Наўгародская вобласць
Наўгародская вобласць — суб’ект Расійскай Федэрацыі, размешчаны на паўночным захадзе еўрапейскай часткі краіны. Адміністрацыйны цэнтр — г. Вялікі Ноўгарад. Створана 5 чэрвеня 1944 года. Насельніцтва 657 595 чалавек (1.01.2007), з якіх у гарадах пражываюць 70,2 %. Нацыянальны склад: рускія — 93,9 %, украінцы — 1,5 %, беларусы — 0,8 %. Падзяляецца на 21 раён. Буйнейшыя гарады: Вялікі Ноўгарад, Баравічы, Старая Руса. ГеаграфіяЗаходнюю частку вобласці займае Прыільменская нізіна з моцна забалочанымі ўчасткамі. На паўднёвым усходзе — узгорыста-марэнная Валдайскае ўзвышша (вышыня да 296 м, г. Рыжоха), тэрасаваным выступам ўздымаецца над Прыільменскай нізінай; моцна раздзеленая рэкамі. На паўночным усходзе — Ціхвінская града (вышыня да 280 м). Клімат умерана кантынентальны. Зіма мяккая, снежная. Сярэдняя тэмпература студзеня ад −7,5 да −10,2 °C; лета умерана цёплае, сярэдняя тэмпература ліпеня ад 16,5 да 17,5 °C. Ападкаў — 700—800 мм у год. Працягласць вегетацыйнага перыяду ад 119 да 132 сутак. Большая частка рэк належыць басейну возера Ільмень (самае вялікае ў Н. а.), Найбуйнейшыя з іх: Мста, Ловаць, Палісць, Шалонь. З Ільмені выцякае рака Волхаў, якая ўпадае ў Ладажскае возера. Вобласць багатая на азёры, шмат іх на Валдайскім ўзвышшы (Валдайскае, Ужынскае, Веллё, Пірас і інш.). Глебы пераважна дзярнова-падзолістыя, на паўночным захадзе — забалочаныя. Лясы займаюць больш за 50 % тэрыторыі вобласці. На поўначы і паўночным усходзе захаваліся іглічныя лясы (елка, хвоя), у заходняй частцы — лісцяныя (бяроза, асіна вольха). Месцамі сустракаюцца дубовыя лясы. Каля 7 % тэрыторыі занята лугамі. Шырокія пойменныя лугі размешчаны па берагах возера Ільмень, р. Волхаў у дэльтах рр. Мста і Ловаць. 11 % занята тарфянымі балотамі. У вобласці сустракаюцца лось, лісіца, выдра, норка, тхор, куніца, вавёрка, зайцы, воўк. У рэках і азёрах — снеток, лешч, шчупак, судак і інш. Вядомыя асобыЗноскі
Спасылкі
|
Portal di Ensiklopedia Dunia