Мікалай Міхайлавіч Кірычэнка

Мікалай Міхайлавіч Кірычэнка
Мікалай Міхайлавіч Кірычэнка
Дата нараджэння	16 сакавіка 1946
Месца нараджэння	Маладзечна, Маладзечанскі раён, Маладзечанская вобласць, БССР, СССР;
Дата смерці	14 жніўня 2018 (72 гады)
Месца смерці	Мінск, Беларусь;
Месца пахавання	Усходнія могілкі;
Грамадзянства	СССР; Беларусь;
Адукацыя	Беларускі дзяржаўны тэатральна-мастацкі інстытут (1969);
Месца працы	Брэсцкі акадэмічны тэатр драмы імя Ленінскага камсамола Беларусі; Нацыянальны акадэмічны тэатр імя Янкі Купалы; Беларуская дзяржаўная акадэмія мастацтваў;
Прафесія	акцёр, кінаакцёр
Прэміі	Спецыяльная прэмія Прэзідэнта Рэспублікі Беларусь дзеячам культуры і мастацтва (2006)
Узнагароды	Прэмія імя І. Буйніцкага (1999)

Мікала́й Міха́йлавіч Кірычэ́нка (16 сакавіка 1946, Маладзечна — 14 жніўня 2018^[1], Мінск) — беларускі акцёр тэатра і кіно. Народны артыст Беларусі (2006).

Біяграфія

Працаваў з 1962 года на аўтазаводзе. З сёмага класа ў вячэрняй школе пры заводзе. Пасля працы наведваў драматычныя гурткі. З сям’і вайскоўца, маці — армянка, бацька — украінец, таму «праз нетыповы выгляд меў праблемы пры паступленні ў ВНУ»^[2]. Скончыў Беларускі дзяржаўны тэатральна-мастацкі інстытут у 1969 годзе. З 1969 па 1971 гады працаваў акцёрам у Брэсцкім тэатры.

Вядучы акцёр Нацыянальнага акадэмічнага драматычнага тэатра імя Купалы, у якім працаваў з 1971 года. У 2005—2009 гадах — генеральны дырэктар тэатра. Прафесар кафедры Беларускай дзяржаўнай акадэміі мастацтва. Працаваў у БДАМ з 1987 года.

Галоўныя ролі ў спектаклях: «Дон Хіль — зялёныя нагавіцы» Цірса дэ Маліна, «Ажаніцца не журыцца» Міхася Чарота, «Дзвон — не малітва» Івана Чыгрынава, «Тры сястры» Антона Чэхава, «Дзеці сонца» Максіма Горкага, «Крывавая Мэры» Д. Бойкі, «Памінальная малітва» Рыгора Горына, «Гамлет» Уільяма Шэкспіра, «Князь Вітаўт», «Чорная панна Нясвіжа», «Вечар», «Ядвіга» Алеся Дударава, «С. В.» паводле Антона Чэхава, «Вяселле» Антона Чэхава, «Эрык XIV» Аўгуста Стрындберга, «Сны аб Беларусі» Уладзіміра Караткевіча, «Тутэйшыя» Янкі Купалы, «Пан Тадэвуш» Адама Міцкевіча, «Дзве душы» Максіма Гарэцкага, «Не мой» Алеся Адамовіча.