Мікалай Мікітавіч Ісанін

Мікалай Мікітавіч Ісанін
Род дзейнасці	карабел, палітык
Дата нараджэння	22 красавіка (5 мая) 1904
Месца нараджэння	Масква, Маскоўская губерня, Расійская імперыя[1]
Дата смерці	1 сакавіка 1990(1990-03-01) (85 гадоў)
Месца смерці	Ленінград, РСФСР, СССР
Месца пахавання	Серафімаўскія могілкі[d]
Грамадзянства	Расійская імперыя  СССР
Месца працы	Malachite[d]
Альма-матар	Ленінградскі караблебудаўнічы інстытут[d] (1934, 1935)
Партыя	УКП(б)
Член у	Акадэмія навук СССР
Бітвы/войны	Вялікая Айчынная вайна
Узнагароды і прэміі

Мікалай Мікітавіч Ісанін (1904-1990) — савецкі вучоны, канструктар надводных і падводных караблёў многіх тыпаў. Акадэмік АН СССР. Двойчы Герой Сацыялістычнай Працы.

Нарадзіўся 5 траўня (22 красавіка па старым стылі) 1904 года ў Маскве ў сям’і рабочага.

Працоўную дзейнасць пачаў у 13 гадоў у якасці працоўнага ў горадзе Петраград. У 1930 годзе скончыў працоўны факультэт ЛЭІ і быў накіраваны ў Ленінградскі караблебудаўнічы інстытут (1934), пасля заканчэння якога, з 1935 года, у ЦКБ-17 прайшоў шлях ад інжынера-канструктара да намесніка галоўнага канструктара лёгкіх крэйсераў (у тым ліку тыпу «Чапаеў»).

У 1946—1970 гадах начальнік — галоўны канструктар бюро (пераўтворана ў ЦКБ-16), які займаецца стварэннем і распрацоўкай ваенна-марской тэхнікі, у тым ліку цяжкага крэйсера праекта 82. З 1953 года бюро пачало займацца падводнымі лодкамі.

Удзельнік праектавання крэйсераў тыпу «Кіраў»; нам. галоўнага канструктара крэйсераў тыпу «Чапаеў». Кіраўнік вядучага ЦКБ па распрацоўцы ваенна-марской тэхнікі. Начальнік — галоўны канструктар ЦКБ (1946—1970), распрацоўвалага праекты лінейных караблёў, цяжкіх лінейных крэйсераў, дызель-электрычных і атамных падводных лодак.

Галоўны канструктар шэрагу праектаў падводных лодак, сярод іх дызель-электрычная падводная лодка, з якой упершыню ў свеце быў выраблены запуск балістычнай ракеты, створанай КБ акадэміка С. П. Каралёва, а таксама самая хуткая ў свеце ракетная тытанавыя атамная лодка.

Член ВКП (б) з 1926 года. Дэпутат ВС СССР 7-8 скліканняў. Акадэмік АН СССР (1970).

Памёр 1 сакавіка 1990 года. Пахаваны ў Ленінградзе на Серафімаўскіх могілках.

• Санкт-Петербург. Петроград. Ленинград: Энциклопедический справочник / Ред. коллегия: Белова Л. Н., Булдаков Г. Н., Дегтярев А. Я. и др. — М.: научное издательство «Большая Российская Энциклопедия». 1992. — 687 с.; ил. — ISBN 5-85270-037-1