Расійская прапаганда

Расійская прапаганда або крамлёўская прапаганда^[1][2] — дзяржаўная інфармацыйная палітыка, спецыяльныя інфармацыйныя мерапрыемствы («спецаперацыі»^[3], «палітычныя тэхналогіі»^[4]) і кангламерат адпаведных дзяржаўных органаў і ўстаноў, якія пад выглядам «грамадскага інфармавання» займаюцца псіхалагічнай апрацоўкай насельніцтва Расійскай Федэрацыі, а таксама насельніцтва іншых краін — у першую чаргу краін постсавецкай рускамоўнай прасторы і рускай дыяспары^[5]. Таксама аб’ектам расійскай прапаганды з’яўляецца іншамоўнае насельніцтва ў ЗША, ЕС, арабскіх краінах і г. д.^[6] У цэлым расійская прапаганда распаўсюджваецца прынамсі на 40 мовах свету ў 160 краінах^[7].

Паводле праціўнікаў дзеючага расійскага рэжыму, расійская дзяржаўная прапаганда «таталітарная^[8], цынічная, хлуслівая», з’яўляецца прамым нашчадкам савецкай прапаганды, але таксама актыўна выкарыстоўвае вопыт іншых гістарычных аўтарытарных і таталітарных рэжымаў. Прапаганда ў Расіі заўсёды ўжываецца ў тандэме з цэнзурай: цэнзура адсякае любое іншадумства, прапаганда прымушае думаць у адпаведнасці з інтарэсамі і мэтамі ўладнай верхавіны^[9][10].

З пачатку 2000-х яна набыла антыўкраінскую і антызаходнюю накіраванасць^[11][12]. Паводле «Аль-Джазіры», пачынаючы з 2013—2014 гадоў расійская прапаганда хутка эвалюцыянавала да таталітарнай, стаўшы «адкрыта шавіністычнай, агрэсіўнай імперскай і фашысцкай». Яна ператварылася ў паўнавартасную інфармацыйную вайну, накіраваную на масавае задурэнне насельніцтва, падрыхтоўку грамадскай думкі ў Расіі да знешняй агрэсіі і атрыманне адабрэння рускага насельніцтва на дзеянні Расіі супраць Украіны^[12]. Пасля ваеннай агрэсіі, акупацыі і анексіі Крыма па метадах і прыёмах прапаганда стала ваеннай і татальна дэзынфармацыйнай (распаўсюджванне «татальнай хлусні»)^[13][14][15].