Віталь Сцяпанавіч Смірноў

Віталь Сцяпанавіч Смірноў
4-ы Пастаянны прадстаўнік Рэспублікі Беларусь пры Арганізацыі Аб'яднаных Нацый 1967 — 1974
Папярэднік	Герадот Чарнушчанка
Пераемнік	Герадот Чарнушчанка
Нараджэнне	16 лютага 1930(1930-02-16) Сутокі, Лёзненскі сельсавет, Лёзненскі раён, Віцебская акруга, БССР, СССР
Смерць	1 лістапада 2007(2007-11-01) (77 гадоў) Мінск, Беларусь
Партыя	КПСС
Адукацыя	юрыдычны факультэт БДУ Маскоўскі дзяржаўны інстытут міжнародных адносін
Навуковая ступень	кандыдат гістарычных навук
Месца працы	Акадэмія кіравання пры Прэзідэнце Рэспублікі Беларусь
Узнагароды

Віта́ль Сцяпа́навіч Смірно́ў (16 лютага 1930, в. Вялікія Сутокі, Лёзненскі раён, Віцебская вобласць — 1 лістапада 2007, Мінск) — беларускі дыпламат. Былы пастаянны прадстаўнік Беларускай ССР у ААН (1969—1974).

Нарадзіўся 16 лютага 1930 года ў сяле Вялікія Сутокі Лёзненскага раёна Віцебскай вобласці. Скончыў Мінскі юрыдычны інстытут, пасля Маскоўскі дзяржаўны інстытут міжнародных адносін, стаў дыпламатам. Некалькі гадоў прадстаўляў Беларускую ССР у ААН^[1]. Абіраўся дэпутатам Вярхоўнага Савета Беларускай ССР. Працаваў старшынёй Беларускага таварыства дружбы і культурных сувязяў з замежнымі краінамі^[2].

У 1980—1985 гг. — пасол Савецкага Саюза ў Пакістане, у 1985—1988 гг. у Галоўным упраўленні БССР па замежнаму турызму, з 1988 года Пасол СССР у Народнай Рэспубліцы Бангладэш.

Кандыдат гістарычных навук. Быў выкладчыкам і прафесарам кафедры знешняй палітыкі і дыпламатыі ў Акадэміі кіравання пры Прэзідэнце Рэспублікі Беларусь, ганаровым консулам Бангладэш у Беларусі, ганаровым прэзідэнтам беларускага Ротары клуба.

Памёр 11 лістапада 2007 года^[3].

• Смірноў Віталь Сцяпанавіч // Памяць: гісторыка-дакументальная хроніка Лёзненскага раёна / рэдкал. І. П. Шамякін і інш. — Мн., 1992. — С. 578.
• «Дипломатический словарь» под ред. А. А. Громыко, А. Г. Ковалева, П. П. Севостьянова, С. Л. Тихвинского в 3-х томах. — М., Наука, 1985—1986. — Т. 3. — С. 42—43.

• Александров В. ВИТАЛИЙ СМИРНОВ: “И ТОГДА Я ПРИГРОЗИЛ ПРЕЗИДЕНТУ ПАКИСТАНА ЗИЯ–УЛЬ–ХАКУ...”(руск.) // «Вечерний Минск». — 15.7.1998. Архівавана з першакрыніцы 4 сакавіка 2016.