Старынкі (Дзяржынскі раён)

Старынкі
Краіна	Беларусь
Вобласць	Мінская
Раён	Дзяржынскі
Сельсавет	Бараўскі
Каардынаты	53°44′00″ пн. ш. 26°59′56″ у. д.HGЯO
Заснаваны	XV стагоддзе
Першая згадка	1483
Вышыня цэнтра	232 м
Колькасць двароў	156
Насельніцтва	189 чалавек (2004)
Часавы пояс	UTC+3
Тэлефонны код	+375 1716
Паштовыя індэксы	222737
Аўтамабільны код	5
СААТА	6222804098
	Старынкі на Вікісховішчы

Стары́нкі^[2]^[3] (трансліт.: Starynki, руск.: Старинки) — вёска ў Дзяржынскім раёне Мінскай вобласці Беларусі. Уваходзіць у склад Бараўскога сельсавета.

Геаграфія

Знаходзіцца за 10 км у напрамку на паўночны захад ад горада Дзяржынск, за 48 км ад Мінска, за 12 км ад чыгуначнай станцыі Койданава^[3]. Праз вёску працякае рака Самацеч (прыток Ператуці), пралягае аўтамабільная дарога Н8385 Дзяржынск — Вялікае Сяло.

Гісторыя

Вядома з 1484 года, калі каралём Казімірам нададзена ў вотчыну збегламу з Вялікага княства Маскоўскага вярэйскаму княжычу Васілю Міхайлавічу. З 1588 года цэнтр Старынкаўскай воласці Менскага ваяводства Вялікага Княства Літоўскага. Маёнтак, сажалкі, млын, карчма.

З 1793 года ў Велікасельскай воласці Мінскага павета. У 1836 годзе пабудаваны касцёл. У 1868 годзе адкрыта царкоўнапрыходская школа, у якой вучыліся 30 хлопчыкаў. У 1886 годзе 48 двароў, 480 жыхароў, праваслаўная царква, школа, вадзяны млын, вінакурны завод. У 1897 годзе 484 жыхары. У 1909 годзе вёска Старынкі, 48 двароў, 481 жыхар, маёнтак Старынкі, 1 двор, 64 жыхары.

Да 30 кастрычніка 2009 года вёска была цэнтрам Старынкаўскага сельсавета^[4].

Насельніцтва

1886 год — 48 двароў, 480 жыхароў.
1909 год — 48 двароў, 481 жыхар
1998 год — 152 двары, 201 жыхар.
2001 год — 95 двароў, 191 жыхар^[3].
1 студзеня 2004 года — 156 двароў, 189 жыхароў.

Памятныя мясціны

Помнік на брацкай магіле савецкіх воінаў і партызан.
Помнік землякам, якія загінулі ў Вялікую Айчынную вайну^[3].

Зноскі

↑ https://www.geonames.org/621468/starinki.html
↑ Назвы населеных пунктаў Рэспублікі Беларусь: Мінская вобласць: нарматыўны даведнік / І. А. Гапоненка, І. Л. Капылоў, В. П. Лемцюгова і інш.; пад рэд. В. П. Лемцюговай. — Мн.: Тэхналогія, 2003. — 604 с. ISBN 985-458-054-7. (DJVU)
↑ ^а ^б ^в ^г БелЭн 2002.
↑ «Об изменении административно-территориального устройства Минской области». Решение Минского областного Совета депутатов от 30 октября 2009 г. № 219 Архівавана 28 чэрвеня 2021. (руск.)

Літаратура

Стары́нкі // Беларуская энцыклапедыя: У 18 т. Т. 15: Следавікі — Трыо / Рэдкал.: Г. П. Пашкоў і інш. — Мн. : БелЭн, 2002. — Т. 15. — С. 165. — 10 000 экз. — ISBN 985-11-0035-8. — ISBN 985-11-0251-2 (т. 15).
Старынкі // Памяць: Гіст.-дакум. хроніка Дзяржынскага р-на. — Мн.: БелТА, 2004. — С. 691. — 704 c.: іл. — ISBN 985-6302-64-1.
Республика Беларусь. Атлас охотника и рыболова: Минская область / Редактор Г. Г. Науменко. — Мн.: РУП «Белкартография», 2009. — С. 18. — 60 с. — 20 000 экз. — ISBN 978-985-508-174-7. (руск.)
Ліст карты N-35-78. Выданне 1986 года. Стан мясцовасці на 1982 год. (руск.)