Рыгор Абрамавіч Багарад

Рыгор Абрамавіч багарад
Рыгор Абрамавіч багарад
	;
Дата нараджэння	20 ліпеня 1914
Месца нараджэння	Віцебск, Віцебская губерня, Расійская імперыя;
Дата смерці	9 лістапада 1996 (82 гады)
Месца смерці	Мігдаль-ха-Эмек, Ізрээль[d], Паўночная акруга, Ізраіль;
Грамадзянства	СССР;
Прыналежнасць	СССР
Род войскаў	Інжынерныя войскі
Гады службы	1937—1945
Званне	Старшыня
Часць	96-я гвардзейская стралковая Ілавайская ордэна Леніна Чырвонасцяжная ордэна Суворава дывізія, 7-я гвардзейская армія (у Яска-Кішынёўскай аперацыі)
Камандаваў	32-і гвардзейскі сапёрны батальён
Бітвы/войны	Вялікая Айчынная вайна
	Юбілейны медаль «Сорак гадоў перамогі ў Вялікай Айчыннай вайне 1941—1945 гг.»
У адстаўцы	рабочы мэблявай фабрыкі, намеснік дырэктара па пастаўкам прадуктовай крамы

Рыгор Абрамавіч Багарад (20 ліпеня 1914, Віцебск — 9 лістапада 1996, Мігдаль-ха-Эмек, Ізраіль) — поўны Кавалер ордэна Славы^[1].

Біяграфія

Нарадзіўся ў Віцебску. Пераехаў у Бірабіджан у 1932 годзе^[2], працаваў на лесапілцы.

З 1937 года ў шэрагах Чырвонай Арміі, служыў сапёрам. Прызваны ў пачатку Вялікай Айчыннай вайны на Паўночна-Заходні фронт. У далейшым удзельнічаў у абароне Сталінграда. У студзені 1944 года ў складзе 2-га Украінскага фронту у рамках Кіраваградскай аперацыі (руск.) (бел. захапіў у палон нямецкіх афіцэра і салдата за што быў узнагароджаны ордэнам Славы 3 ступені. У жніўні 1944 года ў Яска-Кішынёўскай аперацыі за размініраванне праходаў да горада Тыргу-Фрумос (руск.) (бел. яму быў уручаны ордэн славы 2 ступені. Ордэн Славы 1 ступені ён атрымаў за правядзенне дэсанту пры фарсіраванні ракі Цісы у межах Дзебрэценская аперацыя (руск.) (бел.^[3]. Потым прадвігаўся з фронтам ў Венгрыю і Аўстрыю, скончыўшы вайну у Чэхаславакіі^[4]. Камандзір аддзялення 92 гвардзейскага батальёна.

У 1945 годзе дэмабілізаваны. Вярнуўшыся ў Бірабіджан, дзе працаваў на мэблявай фабрыцы, у далейшым — намеснікам дырэктара па пастаўкам прадуктовай крамы. Пасля выхаду на пенсію з 1976 года жыў у горадзе Хмяльніцкі. Пераехаў у Ізраіль, жыў у горадзе Мігдаль-ха-Эмек. Памёр у 1996 годзе.

Сям'я

Жонка — Сара (памерла ў 1993 годзе). Дзве дачкі.

Памяць

Ганаровы грамадзянін горада Бірабіджан па рашэнню гарадской думы ад 8 мая 2011 года^[5].
У сакавіку 2013 года яго імем названая вуліца Бірабіджана.
Імя Рыгора Абрамавіча выбіта на асобнай стэле на Алеі Герояў у Бірабіджане (адкрыццё адбылося 7 мая 2015 года).^[6]