Даколька

Даколька
Характарыстыка
Даўжыня	43 км
Басейн	462 км²
Расход вады	2,3 м³/с (у вусці)
Вадацёк
Выток
• Месцазнаходжанне	за 2 км на паўночны ўсход ад вёскі Кармазы
• Каардынаты	52°58′10,30″ пн. ш. 28°24′39,30″ у. д.HGЯO
Вусце	Пціч
• Месцазнаходжанне	за 2 км вышэй ад вёскі Касарычы
• Вышыня	131,1 м
• Каардынаты	52°45′58,10″ пн. ш. 28°46′41,20″ у. д.HGЯO
Ухіл ракі	0,5 м/км
Размяшчэнне
Водная сістэма	Пціч → Прыпяць → Дняпро → Чорнае мора
Краіна	Беларусь
Рэгіёны	Мінская вобласць, Магілёўская вобласць
Раёны	Старадарожскі раён, Глускі раён
выток вусце

Дако́лька, Дако́ль, Дако́лка — рака ў Старадарожскім раёне Мінскай вобласці і Глускім раёне Магілёўскай вобласці Беларусі, правы прыток ракі Пціч (басейн Прыпяці).

На думку У. Тапарова, верагодна супастаўленне назвы Даколька са ст.-пруск. Dakow пры doacke «шпак», літ. Dak-enai, жамайцк. Dake, лтш. Daka^[1].

В. Жучкевіч звязвае назву з тэрмінам даколь (аснова — кол), які азначае «апоры для стага, тарпы». На вялікіх сенакосах, дзе стагі і тарпы ставяцца штагодна прыкладна на адных і тых жа месцах, даколле застаецца і на зіму^[2].

Непасрэдна па суседстве з Даколкай працякаюць рэкі з балцкімі назвамі Арэса, Аражна, Валажода. У Пціч, апроч Даколкі, уцякаюць рэчкі Сняролка, Дуполка (< *Sner-ol-, *Dup-ol-), у назвах якіх той жа балцкі фармант -ol-.^{[крыніца?]}

Ён жа ў літоўскім тапоніме Medžiolai, які параўноўваюць з засведчанай даўнейшай назве Мядзела «Мядзолы»^{[крыніца?]}.

Даўжыня ракі 43 км, з іх 14 км у Старадарожскім раёне^[3]. Плошча вадазбору 462 км². Сярэднегадавы расход вады ў вусці 2,3 м³/с. Сярэдні нахіл воднай паверхні 0,5 ‰.

Асноўныя прытокі: Сноўка (справа), Альніца (злева).

Рака пачынаецца за 2 км на паўночны ўсход ад вёскі Кармазы Старадарожскага раёна, цячэ па паўночнай частцы Прыпяцкага Палесся, цяпер меліяраванай. Упадае ў Пціч за 2 км вышэй ад вёскі Касарычы Глускага раёна. Даліна ракі невыразная. Рэчышча на ўсім працягу каналізаванае, шырыня яго 5—20 м, у вусці — 12 м. Рака выкарыстоўваецца ў якасці водапрыёмніка меліярацыйных сістэм.

• Рэйзман В. В. Даколька // Энцыклапедыя прыроды Беларусі. У 5-і т. Т. 2. Гатня — Катынь / Рэдкал. І. П. Шамякін (гал. рэд.) і інш. — Мн.: БелСЭ імя Петруся Броўкі, 1983. — С. 154. — 522 с. — 10 000 экз.
• Ресурсы поверхностных вод СССР. Описание рек и озёр и расчёты основных характеристик их режима. Т. 5. Белоруссия и Верхнее Поднепровье. Ч. 1–2. – Л., 1971.
• Природа Белоруссии: Попул. энцикл. / БелСЭ; Редкол.: И. П. Шамякин (гл. ред.) и др. — Мн.: БелСЭ, 1986. — 599 с., 40 л. ил. (руск.)
• Блакітная кніга Беларусі : Энцыклапедыя / рэдкал.: Н. А. Дзісько і інш. — Мн.: БелЭн, 1994. — 415 с. — 10 000 экз. — ISBN 5-85700-133-1.
• Республика Беларусь. Атлас охотника и рыболова: Могилёвская область / Редактор Г. Г. Науменко. — Мн.: РУП «Белкартография», 2012. — С. 32. — 64 с. — 10 000 экз. — ISBN 978-985-508-173-0. (руск.)
• Ліст карты N35-117. Выданне 1989 года. Стан мясцовасці на 1985 год.
• Ліст карты N35-118. Выданне 1981 года.

• Общая характеристика речной сети Минской области (в разрезе районов) // Справочник «Водные объекты Республики Беларусь» Архівавана 20 кастрычніка 2016. (руск.)