Міжэрычы

Аграгарадок Міжэрычы Царква Святой Ганны Краіна Беларусь Вобласць Гродзенская Раён Зэльвенскі Сельсавет Каралінскі Каардынаты 53°04′00″ пн. ш. 24°46′24″ у. д.HGЯO Ранейшыя назвы Межырэч Насельніцтва ▼137 чал. (2019) Часавы пояс UTC+3 Тэлефонны код +375 1564 Паштовыя індэксы 231932 Аўтамабільны код 4 СААТА 4226825054 Міжэрычы на карце Беларусі ±

Міжэрычы на Вікісховішчы

Міжэ́рычы^[1] (трансліт.: Mižeryčy, руск.: Мижеричи) — аграгарадок у Зэльвенскім раёне Гродзенскай вобласці. Уваходзіць у склад Каралінскага сельсавета. Насельніцтва 271 чал. (1998). Знаходзіцца за 17 км на паўночны захад ад Зэльвы, за 19 км ад чыгуначнай станцыі Зэльва; на шашы Тулава — Ружаны.

Назва па-польску была Międzyrzecz, адпавядала такой жа заходняпольскай назве. Беларускі адпаведнік польскай назве — Міжрэчча. Старая калька з польскай была Межырэч, у 1970-х зафіксаваная назва Міжэрычы^[2].

Вядомае літоўскае адыменнае прозвішча Mižerauskas (з-пад Трокаў).^{[крыніца?]}

Упершыню згадваецца ў 2-й палове XV ст. як "двор" Нацовічаў (Нацаў), пазней — Ільінічаў. 3 пачатку XVI ст. ва ўладанні маршалка гаспадарскага Войцеха Клочкі. Войцех заснаваў тут касцёл, дзе захоўваўся цудоўны абраз Маці Божай. У 1550 годзе Межырэч згадваецца як мястэчка Ваўкавыскага павета Новагародскага ваяводства.

У 1560—1570-я гады ва ўладанні вялікага князя, потым зноў перайшло да Клочкаў. Праз шлюб Марыны Клочка з суддзём земскім ваўкавыскім П. Дольскім у апошняй чвэрці XVI ст. частка Межырэч перайшла ў валоданне Дольскіх. Тым жа часам ¼ частку мястэчка Межырэчы — дом на Рынку, Карбатоўскую стадолу каля дарогі з Ваўкавыску на Слонім, пляцы з мяшчанамі на вуліцах Славацічоўскай, Крывой і Слонімскай—як пасаг Раіны Мацееўны Клачкоўны Падароскай атрымаў войскі гарадзенскі Р. Война.

З 1725 годзе мястэчкам валодалі князі Вішнявецкія.

Пасля трэцяга падзелу Рэчы Паспалітай (1795) у складзе Расійскай імперыі, цэнтр воласці Ваўкавыскага павета Гродзенскай губерні. Паводле перапісу (1897) — 55 двароў, касцёл, народнае вучылішча, крама, карчма.

Паводле Рыжскага мірнага дагавора (1921) у складзе міжваеннай Польскай Рэспублікі, цэнтр гміны Ваўкавыскага павета Беластоцкага ваяводства.

У 1939 годзе Межырэч увайшла ў БССР, з 1940 года цэнтр сельсавета (16 ліпеня 1954 Межырэцкі сельсавет скасавалі). Станам на 1998 год—105 двароў.

У 2017 годзе Міжэрычы перададзены са складу Тулаўскага сельсавета ў Каралінскі сельсавет^[3].

• XIX стагоддзе: 1830 — 97 муж., з іх шляхты 3, духоўнага саслоўя 1, мяшчан-іўдзеяў 72, мяшчан-хрысціян і сялян 21^[4]; 1897 — 334 чал.
• XX стагоддзе: 1998 — 271 чал.

У Міжэрычах працуюць сярэдняя школа, фельчарска-акушэрскі пункг, клуб, бібліятэка, пошта.

• Касцёл Звеставання Найсвяцейшай Дзевы Марыі (1906—1912)
• Царква Святой Ганны (1903—1904)
• Гаспадарчы будынак
• Сядзіба Мештавічы
• Хрысціянскія могілкі з брамай

• Царква Святой Тройцы

• 
  Касцёл Звеставання Найсвяцейшай Дзевы Марыі
• 
  Царква Святой Ганны
• 
  Гаспадарчы будынак
• 
  Сядзібны дом
• 
  Брама на могілках

• Баляслаў Іванавіч Сяўко (1940—2002) — беларускі акцёр. Заслужаны артыст Беларусі (1972).

• Міжэрычы // Беларуская энцыклапедыя: У 18 т. Т. 10: Малайзія — Мугаджары / Рэдкал.: Г. П. Пашкоў і інш. — Мн. : БелЭн, 2000. — Т. 10. С. 348.
• Энцыклапедыя гісторыі Беларусі. У 6 т. Т. 5: М — Пуд / Рэдкал.: Г. П. Пашкоў (галоўны рэд.) і інш.; Маст. Э. Э. Жакевіч. — Мн. : БелЭн, 1999. — 592 с. — 10 000 экз. — ISBN 985-11-0141-9.
• Соркіна I. Мястэчкі Беларусі ў канцы XVIII — першай палове XIX ст. — Вільня: ЕГУ, 2010. — 488 с. ISBN 978-9955-773-33-7.
• Międzyrzecz // Słownik geograficzny Królestwa Polskiego i innych krajów słowiańskich. Tom VI: Malczyce — Netreba (польск.). — Warszawa, 1885. S. 377.

• На Вікісховішчы ёсць медыяфайлы па тэме Міжэрычы
• Міжэрычы на сайце Глобус Беларусі (руск.)