Самсон Германавіч Палякоў

Самсон Германавіч Палякоў (19 мая 1937(1937-05-19), Віцебск — 24 красавіка 2012(2012-04-24), Іерусалім^[1]) — беларускі савецкі пісьменнік.

Скончыў у 1962 годзе аддзяленне журналістыкі Беларускага дзяржаўнага ўніверсітэта імя У. І. Леніна.

Працаваў журналістам, супрацоўнічаў з газетай «Знамя юности»^[2], з 1992 года галоўны рэдактар на кінастудыі «Летапіс» на «Беларусьфільм».

На студыі «Летапіс» стваралася беларускае дакументальнае кіно, была разгорнутая шматгадовая праграма «Адраджэнне», былі зняты фільмы пра выдатных людзей Беларусі — Рыгора Барадуліна, Васіля Быкава, Ларысу Геніюш, Усяслава Чарадзея і іншых — каля 150 фільмаў. Са студыяй супрацоўнічалі Міхаіл Ткачоў, Алесь Марачкін, Васіль Быкаў і многія іншыя.

Член Саюза кінематаграфістаў Беларускай ССР.

Пражываў у доме па вул. Славінскага, 9 у Мінску.

У пачатку 2000-х гадоў пераехаў у Ізраіль да дачкі. Памёр ад разрыву аорты ў ізраільскай клініцы, не дажыўшы менш за месяц да свайго 75-годдзя.

• 1993 — Старонні | Svetimas (Беларусь, Літва)
• 1989 — У бары брусніцы
• 1985 — Развітанне славянкі
• 1985 — Сяброў не выбіраюць
• 1981 — Каменданцкая гадзіна
• 1981 — Былі ў бацькі тры сыны
• 1979 — Пані Марыя
• 1979 — Дэсант на Арынгу
• 1977 — Чорная бяроза
• 1974 — Ясь і Яніна
• 1972 — Перад першым снегам (кароткаметражны)
• 1972 — Залаты ганак

• 1975 — Папяровая казка
• 1975 — Квака-задавака
• 1973 — Вася Буслік і яго сябры (тэкст песень)

Лаўрэат прэміі імя Алеся Адамовіча (1995)^[3]