Канстанцыя Арагонская
Канстанцыя Арагонская (1179 — 23 чэрвеня 1222 года, Катанія) — прынцэса з Арагонскага каралеўскага дому (Барселонская дынастыя). У першым шлюбе — каралева Венгрыі, у другім — імператрыца Свяшчэннай Рымскай імперыі, каралева Германіі і Сіцыліі. БіяграфіяКаралева ВенгрыіКанстанцыя — дачка арагонскага караля Альфонса II і Санчы Кастыльскай, сястра Педра II Арагонскага. У 1198 годзе Канстанцыя была выдадзена замуж за венгерскага караля Імрэ, якому нарадзіла сына Ласла (1199). 26 жніўня 1204 года Імрэ каранаваў свайго малалетняга сына Ласла III для забеспячэння бесперашкоднага пераходу ў спадчыну прастола. Андраш, брат і неаднаразовы праціўнік Імрэ, быў прызначаны рэгентам да паўналецця Ласла. Пасля смерці Імрэ (30 лістапада 1204 года) Ласла III быў прызнаны каралём, але Андраш фактычна трымаў Канстанцыю і яе сына пад хатнім арыштам. У выніку Канстанцыя была вымушана бегчы са сваім сынам у Вену, пад абарону герцага Леапольда VI Аўстрыйскага. 7 мая 1205 года Ласла III памёр у Вене, а яго дзядзька Андраш II узыйшоў на венгерскі прастол. Канстанцыя, якая страціла сына, была накіравана Леапольдам у Арагон. Жонка імператара Фрыдрыха IIПасля вяртання ў Арагон Канстанцыя правяла наступныя чатыры гады (1205—1209) у манастыры Нуэстра Сеньёра ў Сіхене, заснаваным яе маці-ўдавой каралевай Санчай Кастыльскай. Брат Канстанцыі Педра II жадаў скасавання свайго шлюбу з Марыяй Манпелье. Папа Інакенцій III у якасці адной з умоў сваёй згоды прапанаваў выдаць Канстанцыю за свайго падапечнага — сіцылійскага караля Фрыдрыха Гогенштаўфена. Педра II прыняў прапанову Папы, і Канстанцыя адправілася на Сіцылію. 15 жніўня 1209 года Фрыдрых і Канстанцыя пабраліся шлюбам у кафедральным саборы Месіны ці 19 жніўня ў Палерма. Канстанцыя была старэйшай за свайго другога мужа на 15 гадоў. Затое дзякуючы пасагу Канстанцыі — атраду ў 500 воінаў (зрэшты, неўзабаве большасць іх памерла ад эпідэміі), Фрыдрых змог пакласці канец смутам, якія скалыналі Сіцылію ў перыяд яго маленства. У 1211 годзе Канстанцыя нарадзіла Фрыдрыху сына і меркаванага спадчынніка Генрыха (1211—1234) (пазней ён будзе арыштаваны бацькам за здраду і памрэ ў зняволенні). У 1212-1215 гадах Фрыдрых вёў барацьбу з Атонам IV Вельфам за імперскую карону. 9 снежня 1212 года Фрыдрых быў каранаваны ў якасці караля Германіі, да 1215 годзе яму ўдалося выцесніць Атона IV. 22 лістапада 1220 года Фрыдрых і Канстанцыя былі каранаваны Папам Ганорыем III імперскай каронай. Падчас працяглай адсутнасці мужа (1212—1220) Канстанцыя кіравала Сіцылійскім каралеўствам у якасці рэгенткі. Прыехала ў Германію ўвосень 1216 г. Канстанцыя памерла ў Катаніі 23 чэрвеня 1222 года. Яна адзіная з жонак Фрыдрыха II была ганаравана гонарам быць пахаванай у сталічным саборы Палерма (наступныя жонкі пахаваны ў Андрыі), у старажытнарымскім саркафагу. Пры распячатванні саркафага ў 1491 годзе ў саркафагу Канстанцыі была выяўлена раскошная тыяра, якая захоўваецца цяпер у рызніцы сабора. Шлюбы і дзеці
ЗноскіЛітаратура
Спасылкі
|
Portal di Ensiklopedia Dunia