Таўрагіні

Таўрагіні
	Герб
Краіна	Літва
Павет	Уцянскі
Раён	Уцянскі
Сянюнія	Таўрагінеўская
Каардынаты	55°26′40″ пн. ш. 25°48′50″ у. д.HGЯO
Першая згадка	1373
Вышыня цэнтра	192 м
Насельніцтва	602 чал. (2001);
Часавы пояс	UTC+2, летам UTC+3
	Медыяфайлы на Вікісховішчы

Таўрагіні^[1] або Таўрогыні^[2], таксама Таўра́гней^[3] (літ.: Tauragnai) — мястэчка ў Літве, на возеры Таўрагіні. Цэнтр староства Уцянскага раёна Уцянскага павета. Месціцца за 17 км на паўднёвы ўсход ад Уцяны.

Гісторыя

Вялікае Княства Літоўскае

Першы пісьмовы ўспамін пра Таўрагіні датуецца 1373 годам, калі тут існаваў драўляны замак. У 1387 годзе вялікі князь Ягайла перадаў іх Віленскаму біскупству, лацінскай мовай пісаўся як Turogno^[4]. Сустракаюцца таксама назвы Таўрогіні, Таўрогы^[5], Таўрыгіны^[6], Таўрыгіні, Таўрагіны^[7]. У 1433 годзе крыжакі спалілі замак. Пад 1498 годам упамінаецца першы касцёл.

Згодна з адміністрацыйна-тэрытарыяльнай рэформай 1565—1566 гадоў Таўрагіні ўвайшлі ў склад Браслаўскага павета Віленскага ваяводства. На 1669 год тут было 40 двароў, на 1775 год — 28.

Пад уладай Расійскай імперыі

У выніку трэцяга падзелу Рэчы Паспалітай у 1795 годзе Таўрагіні апынуліся ў складзе Расійскай імперыі, у Новааляксандраўскім павеце Ковенскай губерні. На 1859 год у мястэчку было 25 будынкаў, дзейнічаў касцёл, працавалі вінакурня і бровар.

У часы Першай сусветнай вайны ў 1915 годзе Таўрагіні занялі войскі Германскай імперыі.

Найноўшы час

Пасля польска-літоўскіх баёў і падпісання пагаднення паміж міжваеннай Польшчай і Літвой у 1919 годзе Таўрагіні апынуліся ў складзе Літвы. З 1940 года ў складзе Літоўскай ССР. У часы Другой сусветнай вайны з чэрвеня 1941 да 1944 года мястэчка было пад акупацыяй Германіі.

З 1990 года ў складзе адноўленай незалежнай Літвы.