Васіль Васілевіч Галубовіч

Васіль Васілевіч Галубовіч
Дата нараджэння	28 снежня 1909 (10 студзеня 1910)
Месца нараджэння	Коханава, Аршанскі павет, Магілёўская губерня, Расійская імперыя
Дата смерці	29 снежня 1991(1991-12-29) (82 гады)
Месца смерці	Мінск, Беларусь
Грамадзянства	Расійская імперыя  СССР
Род дзейнасці	сцэнограф, настаўнік
Месца працы	Dnipropetrovsk Theater of Young Spectators[d] Днепрапятроўскі дзяржаўны акадэмічны тэатр оперы і балета[d] Саратаўскі акадэмічны тэатр юнага гледача імя Ю. П. Кісялёва[d] Саратаўскі акадэмічны тэатр драмы імя І. А. Слонава[d] Казахскі дзяржаўны акадэмічны тэатр драмы імя М. А. Аўэзава Алмацінскі каледж дэкаратыўна-прыкладнога мастацтва[d] Нацыянальны акадэмічны тэатр імя Янкі Купалы Беларускі дзяржаўны тэатральна-мастацкі інстытут Нацыянальны акадэмічны драматычны тэатр імя Максіма Горкага
Вучоба	Нацыянальная акадэмія выяўленчага мастацтва і архітэктуры (1932)
Уплыў	Fedir Krychevsky[d] і Zinovy Tolkachyov[d]
Узнагароды

Васіль Васілевіч Галубо́віч^[1] (28 снежня (10 студзеня) 1910, Коханава, Талачынскі раён — 29 снежня 1991) — беларускі тэатральны мастак. Заслужаны дзеяч мастацтваў Казахскай ССР (1954). Лаўрэат Сталінскай прэміі СССР (1952)^[2].

Пераехаў у Екацярынаслаў (цяпер горад Дніпро) ва Украіне, дзе атрымаў сярэднюю адукацыю, а таксама наведваў драматычную студыю пры чыгуначнай станцыі Дзіёўка (прыгарад Екацярынаслава, цяпер у складзе Дніпра).

У 1927 годзе паступіў і ў 1932 годзе скончыў Кіеўскі мастацкі інстытут  (руск.) (бел.^[2]. Яго настаўнікам быў Фёдар Крычэўскі — першы рэктар Украінскай акадэміі мастацтваў, прафесар Кіеўскага мастацкага інстытута, заслужаны дзеяч мастацтваў УССР.

Пасля сканчэння ВНУ Галубовіч вярнуўся ў Днепрапятроўск (цяпер Дняпро). У 1932 годзе працаваў кіраўніком мастацка-плакатнай майстэрні пры Цэнтральным Палацы культуры металургаў Поўдню.

Як тэатральны мастак пачаў працаваць у тэатрах Днепрапятроўска (ТЮГ, оперным тэатры  (руск.) (бел., 1933—1941). Потым (1943—1946) — у саратаўскіх тэатрах (ТЮГ  (руск.) (бел., Тэатр імя К. Маркса  (руск.) (бел.). У 1946—1958 гадах — галоўны мастак у Казахскім драматычным тэатры^[2].

У 1958—1962 гадах — галоўны мастак Тэатра імя Я. Купалы^[2]. У 1963—1973 гадах — галоўны мастак Рускага драматычнага тэатра БССР.

З 1947 года выкладчык Алмацінскага мастацкага вучылішча  (руск.) (бел., у 1959—1965 гадах — Беларускага тэатральна-мастацкага інстытута.

У Тэатры імя Я. Купалы аформіў спектаклі «Дні нашага нараджэння» І. Мележа (1958), «Смерць ваяводы  (польск.) (бел.» Ю. Славацкага (1959), «Уваскрасенне  (руск.) (бел.» паводле Л. Талстога (1960)^[2].

У Рускім драматычным тэатры БССР стварыў дэкарацыі да спектакляў «Узнятая цаліна  (руск.) (бел.» паводле М. Шолахава (1963), «Антоній і Клеапатра  (руск.) (бел.» У. Шэкспіра (1964), «Галоўная стаўка» К. Губарэвіча (1965), «Маскарад  (руск.) (бел.» М. Лермантава (1966), «Марыя» А. Салынскага  (руск.) (бел. (1970), «Птушкі нашай маладосці» І. Друцэ  (руск.) (бел. (1972)^[2].

Таксама аформіў спектаклі ў Брэсцкім абласным драматычным тэатры: «Дні нашага жыцця» Л. Андрэева (1976), «Варвары» М. Горкага (1979)^[2].

Сталінская прэмія (1952) за спектакль «Абай  (руск.) (бел.» М. А. Аўэзава, пастаўлены на сцэне Казахскім драматычным тэатры^[2].

• Джанысбаева Т., Рыбакова И. В. В. Голубович — Алма-Ата, 1958.
• Галубо́віч Васіль Васілевіч // Беларуская энцыклапедыя: У 18 т. Т. 4: Варанецкі — Гальфстрым / Рэдкал.: Г. П. Пашкоў і інш. — Мн. : БелЭн, 1997. — Т. 4. — С. 471. — 10 000 экз. — ISBN 985-11-0035-8. — ISBN 985-11-0090-0 (т. 4).
• Галубовіч Васіль Васілевіч // Тэатральная Беларусь : энцыклапедыя : у 2 т. / рэдкал. Г. П. Пашкоў [і інш.]. — Мн., 2002. — Т. 1. — С. 240.
• Касаткина Л. М. Голубо́вич Василий Васильевич // Театральная энциклопедия. В 5 томах. / Под редакцией С. С. Мокульского (том 1), П. А. Маркова (тома 2—5). — М., Советская энциклопедия, 1961—1967. — Т. 2: Гловацкий — Кетуракис. — М., 1963. — Стб. . — 1216 стб. с илл., 14 л. илл. — 43 000 экз. (руск.)

• Галубовіч Васіль Васільевіч // Прыдзвінскі край: гісторыя і сучаснасць