Старшы палітрук
Ста́ршы палітру́к (скар. ад руск.: Старший политический руководитель — старшы палітычны кіраўнік) — воінскае званне старшага ваенна-палітычнага саставу Рабоча-Сялянскай Чырвонай Арміі з 1935 па 1942 год. Вышэй за званне палітрук, ніжэй за званне батальённы камісар. Адпавядала воінскаму званню капітан. ГісторыяУ 1935 годзе з увядзеннем персанальных воінскіх і спецыяльных званняў сярод іншых былі ўведзеныя спецыяльныя званні для палітработнікаў: «малодшы палітрук», «палітрук» і «старшы палітрук», адпавядалі агульным воінскім званням «лейтэнант», «старшы лейтэнант» і «капітан». Старшыя палітработнікі мелі спецыяльныя званні са словам «камісар»: «батальённы камісар» (маёр), «палкавы камісар» (палкоўнік), «дывізіённы камісар» (камдыў) і гэтак далей (у дужках дадзены адпаведныя агульныя воінскія званні). Рашэннем ДКА ад 9 кастрычніка 1942 года ў арміі і на флоце была ліквідаваная сістэма ваенных камісараў. Усе асобы, якія насілі гэтыя званні, былі пераатэставаныя і атрымалі стандартныя армейскія і флоцкія званні; пры пераатэстацыі званне прысвойвалася на прыступку ніжэй. Так, напрыклад, старшы палітрук, які меў да пераатэстацыі званне, роўнае капітану, пасля пераатэстацыі атрымліваў званне старшы лейтэнант. Рэзка была скарочана колькасць палітычных пасадаў. Частка ўчорашніх палітрукоў і камісараў прызначаліся намеснікамі камандзіраў па палітчастцы (ад роты і вышэй), частка была пераведзеная на камандныя пасады. Калі раней палітрук або камісар карысталіся роўнай з камандзірам уладай у падраздзяленні (часці), то цяпер яны сталі намеснікамі камандзіраў.
Знакі адрозненняДля звання старшы палітрук быў усталяваны знак адрознення — адна шпала ў пятліцы, як у капітана, адрознівалася толькі акантоўка пятліц. Замест камандзірскай залацістай акантоўкі была чорная, як у астатніх палітработнікаў, а таксама малодшага камсаставу і чырвонаармейцаў. Ваеннаслужачыя палітычнага складу мелі на абодвух рукавах вышэй за абшлаг аднолькавыя для ўсіх званняў чырвоныя суконныя зоркі дыяметрам 55 мм. Зоркі па краі абшывалі чырвонай шаўковай ніткай, а ў цэнтры мелі вышытыя залацістай ніткай серп і молат. Гл. таксама
Зноскі
Спасылкі |
Portal di Ensiklopedia Dunia