Званочак жорсткавалосы

	Званочак жорсткавалосы
Навуковая класіфікацыя
Дамен:	Эўкарыёты
Царства:	Расліны
Аддзел:	Кветкавыя
Клас:	Двухдольныя
Парадак:	Астракветныя
Сямейства:	Званочкавыя
Падсямейства:	Campanuloideae
Род:	Званочак
Від:	Званочак жорсткавалосы
Міжнародная навуковая назва
	Campanula cervicaria L., 1753;
ITIS	845360
NCBI	649652
EOL	5132918
GRIN	t:428227
IPNI	140089-1
TPL	kew-364236

Званочак жорсткавалосы, або аленевы, або цвёрдаваласісты^[2] (Campanula cervicaria) — від травяністых раслін сямейства званочкавыя (Campanulaceae), распаўсюджаны ў Еўропе і Сібіры. Этымалогія: лац.: cervix — «шыя», лац.: arius — прыкметнікавы суфікс^[3].

Назва

Званочак цвёрдаваласісты, дзвонак, ужоўнік^[4], зара^[4].

Апісанне

Шматгадовая расліна 30-100 см вышынёй. Расліна апушана жорсткімі адлеглымі валасінкамі. Ніжняе лісце ля аснавання паступова звужанае, даўгавата-ланцэтнае. Слупкі трохі выступаюць з вяночка. Вяночак 13-20 мм даўжынёй, варонкападобна-званочкавы, на краі раснічасты, блакітны або фіялетавы. Сцябло востраграневае^[5]. Стрыжневы корань кароткі, тоўсты, прамы. Круглява канічная, даволі вузкая, моцна жылістая, апушаная капсула адкрываецца з асновы^[6].

Распаўсюджанне

Еўропа: Данія, Фінляндыя, Нарвегія, Швецыя, Аўстрыя, Бельгія, Чэхія, Германія, Венгрыя, Польшча, Славакія, Швейцарыя, Беларусь, Эстонія, Латвія, Літва, Малдова, Расія, Украіна, Албанія, Боснія і Герцагавіна, Балгарыя, Харватыя, Грэцыя, Італія (паўночная і цэнтральная часткі), Паўночная Македонія, Румынія, Сербія (у тым ліку Косава), Славенія, Францыя, Іспанія; Азія: Расія — Сібір. Засяляе ўскрайкі, пакоркавыя лугі, сухія лугі і берагі^[6]^[7]^[8].

Ва Украіне расце ў лясах, хмызняках, — у лясных раёнах і лесастэпе, радзей у паўночнай частцы стэпу^[5]. Уваходзіць у пералікі відаў, якія знаходзяцца пад пагрозай знікнення на тэрыторыях Данецкай, Жытомірскай, Кіеўскай, Ровенскай, Хмяльніцкай абласцей^[9].

Галерэя

Лісце і сцябло
Суквецце
Батанічная ілюстрацыя

Зноскі

↑ Linnaeus C. Species Plantarum: Exhibentes plantas rite cognitas ad genera relatas — 1753. — Т. 1. — С. 167.
<a href="https://wikidata.org/wiki/Track:Q21856106"></a><a href="https://wikidata.org/wiki/Track:Q1043"></a><a href="https://wikidata.org/wiki/Track:Q21856050"></a>
↑ Киселевский А. И. Латино-русско-белорусский ботанический словарь. — Мн.: «Наука и техника», 1967. — С. 29. — 160 с. — 2 350 экз.
↑ Germplasm Resources Information Network (нявызн.). npgsweb.ars-grin.gov. Праверана 17.04.2018. (англ.)
↑ ^а ^б Анненков Н. (руск.) (бел. Ботанический словарь, Спб, 1878
↑ ^а ^б Доброчаева Д. Н., Котов М. И., Прокудин Ю. Н., и др. Определитель высших растений Украины. — К.: Наук. думка, 1987. — С. 315. (руск.) (укр.)
↑ ^а ^б luontoportti.com (нявызн.). (англ.)
↑ bgbm.org (нявызн.). (англ.)
↑ npgsweb.ars-grin.gov (нявызн.). (англ.)
↑ Андрієнко Т. Л., Перегрим М. М. (уклад.). Офіційні переліки регіонально рідкісних рослин адміністративних територій України (довідкове видання). — Київ: Альтерпрес, 2012. — 148 с. — ISBN 978-966-542-512-0.