Каміла Торэс Рэстрэпа

Каміла Торэс Рэстрэпа
Каміла Торэс Рэстрэпа
	ісп.: Camilo Torres Restrepo
Дата нараджэння	3 лютага 1929
Месца нараджэння	Багата, Кундзінамарка[d], Калумбія;
Дата смерці	15 лютага 1966 (37 гадоў)
Месца смерці	San Vicente de Chucurí[d], Santander Department[d], Калумбія;
Грамадзянства	Калумбія
Адукацыя	Q20739910?; Лёвенскі каталіцкі ўніверсітэт;
Веравызнанне	каталіцтва, Тэалогія вызвалення і Каталіцкая Царква
Асноўныя ідэі	хрысціянскі сацыялізм, тэалогія вызвалення
Род дзейнасці	выкладчык універсітэта, каталіцкі святар, сацыёлаг, партызан, рэвалюцыянер, палітык, пісьменнік
Месца працы	Нацыянальны ўніверсітэт Калумбіі[d];
Бацька	Calixto Torres Umaña[d]
	Медыяфайлы на Вікісховішчы

Каміла Торэс Рэстрэпа (ісп.: Camilo Torres Restrepo; 3 лютага 1929(1929-02-03)^[1], Багата^[2] — 15 лютага 1966(1966-02-15)^[1], San Vicente de Chucurí^[d], Santander Department^[d]) — калумбійскі рымска-каталіцкі святар, сацыёлаг, прафесар Нацыянальнага ўніверсітэта Калумбіі, член паўстанцкай групоўкі ELN^[4]. На працягу свайго жыцця ён спрабаваў прымірыць і аб’яднаць рэвалюцыйны марксізм і каталіцызм.

Вядомы сваёй цытатай: «Калі б Ісус жыў сёння, то ён быў бы партызанам».

Біяграфія

Нарадзіўся 3 лютага 1929 года ў Багаце.

У канцы 1930-х паступіў у каледж Nuestra Señora del Rosario de Bogotá. У 1937 годзе пачаў выдаваць свой штотыднёвік «El Puma». За крытыку выкладчыкаў яго выгналі з каледжа. У 1944 годзе паступіў у ліцэй Сервантэса, дзе ў 1946 годзе атрымаў ступень бакалаўра ў ліцэі. У 1954 годзе быў пасвечаны ў святары, але некалькі гадоў працягваў вучыцца ў біскупскім каталіцкім універсітэце ў Лёвэне (Бельгія). Пасля вяртання ў Калумбію адчуў сябе абавязаным актыўна дапамагаць справе рабочага класа і беднякоў. Каміла Торэс лічыў, што «для заваёвы справядлівасці для ўсяго народа хрысціяне павінны выкарыстоўваць гвалт».

Атрымаўшы месца прафесара ў Дэпартаменце сацыялогіі факультэта эканамічных навук у 1959 годзе, ён заснаваў Універсітэцкі рух грамадскага прагрэсу (ісп.: Movimiento Universitario de Promoción Comunal — MUNIPROC). Сумесна з прафесарамі і студэнтамі рэалізаваў праграму грамадскай дапамогі ў бедных кварталах Багаты.

У 1960 годзе сумесна з Арланда Фальсам Борда ўдзельнічаў у стварэнні факультэта сацыялогіі ў Нацыянальным універсітэце Калумбіі. У 1963 годзе апублікаваў сваю працу «Гвалт і сацыяльна-культурныя змены ў сельскіх абласцях Калумбіі».

У 1964 годзе ўвайшоў у камісію па вывучэнні сацыяльна-эканамічнага характару для аналізу і ацэнкі сітуацыі ў рэгіёне Маркеталіі. У складзе камісіі імкнуўся перашкодзіць «аперацыі Маркеталія», якая праводзілася калумбійскай арміяй пры тэхнічнай ваеннай падтрымцы ЗША для нападаў на арганізаваныя сялянскія атрады.

Тым часам у Калумбіі ўжо ішла грамадзянская вайна паміж урадам і левымі групоўкамі. Так як Рэстрэпа ўдзельнічаў у некалькіх студэнцкіх і палітычных рухах левага толку, то прыцягнуў да сябе ўвагу з боку ўладаў Калумбіі. Пад іх ціскам ён быў вымушаны пакінуць сваю пасаду ва ўніверсітэце.

Пазней ён уступіў у шэрагі партызан Арміі нацыянальнага вызвалення. Рэстрэпа стаў лекарам у сваім атрадзе, прычым як цялесным, так і «духоўным», натхняючы іх са сваіх марксісцка-хрысціянскіх пазіцый. Каміла Торэс займаўся таксама навучаннем дзяцей партызан і сялян, перакладаў тэксты Мао і Леніна, праводзіў набажэнствы ў «лясной царкве», дзе каля распяцця вісеў партрэт Фідэля Кастра^[5].

Загінуў 15 лютага 1966 года ў баі ў дэпартаменце Сантандэр.

Навуковая дзейнасць

У 1960-х гадах праводзіў даследаванні на тэмы «Сацыяльныя наступствы ўрбанізацыі ў горадзе Багата» і «Сацыяльна-эканамічнае і сельскагаспадарчае развіцце ва ўсходнім Льянасе».

У 1964 годзе на лацінаамерыканскім кангрэсе сацыёлагаў прэзентаваў сваю даследчую працу «Асіміляцыя сельскай сям’і горадам, палявое даследаванне». У гэтым жа годзе апублікаваў сваю працу «Сацыяльнае расслаенне ў Калумбіі спараджае дзве субкультуры», якая выклікала негатыўныя ацэнкі яго дзейнасці з боку кліру, пасля чаго Рэстрэпа быў афіцыйна адкліканы ад сваёй пасады памочніка вікарыя ў Веракрусе.

Памяць

Уругвайскі песеннік Даніэль Вільеці ў 1967 годзе напісаў песню пра Каміла Торэса, папулярызаваць чылійскім спеваком Віктарам Хара.
У 1970 годзе ў Дамініканскай Рэспубліцы была заснавана рэвалюцыйная група, якая ўключала ў сябе каталіцкіх святароў і студэнтаў універсітэта, — CORECATO (Comando Revolucionario Camilo Torres — Рэвалюцыйная каманда імя Каміла Торэса). Група змагалася супраць рэпрэсій урада Хаакіна Балагера.