Малая Бераставіца
Мала́я Бераставі́ца[1] (трансліт.: Malaja Bierastavica, руск.: Малая Берестовица) — аграгарадок у Бераставіцкім раёне Гродзенскай вобласці. Адміністрацыйны цэнтр Малабераставіцкага сельсавета. ГісторыяВядома з XVI ст. У 1552 годзе Бераставіца — маёнтак, уладанне А. Валовіча і інш., у Гродзенскім павеце ВКЛ. 3 1795 ў складзе Расійскай імперыі, у Гродзенскім павеце. У канцы XVIII ст. уладанне Юндзілаў, пазней Солтанаў. У 1845 г. маёнтак належаў А. І. Валкавыцкаму, уключаў 4 фальваркі — Генюшы (з аднайменнай вёскай), Малая Бераставіца (з вёскамі Бераставіцы і Каменка, часткай в. Хілякі), Пятруліна (з в. Канчаны), Світкова (з большай часткай в. Хілякі). У маёнтку было больш за 870 сялян, 2 заезныя дамы на дарозе ў мяст. Свіслач, карчма, 2 млыны (ветраны і вадзяны), вінакурня паравая. У маёнтку разводзілі танкарунных авечак (статак налічваў каля 1300 галоў), мелася больш за 180 галоў буйной рагатай жывёлы, на мясцовыя патрэбы выраблялі цэглу і вапну. Сяляне маёнтка акрамя сельскай гаспадаркі займаліся вырабам пражы, палатна і простага сукна. У фальварку Малая Бераставіца меліся аднапавярховы каменны сядзібны дом (пабудаваны ў канцы XVIII ст., не захаваўся), флігель (каменны, службовы), драўляныя дамы садоўніка і чэлядзі, гаспадарчыя пабудовы (хлявы, свіран, гумно, стайня і г.д.), сельскі запасны магазін (драўляны, на каменным фундаменце). Вёска Бераставіцы налічвала 26 двароў, 219 жыхароў. У час паўстання 1863—64 гг. ў Малую Бераставіцу 20.5.1863 г. ўвайшоў атрад паўстанцаў. У 1866 г. па распараджэнні царскіх улад быў зачынены Малабераставіцкі касцёл (пабудаваны ў 1851—63 гг.), яго маёмасць перадалі Крынкаўскаму храму, а будынак і зямлю — Малабераставіцкаму праваслаўнаму прыходу, пры якім працавала школа. .jpg) У 1890 г. Малая Бераставіца — сяло, цэнтр Малабераставіцкай воласці Гродзенскага павета, і маёнтак (уладанне Р. Валкавыцкага, 530 дзес. зямлі). Паводле перапісу 1897 г. ў сяле 4 двары, 28 жыхароў, валасное праўленне, 2 праваслаўныя царквы, народнае вучылішча, у маёнтку 75 жыхароў. У 1912 г. ўладальнік маёнтка В.Валкавіцкі атрымаў дазвол на будаўніцтва крухмальнага завода. У 1914 г. ў маёнтку 117 жыхароў. 3 жніўні 1915 года Малая Бераставіца акупіравана германскімі войскамі, з лютага 1919 — польскімі войскамі. У канцы ліпеня 1920 г. занята Чырвонай Арміяй, а ў верасні зноў польскімі войскамі. 3 сакавіка 1921 ў складзе Польскай Рэспублікі, цэнтр Гродзенскім павеце Беластоцкага ваяводства. У 1921 г. вёска (22 двары, 112 жыхароў) і фальварак (4 дамы, 42 жыхары). Дзейнічалі ячэйкі КПЗБ і КСМЗБ. 3 лістапада 1939 г. ў БССР. Паводле некалькіх крыніц, у верасні 1939 года ў вёсцы адбыўся пагром польскага насельніцтва: мясцовыя камуністы і крыміналісты, яўрэі і беларусы, жорстка забілі мясцовых палякаў, у тым ліку графаў Валкавіцкіх, ураднікаў гміны, лістаноша і настаўніка[2][3]. Следства, якое ў 2001—2005 гадах вёў польскі Інстытут Нацыянальнай Памяці, не дазволіла аднак раскрыць дакладных акалічнасцей падзеі[4]. З 12.10.1940 г. вёска — цэнтр Малабераставіцкага сельсавета Крынкаўскага раёна. У былым маёнтку была створана рыбная гаспадарка, адчынілася бальніца на 40 ложкаў. У вёсцы працавала амбулаторыя. Акупіравана ныцыстамі з чэрвеня 1941 г. да канца ліпеня 1944 г. 3 20.9.1944 г. у Бераставіцкім раёне Гродзенскай вобл. У 1949 г. ў Малой Бераставіцы створаны калгас «Сцяг Саветаў», з 1952 г. вёска ў складзе ўзбуйненага калгаса «1 Мая», які ў 1971 перайменаваны ў калгас імя Прытыцкага. Славутасці
На каталіцкіх могілках знаходзіцца помнік-магіла невядомага польскага салдата, які памер у 1920 годзе ў вайне з бальшавікамі.
Вядомыя асобы
Зноскі
Літаратура
Спасылкі
|
||||||||||||||||||||||||||||||||
.jpg)
.jpg)
Portal di Ensiklopedia Dunia
