Леапольд II Прыгожы
Леапольд II (ням.: Leopold II; 1050 — 12 кастрычніка 1095) — маркграф Аўстрыі (1075—1095) з дынастыі Бабенбергаў. Сын аўстрыйскага маркграфа Эрнста. У адрозненне ад сваіх папярэднікаў, Леапольд II парваў з традыцыйнай пэўнасцю маркграфаў Аўстрыі імператару Свяшчэннай Рымскай імперыі і ў 1078 годзе ўмяшаўся ў барацьбу за інвестытуру на баку вельфаў і Папы Рымскага супраць імператара Генрыха IV. Гэта прывяло ў 1079 годзе да ўварвання імперскіх войскаў у Аўстрыю і яе спусташэннz. Леапольд II быў вымушаны падпарадкавацца Генрыху IV, аднак у 1081 годзе ён ізноў далучыўся да герцага Вельфу I Баварскаму. Імператар уступіў у саюз з Чэхіяй, паабяцаўшы князю Ураціславу II саступіць яму аўстрыйскія землі. У 1082 годзе ў Аўстрыю ўварваліся чэшскія войскі і разбілі Леапольда II у бітве пры Майлбергу. Маркграф быў вымушаны бегчы з краіны. У 1084 годзе Леапольду II удалося прымірыцца з імператарам, і ён быў адноўлены на аўстрыйскім прастоле. Праўда, яму прыйшлося саступіць шэраг тэрыторый у паўднёвай Маравіі чэшскаму князю. Шлюб і дзеціЖонка: Іда Аўстрыйская (Ратэльберг). Дзеці:
Зноскі
Літаратура
|
Portal di Ensiklopedia Dunia