Віктар Рыгоравіч Галаванаў

Віктар Рыгоравіч Галаванаў
4-ы Міністр юстыцыі Рэспублікі Беларусь 1 кастрычніка 2001 — 13 снежня 2011
Прэзідэнт	Аляксандр Рыгоравіч Лукашэнка
Кіраўнік урада	Міхаіл Уладзіміравіч Мясніковіч
Папярэднік	Генадзь Варанцоў
Пераемнік	Алег Сліжэўскі
Нараджэнне	1952 Барысаў, Мінская вобласць, БССР, СССР
Адукацыя	БДУ Мінская вышэйшая партыйная школа
Месца працы	БІП — Універсітэт права і сацыяльна-інфармацыйных тэхналогій
Узнагароды

Ві́ктар Рыго́равіч Галава́наў (1952, Барысаў) — беларускі дзяржаўны дзеяч.

Нарадзіўся ў 1952 годзе у г. Барысаў Мінскай вобласці.

Скончыў Беларускі дзяржаўны ўніверсітэт, Мінскую вышэйшую партыйную школу. Кандыдат юрыдычных навук. Паводле спецыяльнасці юрыст, палітолаг.

Пасля сканчэння БДУ ў 1979 г. — сябар Магілёўскай абласной калегіі адвакатаў. Займаў шэраг кіроўных пастоў на партыйна-гаспадарчай працы: быў інструктарам гаркаму, абкаму КПБ у Бабруйску і Магілёве, начальнікам аддзелу юстыцыі Магілёўскага аблвыканкаму, інструктарам аддзелу ЦК КПБ, намеснікам начальніка кіравання Міністэрства юстыцыі Беларусі, намеснікам старшыні Белдзяржпатэнту, начальнікам аддзелу кадраў АКБ «Беларусбанк».

У 1969—1971 працаваў слесарам на Бабруйскім вопытна-механічным заводзе, у 1971—1973 служыў у войску.

У 1979 — сябар Магілёўскай абласной калегіі адвакатаў.

У 1980—1987 — інструктар гаркама, абкама КПБ у Бабруйску і Магілёве.

У 1987—1988 — начальнік аддзелу юстыцыі Магілёўскага аблвыканкама.

У 1988—1992 — інструктар дзяржаўна-прававога аддзелу ЦК КПБ, намеснік начальніка кіравання Міністэрства юстыцыі Беларусі.

У 1992—1995 — намеснік старшыні Белдзяржпатэнта, начальнік аддзелу кадраў АКБ «Беларусбанк».

У 1995—1996 — сябар Мінскай гарадской калегіі адвакатаў.

У 1996—1999 — намеснік, у 1999 — 28 верасня 2000 — першы намеснік міністра юстыцыі Рэспублікі Беларусь.

11 верасня 2000 прызначаны начальнікам галоўнага дзяржаўна-прававога кіравання Адміністрацыі прэзідэнта Рэспублікі Беларусь (вакантную пасля адстаўкі Аляксандра Пласкавіцкага).

28 верасня 2000 рашэннем Савета міністраў Беларусі вызвалены ад пасады першага намесніка міністра юстыцыі з фармулёўкай «у сувязі з пераходам на іншую працу».

1 кастрычніка 2001 указам прэзідэнта Рэспублікі Беларусь № 558 прызначаны міністрам юстыцыі Рэспублікі Беларусь (на месца Генадзя Варанцова).

З 1 кастрычніка 2001 да 13 снежня 2011 гг. міністр юстыцыі Рэспублікі Беларусь. Затым — рэктар Беларускага інстытута правазнаўства.

Паводле рапорту, які падрыхтаваў польскі фонд «Свабода і демакратыя», Віктар Галаванаў у часе, калі быў міністрам юстіцыі, кіраваў шматлікімі судовымі пераследамі супраць дэмакратычных дзеячоў, а таксама адказны за адміністрацыйныя рэпрэсыі супраць Саюза палякаў на Беларусі^[1].

19 чэрвеня 2006 года Міністэрства фінансаў ЗША пашырыла санкцыйны спіс спецыяльна прызначаных грамадзян і заблакіраваных асоб за кошт шэрагу беларускіх службоўцаў, у тым ліку Галаванава^[2][3]. Таксама Галаванава дадалі ў Чорны спіс Еўрасаюза^[4].

Узнагароджаны медалём «За працоўныя заслугі».

• пад рэд. др Дар'юша Залеўскага, Марка Буцька, Міхала Куркевіча і Томаша Пісулі. Białoruski system represji. Prześladowcy i ich ofiary. Raport z realizacji projektu „Centrum dokumentacji i pomocy ofiarom represji politycznych na Białorusi”. — Варшава: Фонд Свабода і Дэмакратыя, снежань 2007. — С. 72. Архівавана 4 верасня 2011. (польск.)

• Профіль на праекце «Хто ёсць хто ў РБ» Архівавана 8 снежня 2012. (руск.)