Тамара Мікалаеўна Ніжнікава

Тамара Мікалаеўна Ніжнікава
Тамара Мікалаеўна Ніжнікава
Дата нараджэння	9 сакавіка 1925
Месца нараджэння	Самара, Самарская губерня, РСФСР, СССР;
Дата смерці	15 лютага 2018 (92 гады)
Месца смерці	Мінск, Беларусь;
Месца пахавання	Усходнія могілкі;
Краіна	СССР; Беларусь;
Альма-матар	Маскоўская дзяржаўная кансерваторыя імя П. І. Чайкоўскага;
Месца працы	Нацыянальны акадэмічны Вялікі тэатр оперы і балета Рэспублікі Беларусь; Беларуская дзяржаўная акадэмія музыкі;
Музычная дзейнасць
Прафесіі	спявачка, оперная спявачка, педагог
Пеўчы голас	сапрана
Інструменты	вакал
Выхаванцы	Алена Генадзьеўна Бундзелева
Грамадская дзейнасць
Партыя	КПСС;
Узнагароды	; Крыштальная Паўлінка (2017) Нагрудны знак «За ўклад у развіццё культуры Беларусі» (2005)

Тамара Мікалаеўна Ні́жнікава^[3] (9 сакавіка 1925 — 15 лютага 2018) — беларуская савецкая спявачка (каларатурнае сапрана), педагог, прафесар (1980^[3]). Народная артыстка БССР (1955)^[3]. Народная артыстка СССР (1964).

Біяграфія

Нарадзілася 9 сакавіка 1925 года ў Самары (РСФСР). З дзяцінства праяўляла выдатныя музычныя і акцёрскія здольнасці, грала на фартэпіяна.

У 1949 годзе скончыла Маскоўскую кансерваторыю П. І. Чайкоўскага (клас спеваў М. Уладзіміравай). З 1949 па 1976 гады — салістка Дзяржаўнага акадэмічнага Вялікага тэатра оперы і балета БССР. Актыўна выступала як канцэртная спявачка^[4]. Гастралявала за мяжой.

У 1964—2018 гадах выкладала ў Беларускай кансерваторыі, у 1976—1986 гадах — загадчык кафедры спеваў, з 1980 года — прафесар.

Творчасць

Уладальніца каларатурнага сапрана, стварыла на сцэне шэраг яркіх вобразаў у операх «Алеся» Яўгена Цікоцкага, «Калючая ружа» Юрыя Семянякі, «Травіята», «Баль-маскарад» Джузэпэ Вердзі, «Царская нявеста» і іншых.

Памерла 15 лютага 2018 года ў Мінску. Пахавана ў Мінску на Усходніх могілках.

Узнагароды і званні

Заслужаная артыстка Беларускай ССР (1954)
Народная артыстка Беларусі (1955)
Народная артыстка СССР (1964)
Ордэн Працоўнага Чырвонага Сцяга
Ордэн Францыска Скарыны (2001)
прыз Беларускага саюза тэатральных дзеячаў «Крыштальная Паўлінка» (2017)
Ордэн Айчыны III ступені^[5]
Знак Міністэрства культуры Рэспублікі Беларусь «За ўклад у развіццё культуры Беларусі» (2005)^[5]

Зноскі

↑ ^а ^б Нижникова Тамара Николаевна // Большая советская энциклопедия: [в 30 т.] — 3-е изд. — М.: Советская энциклопедия, 1969. Праверана 28 верасня 2015.
<a href="https://wikidata.org/wiki/Track:Q5061737"></a><a href="https://wikidata.org/wiki/Track:Q17378135"></a>
↑ People's Artist of USSR Tamara Nizhnikova passes away — Нацыянальная дзяржаўная тэлерадыёкампанія Рэспублікі Беларусь, 2018.
<a href="https://wikidata.org/wiki/Track:Q1778984"></a>
↑ ^а ^б ^в Беларусь 1995.
↑ Будкін, Сяргей. 25 жанчын, без якіх не было б беларускай музыкі (+ аўдыё) (бел.). Будзьма беларусамі! (2 мая 2013). Архівавана з першакрыніцы 4 красавіка 2020. Праверана 4 красавіка 2020.
↑ ^а ^б Ніжнікава Тамара Мікалаеўна на сайце анлайн-энцыклапедыі «Беларусь у асобах і падзеях»

Літаратура

Ніжнікава Тамара Мікалаеўна // Беларусь: энцыклапедычны даведнік / Рэдкал. Б. І. Сачанка (гал. рэд.) і інш.; Маст. М. В. Драко, А. М. Хількевіч. — Мн.: БелЭн, 1995. — С. 537. — 800 с. — 5 000 экз. — ISBN 985-11-0026-9.