П’ер Гамара

П’ер Гамара
фр.: Pierre Gamarra
Асабістыя звесткі
Імя пры нараджэнні	фр.: Pierre Albert Gamarra[1]
Дата нараджэння	10 ліпеня 1919(1919-07-10)[2][3][…]
Месца нараджэння	Тулуза, дэпартамент Верхняя Гарона, рэгіён Поўдзень — Пірэнеі, Францыя[4][1]
Дата смерці	20 мая 2009(2009-05-20)[3][5][…] (89 гадоў)
Месца смерці	Аржантэй[d], акруга Аржанцёй[d], дэпартамент Валь-д’Уаз, рэгіён Іль-дэ-Франс, Метраполія Францыі, Францыя[1]
Грамадзянства	Францыя
Прафесійная дзейнасць
Род дзейнасці	паэт, пісьменнік, эсэіст, літаратурны крытык, дзіцячы пісьменнік, змагар Французскага супраціву, празаік, крытык, перакладчык
Мова твораў	французская
Прэміі	Charles Veillon prize in the French language[d] (1948)
Узнагароды
Подпіс
pierregamarra.com (фр.)
Медыяфайлы на Вікісховішчы
Цытаты ў Вікіцытатніку

П’ер Гамара (фр.: Pierre Gamarra; 10 ліпеня 1919, Тулуза, Францыя — 20 мая 2009, Аржантэй, Іль-дэ-Франс, Францыя) — французскі пісьменнік, паэт, літаратуразнавец і літаратурны крытык.

Працаваў настаўнікам, журналістам, рэдактарам часопіса «Europe» («Еўропа»).

Аўтар зборнікаў вершаў «Спроба заклеймаваць» (1944), «Песня любові» (1959) і апавяданняў «Людскія рукі» (1953), «Любоў ганчара» (1957), «Сады Аіаха» (1961), раманаў «Вогненны дом» (1948), «Дзеці галечы» (1950), «Школьны настаўнік» (1955), «Забойцу — Ганкураўская прэмія», «Капітан Вясна» (абодва 1963), «Таямніцы Тулузы» (1967), «Золата і кроў» (1971), «Дванаццаць тон дыяментаў» (1978) і інш., мастацкай біяграфіі «Віктор Гюго» (1974).

На беларускую мову творы П. Гамара перакладаў Л. Казыра.

• Любоў ганчара // Французская навела XX ст. Мн., 1992.

• Баршчэўскі Л. Гамара // БЭ ў 18 т. Т. 5. Мн., 1997.