтрымкі. Спачатку яны яго адхілілі, але ў 1177 годзе яны параілі біркебэйнерам прызнаць Сверэ сваім каралём і падтрымалі яго. Сын Брыгіты, Філіп, таксама далучыўся да Сверэ. Броса памёр у 1202 годзе. У 1205 годзе паўстаў канфлікт паміж яе дачкой, каралевай Інгегерд, і домам Фолькунгаў. Даты нараджэння і смерці Брыгіды дакладна невядомыя. Пасля смерці другога мужа ў 1202 годзе яна пайшла ў жаночы манастыр Рысеберга ў Нерцы, дзе памерла і была пахавана[5]. Дзеці
ПродкіЗноскіЛітаратура
|
Portal di Ensiklopedia Dunia