Герман Вісліцэнус

Герман Вісліцэнус
ням.: Hermann Wislicenus[1][2]
Дата нараджэння	20 верасня 1825(1825-09-20)[3][4][…]
Месца нараджэння	Айзенах, Саксен-Веймар-Айзенах, Германскі саюз[1][2]
Дата смерці	25 красавіка 1899(1899-04-25)[3][4][…] (73 гады)
Месца смерці	Гослар, раён Гослар[d], Ніжняя Саксонія, Германія[1][2]
Месца пахавання	Düsseldorf North Cemetery[d] Гослар
Грамадзянства	Саксен-Веймар-Айзенах[1][2]
Бацька	Wilhelm Eduard Wislicenus[d][1]
Дзеці	Georg Wislicenus[d], Max Wislicenus[d] і Hans Wislicenus[d]
Род дзейнасці	мастак, выкладчык універсітэта, history painter, дызайнер
Месца працы	Дзюсельдорфская акадэмія мастацтваў[2] Веймарская мастацкая школа вялікага герцага Саксонскага[d]
Жанр	гістарычны жывапіс[2]
Вучоба	Вышэйшая школа выяўленчых мастацтваў[d][2]
Уплыў	Eduard Bendemann[d][2] і Юліус Шнор фон Каральсфельд[2]
Уплыў на	Franz Weinack[d]
Медыяфайлы на Вікісховішчы

Герман Вісліцэнус (ням.: Hermann Wislicenus; 20 верасня 1825, Айзенах, Цюрынгія — 25 красавіка 1899, Гослар, Правінцыя Шлезвіг-Гальштэйн) — нямецкі жывапісец гістарычнага жанру.

З 1844 года вучыўся ў Дрэздэнскай вышэйшай школе выяўленчых мастацтваў пад кіраўніцтвам Э. Бендэмана і Ю. Шнора фон Каральсфельда і праявіў вялікі талент ужо ў першай сваёй карціне «Дастатак і Галеча» (Дрэздэнская галерэя).

У 1853 годзе рушыў услед за П. фон Карнеліусам у Італію, дзе пазнаёміўся з мастацтвам назарэйцаў. Правёўшы некалькі гадоў у Рыме, атрымаў месца прафесара ў Веймарскім мастацкім вучылішчы, адкуль у 1868 годзе перайшоў на пасаду прафесара гістарычнага жывапісу ў Дзюсельдорфскую акадэмію мастацтваў, і з тых часоў займаўся пераважна манументальным жывапісам, адрозніваючыся ў ім высакароднасцю стылю і ізя.

Вядомы, як прадстаўнік ідэалістычнай і нацыянальнай прускай рамантычнай канцэпцыі мастацтва.