Сінкевічы

Аграгарадок Сінкевічы Царква Святога Георгія Герб Краіна Беларусь Вобласць Брэсцкая Раён Лунінецкі Сельсавет Сінкевіцкі Каардынаты 52°12′58,88″ пн. ш. 27°15′19,84″ у. д.HGЯO Вышыня цэнтра 117 м Колькасць двароў 323 Насельніцтва 886 чалавек (2009) Часавы пояс UTC+3 Тэлефонны код +375 1647 Паштовыя індэксы 225686 Аўтамабільны код 1 СААТА 1247854071 Сінкевічы на карце Беларусі ±

Сінкевічы на Вікісховішчы

Сінке́вічы^[1] (трансліт.: Sinkievičy, руск.: Синкевичи) — аграгарадок у Лунінецкім раёне Брэсцкай вобласці Беларусі. Уваходзіць у склад і з’яўляюцца цэнтрам Сінкевіцкага сельсавета.

Знаходзіцца за 36 км у напрамку на ўсход ад горада Лунінец, за 276 км ад Брэста^[2]. Чыгуначная станцыя Сінкевічы.

У 1493 годзе Сінкевічы — сяло маёнтка Лахва, уласнасць Пятра Янавіча Мантыгірдавіча — троцкага ваяводы^[3]. У 1588 годзе Сынкавічы — сяло маёнтка Лахва, уласнасць Мікалая Крыштафа Радзівіла, князя на Алыцы і Нясвіжы. У 1672 годзе Сінкевічы — сяло маёнтка Лахва, 22 двары і 28 валок (з іх звыш 18 пустых). У 1785 годзе Сінкевічы — сяло маёнтка Лахва, 34 двары^[3].

• 2001 год — 312 двароў, 960 жыхароў^[2].
• 2009 год — 323 двары, 886 жыхароў

На тэрыторыі вёскі знаходзіцца ААТ «Палімер» канцэрна Белдзяржхарчпрам.

У вёсцы знаходзіцца Царква Святога Георгія са званіцай, пабудаваная ў XVII—XVIII стагоддзях. Занесена ў Дзяржаўны спіс гісторыка-культурных каштоўнасцей Рэспублікі Беларусь як аб’ект гісторыка-культурнай спадчыны рэспубліканскага значэння.  Гісторыка-культурная каштоўнасць Беларусі, шыфр 112Г000469шыфр 112Г000469

За 2 км на ўсход ад вёскі, за 400 метрах на поўдзень ад старой дарогі, ва ўрочышчы Патоўскі Востраў знаходзіцца курган перыяду ранняга сярэднявечча, які занесены ў Дзяржаўны спіс гісторыка-культурных каштоўнасцей Рэспублікі Беларусь як аб’ект гісторыка-культурнай спадчыны рэспубліканскага значэння.  Гісторыка-культурная каштоўнасць Беларусі, шыфр 113В000470шыфр 113В000470

Прыкладна ў 1938—1939 гг. высілкамі мясцовага аддзела КОП (16-ы памежны батальён «Сінкевічы») быў збудаваны касцёл, асвечаны ў 1939 годзе біскупам пінскім Казімірам Букрабам. Да нашага часу не захаваўся.

Брацкая магіла савецкіх воінаў і партызан, помнікі падпольшчыкам і землякам, якія загінулі ў Вялікую Айчынную^[2].

• Віктар Анатолевіч Фядосік (нар. 1951) — гісторык

• Сінкевічы // Беларуская энцыклапедыя: У 18 т. Т. 14: Рэле — Слаявіна / Рэдкал.: Г. П. Пашкоў і інш. — Мн. : БелЭн, 2002. — Т. 14. — С. 401. — 10 000 экз. — ISBN 985-11-0035-8. — ISBN 985-11-0238-5 (т. 14).

• На Вікісховішчы ёсць медыяфайлы па тэме Сінкевічы
• Repozytorium.fn.org.pl. KOŚCIÓŁ W SIENKIEWICZACH NA POLESIU (відэа, хроніка 1939)