Георгій Кірылавіч Казлоў
Гео́ргій Кіры́лавіч Казло́ў (19 снежня 1902 (1 студзеня 1903), с. Селяхі, Гродзенская губерня Расійская імперыя[1] — 21 снежня 1970, Ленінград) — савецкі военачальнік, генерал-лейтэнант (1944). Біяграфія У Чырвонай Арміі — з 1918 года. З 1920 года — член УКП(б) / КПСС. У час Грамадзянскай вайны ваяваў на Заходнім фронце. У 1921 скончыў пяхотныя камандныя курсы (1921). Удзельнік падаўлення Кранштацкага мецяжу[2]. Пасля Грамадзянскай вайны — камандзір узвода, камандзір роты. У 1924 скончыў Ваенна-пяхотную школу, у 1933 годзе — Ваенную акадэмію імя М. В. Фрунзэ. З 1933 года — начальнік аператыўнага аддзялення штаба дывізіі. З 1934 года — камандзір стралковага палка. З 1938 года — выкладчык Ваенна-транспартнай акадэміі[3]. З 1940 года — начальнік аддзела баявой падрыхтоўкі арміі. У перыяд Вялікай Айчыннай вайны — начальнік аператыўнага аддзела штаба арміі, камандзір 27-й стралковай дывізіі (24.09.1941 — 08 жніўня 1942) — начальнік штаба 26-й арміі. 3 мая 1942 года прысвоена званне генерал-маёр. З 23 мая 1944 па 6 сакавіка 1945 г. — камандуючы 19-й арміяй[4] на Карэльскім і 2-м Беларускім франтах. Вёў баявыя дзеянні ў Карэліі, у 1944 — пераслед праціўніка на Кандалакшскім кірунку, прымаў удзел у Усходне-Памеранскай аперацыі. У лютым 1944 года прысвоена званне генерал-лейтэнант. На пасадзе намесніка камандуючага 39-й арміяй, удзельнічаў у вайне з Японіяй. У 1948 годзе скончыў Вышэйшыя акадэмічныя курсы пры Ваеннай акадэміі Генштаба. Займаў пасады намесніка камандуючага арміяй, начальніка штаба Прыморскай, Беламорскай (лістапад 1948 — чэрвень 1951) і Паўночнай (чэрвень 1951 — красавік 1952) ваенных акруг. З 1952 года — начальнік кафедры, з сакавіка 1953 года — намеснік начальніка Ваеннай акадэміі тылу і транспарту. З 1965 года — у запасе. СачыненніКрыніца — электронныя каталогі РНБ
Узнагароды
Зноскі
Літаратура
Спасылкі
|
|||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Portal di Ensiklopedia Dunia
