Мікалай Васілевіч Томскі
Мікалай Васілевіч То́мскі[3] (руск.: Никола́й Васи́льевич То́мский; сапраўднае прозвішча — Грышын[3]; 6 [19] снежня 1900, с. Рамушава, Старарускі павет, Наўгародская губерня, Расійская імперыя — 22 лістапада 1984, Масква, СССР) — савецкі, расійскі скульптар-манументаліст, педагог, грамадскі дзеяч. Прэзідэнт Акадэміі мастацтваў СССР (1968—1983). Акадэмік Акадэміі мастацтваў СССР (1949; член-карэспандэнт 1947). Народны мастак СССР (1960). Герой Сацыялістычнай Працы (1970). Лаўрэат Ленінскай прэміі (1972), пяці Сталінскіх прэмій (1941, 1947, 1949, 1950, 1952), і Дзяржаўнай прэміі СССР (1979). БіяграфіяНарадзіўся ў сяле Рамушава (зараз у Старарускім раёне Наўгародскай вобласці Расіі). У 1923—1927 гадах вучыўся ў Ленінградскім мастацка-прамысловым тэхнікуме, вучань У. У. Лішава. З 1948 года выкладаў у Маскоўскім мастацкім інстытуце імя Сурыкава, дзе ў 1964—1970 гадах займаў пасаду рэктара. ![]() Грамадская дзейнасцьСтаршыня Маскоўскага саюза савецкіх мастакоў у 1951—1956 гадах[4]. Дэпутат Вярхоўнага Савета РСФСР 3-га і 6—9-га скліканняў[4]. КрыніцыЛітаратура
|
Portal di Ensiklopedia Dunia