Механічнае напружанне
Механічнае напружанне — гэта мера ўнутраных сіл, якія ўзнікаюць у целе, якое дэфармуецца пад уплывам розных фактараў. Механічнае напружанне ў кропцы цела вызначаецца як адносіна ўнутранай сілы да адзінкі плошчы ў дадзенай кропцы разгляданага сячэння. Напружання з’яўляюцца вынікам ўзаемадзеяння часціц цела пры яго нагружаная. Знешнія сілы імкнуцца змяніць ўзаемнае размяшчэнне часціц, а напружання, якія ўзнікаюць пры гэтым, перашкаджаюць зрушэнню часціц, абмяжоўваючы яго ў большасці выпадкаў некаторай малой велічынёй.
Адрозніваюць дзве складнікі вектара механічнага напружання:
Сукупнасць напружанняў, якія дзейнічаюць па розных пляцоўках, праведзеным праз дадзеную кропку, называецца напружаным станам у кропцы. У сістэме СІ механічнае напружанне вымяраецца ў Паскалях. Тэнзар механічнага напружання![]() Больш строга механічнае напружанне — тэнзарная велічыня. Кампаненты тэнзара напружанняў роўныя адносінах кампаненты сілы , дзеючай на элементарную пляцоўку да яе плошчы: Тут пад маюцца на ўвазе кампаненты вектара, утворанага з нармалі да элементарнай пляцоўцы і яе плошчы : Такім чынам сіла, якая дзейнічае на нейкі аб’ём V, роўная інтэгралу тэнзара напружання на мяжы гэтага аб’ёму па паверхні гэтага аб’ёму, , калі няма аб’ёмных сіл: Гл. таксамаЗноскі |
Portal di Ensiklopedia Dunia