Мікалай Мікалаевіч Дубовік

Мікалай Мікалаевіч Дубовік
дэпутат Вярхоўнага Савета Беларусі 9 студзеня 1996 — 9 студзеня 2001
Нараджэнне	28 жніўня 1955(1955-08-28) (69 гадоў) Слабада, Лашанскі сельсавет, Уздзенскі раён, Мінская вобласць, Беларуская ССР, СССР
Адукацыя	Мазырскі дзяржаўны педагагічны ўніверсітэт імя І. П. Шамякіна БДУ
Месца працы	Адміністрацыя прэзідэнта Рэспублікі Беларусь
Узнагароды	ганаровая грамата Нацыянальнага сходу Рэспублікі Беларусь Ганаровая грамата Парламенцкага Сходу Саюза Беларусі і Расіі[d]

Мікалай Мікалаевіч Дубовік (нар. 28 жніўня 1955, Слабада Уздзенскага раёна Мінскай вобласці) — беларускі палітык.

Скончыў Мазырскі дзяржаўны педагагічны інстытут (інжынер-педагог), Беларускі дзяржаўны ўніверсітэт (юрыст). Працоўную дзейнасць пачаў слесарам на вытворчым аб’яднанні «Інтэграл». Служыў у радах Узброеных Сіл. Працаваў майстрам вытворчага навучання Мінскага прафесійна-тэхнічнага вучылішча № 23 будаўнікоў, намеснікам дырэктара Мінскага прафесійна-тэхнічнага вучылішча № 55 будаўнікоў, намеснікам начальніка арганізацыйнага ўпраўлення Службы кантролю Адміністрацыі Прэзідэнта Рэспублікі Беларусь.

Кіраўнік беларускага грамадскага аб’яднання «Рэспубліка без наркотыкаў», старшыня грамадскага аб’яднання «Рэспубліканскі турысцка-спартыўны саюз».

Выбіраўся дэпутатам Вярхоўнага Савета Рэспублікі Беларусь 13-га склікання, Палаты прадстаўнікоў Нацыянальнага сходу Рэспублікі Беларусь другога і трэцяга скліканняў. Прызначаўся дэпутатам Палаты прадстаўнікоў Нацыянальнага сходу Рэспублікі Беларусь першага склікання^[1].

Мае Падзяку Прэзідэнта Рэспублікі Беларусь. Узнагароджаны ордэнам Пашаны, медалём Пушкіна (Расійская Федэрацыя), пяццю юбілейнымі медалямі, Ганаровай граматай Нацыянальнага сходу Рэспублікі Беларусь, Ганаровай граматай Парламенцкага Сходу Саюза Беларусі і Расіі, медалём Рускай праваслаўнай царквы Прападобнага Сергія Раданежскага ІІ ступені^[2] .