Спіс кіраўнікоў Леона

Сярэднявечнае Каралеўства Леон (ісп.: Reino de León), якое размяшчалася ў паўночна-заходняй частцы Пірэнейскага паўвострава, было ўтворана ў 910 годзе пасля падзелу каралеўства Астурыя паміж сынамі караля Альфонса III. Старэйшы з іх, Гарсія, атрымаў Леон, другі сын Ардонья — Галісію, а малодшы Фруэла — Астурыю. У 914 годзе да Леона была далучана Галісія, а ў 924 годзе землі Леона, Галісіі і Астурыі зліліся ў каралеўства Леон, сталіцай якога стаў аднайменны горад.

У 923 годзе Кастылія, якая ўваходзіла ў склад Леона, атрымала статус графства, а ў 1035 годзе стала самастойным каралеўствам. У 1037—1065 і 1072—1157 гадах Леон і Кастылія ўваходзілі ў Леона-Кастыльскае каралеўства; канчатковае іх аб'яднанне адбылося ў 1230 годзе.

З другой паловы X стагоддзя да пачатку XI стагоддзя Каралеўства Леон, якое займала землі да ракі Дуэра, падвяргалася з поўдня набегам мусульман Кордаўскага халіфата.

У выніку рэканкісты да апошняй чвэрці XI стагоддзя да Леона былі далучаны тэрыторыі да ракі Таха.

У 1095 годзе партугальскія землі, якія ўваходзілі ў склад каралеўства, былі вылучаны ў графства, а ў XII стагоддзі Партугалія здабыла незалежнасць.

У 1516 годзе Леон разам з Кастыліяй увайшоў у склад Іспанскага каралеўства. Тытул караля Леона ўваходзіў у тытулатуру каралёў Іспаніі да 1707 года, калі канчаткова знік.

Партрэт	Імя	Гады жыцця	Гады кіравання	Каментары	Спасылкі
Дынастыя Перэс
	Гарсія I	каля 871 — 19 студзеня 914	910—19 студзеня 914		[1][2]
	Ардонья II	каля 873 — чэрвень 924[3]	914—924	Таксама кароль Галісіі з 910	[4][5]
	Фруэла II Пракажоны	каля 875 — ліпень 925	924—925	Таксама кароль Галісіі з 924 і Астурыі з 910. Ізноў аб'яднаў краіну пасля смерці старэйшых братоў.	[6][7]
	Альфонса Фройлас[8]	? — пасля 932	925	Таксама кароль Галісіі ў 925—926. Зрынуты з трона стрыечнымі братамі.	[9]
	Альфонса IV	каля 899 — жнівень 933	925—931	Саступіў прастол свайму малодшаму брату Раміра II і выдаліўся ў кляштар.	[10][11]
	Раміра II	каля 900 — 1 студзеня 951	931 — 1 студзеня 951		[12][13]
	Ардонья III	каля 926 — паміж 30 жніўня і 13 лістапада 956	951—956		[14][15]
	Санча I Тоўсты	? — не пазней 19 снежня 966	956—958	У 958 быў зрынуты графам Фернанам Кастыльскім.	[16][17][18]
	Ардонья IV Злы	каля 926—962	958—960	Быў узведзены на прастол сваім цесцем Фернанам Кастыльскім. Пасля звяржэння бег спачатку ў Астурыю, а затым у Бургас і Кордаву.	[19][20]
	Санча I Тоўсты	? — не пазней 19 снежня 966	960—966	Вярнуў сабе трон пры дапамозе арабаў. Быў атручаны графам Гансала Манісам.
	Раміра III Флавіа	961 — 26 чэрвеня 985	966—984	Да паўналецця каралеўствам кіравалі яго цётка манашка Эльвіра Рамірэс і маці Тэрэза Ансурэс. Быў зрынуты галісійскімі феадаламі-паўстанцамі.	[21][22]
	Бермуда II Падагрык	каля 953 — верасень 999	984 — верасень 999	Таксама кароль Галісіі з 982. Абвешчаны каралём галісійскай арыстакратыяй.	[23][24]
	Альфонса V Высакародны	996 — 7 жніўня 1028	11 кастрычніка 999 — 7 жніўня 1028	Да паўналецця каралеўствам кіравалі яго маці Эльвіра Гарсія і граф Партугаліі Менендо II Гансалес. Самастойна стаў кіраваць з 1007 года. У 1017 годзе склікаў з'езд арыстакратыі, на якім была абвешчана «хартыя вольнасцей». Забіты падчас паходу на маўраў.	[25][26]
	Бермуда III	1017/1018 — 4 верасня 1037	7 жніўня 1028 — 4 верасня 1037		[27][28]
Дынастыя Хіменес
Дынастыя Хіменесаў мае баскскае паходжанне. Яе прадстаўнікі ў IX—XIII стагоддзях таксама кіравалі ў каралеўствах Навара, Арагон і Кастылія і першымі змаглі часова аб'яднаць хрысціянскую Іспанію, а таксама высунуць яе на шырокую еўрапейскую палітычную сцэну. Створаная Хіменесамі палітычная структура захавалася да канца Сярэднявечча.
	Фердынанд I Вялікі	1017 — 27 снежня 1065	1037 — 27 снежня 1065	Таксама кароль Кастыліі (1035—1065). У 1037 годзе аб'яднаў Леон і Кастылію ў адну дзяржаву. У 1039 годзе прыняў тытул імператара Іспаніі. Вёў паспяховыя войны супраць арабаў.	[29][30]
	Альфонса VI Храбры	1043 — 29 чэрвеня 1109	27 снежня 1065—1072	Таксама кароль Кастыліі (1072—1109). У 1072 годзе пацярпеў паражэнне ад свайго брата Санча II у бітве пры Гальпехары і быў зняволены ім.	[31]
	Санча II Моцны	каля 1036 — 7 кастрычніка 1072	студзень 1072 — 7 кастрычніка 1072	Таксама кароль Кастыліі (27 снежня 1065 — 7 кастрычніка 1072). У 1072 годзе паланіў свайго брата Альфонса VI і стаў каралём Леона. Забіты рыцарам Вельіда Дальфосам падчас аблогі крэпасці Самора.	[32]
	Альфонса VI Храбры	1043 — 29 чэрвеня 1109	1072 — 29 чэрвеня 1109	Бег са зняволення і пасля смерці Санча II, зманам паланіўшы малодшага брата Гарсію Галісійскага, аб'яднаў Кастылію, Леон і Галісію.
	Урака	24 чэрвеня 1081 — 8 сакавіка 1126	29 чэрвеня 1109 — 8 сакавіка 1126	Таксама каралева Кастыліі (1109—1126).	[33]
Бургундская дынастыя
Наступныя кіраўнікі з'яўляюцца нашчадкамі мужа Уракі, Раймунда Бургундскага.
	Альфонса VII Імператар	1 сакавіка 1105 — 21 жніўня 1157	8 сакавіка 1126 — 21 жніўня 1157	Таксама кароль Галісіі (1111—1157) і Кастыліі (1126—1157). У 1135 годзе ў Леоне каранаваўся як імператар Іспаніі.	[34]
	Фердынанд II	1137 — 22 студзеня 1188	21 жніўня 1157 — 22 студзеня 1188	Быў храбрым воінам, але дрэнным арганізатарам і слабым палітыкам.	[35]
	Альфонса IX	15 жніўня 1171 — 23 верасня 1230	22 студзеня 1188 — 23 верасня 1230		[36]
	Фернанда III Святы	5 жніўня 1199 — 30 мая 1252	1230 — 30 мая 1252	Таксама кароль Кастыліі з 1217. У 1671 кананізаваны Папам Кліментам X.	[37]
Усе наступныя манархі таксама былі кіраўнікамі Кастыліі
	Альфонса X Мудры	23 лістапада 1221 — 4 красавіка 1284	30 мая 1252 — 4 красавіка 1284	Таксама імператар Свяшчэннай Рымскай імперыі ў 1257—1273. Развіваў навуку, правёў уніфікацыю законаў, склаўшы «Законы сямі частак» у традыцыях рымскага права.	[38]
	Санча IV Храбры	12 мая 1258 — 25 красавіка 1295	4 красавіка 1284 — 25 красавіка 1295		[39]
	Фердынанд IV Закліканы	6 снежня 1285 — 7 верасня 1312	12 красавіка 1295 — 7 верасня 1312		[40]
	Альфонса XI Справядлівы	13 жніўня 1311 — 26 сакавіка 1350	7 верасня 1312 — 26 сакавіка 1350	Паспяхова ваяваў супраць маўраў з Гранадскага эмірата. Памёр падчас аблогі Гібралтара.	[41][42]
	Педра I Жорсткі	30 жніўня 1334 — 23 сакавіка 1369	26 сакавіка 1350 — 23 сакавіка 1369	Забіты сваім зборным братам Энрыке.	[43]
Дынастыя Трастамара
З 1516 года саюз іспанскіх каралеўстваў часцей за ўсё завецца Іспаніяй, а Карлас I лічыцца першым каралём Іспаніі. Асобным колерам вылучаны рэгенты.
	Энрыке II Кастыльскі	13 студзеня 1334 — 29 мая 1379	23 сакавіка 1369 — 29 мая 1379		[44][45]
	Хуан I Кастыльскі	24 жніўня 1358 — 9 кастрычніка 1390	29 мая 1379— 9 кастрычніка 1390	Беспаспяхова вёў вайну за партугальскую карону.	[46]
	Энрыке III Кастыльскі	4 кастрычніка 1379 — 25 снежня 1406	1390—1406		[47]
	Хуан II Кастыльскі	6 сакавіка 1405 — 20 ліпеня 1454	1406—1454		[48]
	Энрыке IV	25 студзеня 1425 — 11 снежня 1474	1454—1474		[49]
	Ізабела I	22 красавіка 1451 — 26 лістапада 1504	1474—1504		[50]
	Хуана I Вар’ятка	6 лістапада 1479 — 12 красавіка 1555	1504—1555		[51]
	Філіп I Прыгожы	22 ліпеня 1478 — 25 верасня 1506	1504—1506		[52]
	Фердынанд V	10 сакавіка 1452 — 23 студзеня 1516	1506—1516		[53]
	Карлас I Габсбург	24 лютага 1500 — 21 верасня 1558	1516—1556		[54]

• Bernard F. Reilly. The Kingdom of León-Castilla under King Alfonso VI, 1065–1109. — Princeton: Princeton University Press, 1988.
• Альтамира-и-Кревеа, Рафаэль. История Средневековой Испании / Перевод с испанского Е. А. Вадковской и О. М. Гармсен. — СПб.: «Евразия», 2003. — 608 с. — 1500 экз. — ISBN 5-8071-0128-6.
• Корсунский А. Р. История Испании IX — XIII веков (Социально-экономические отношения и политический строй Астуро-Леонского и Леоно-Кастильского королевства). Учебное пособие. — М.: Высшая школа, 1976. — 139 с.

• KINGS of LEON (англ.). Архівавана з першакрыніцы 26 мая 2012. Праверана 15 сакавіка 2012.
• Пелая з Аўеда.. Хроніка каралёў Леона (руск.). Архівавана з першакрыніцы 26 мая 2012. Праверана 23 сакавіка 2012.