Тэарэма Пойнтынга (англ.: Poynting's theorem) — тэарэма, якая апісвае закон захавання энергіі электрамагнітнага поля. Тэарэма была даказаная ў 1884 Джонам Генры Пойнтынгам. Усё зводзіцца да наступнай формулы:
,
Дзе S — вектар Пойнтынга, J — шчыльнасць току і E — электрычнае поле. Шчыльнасць энергіі
(
— электрычная пастаянная,
— магнітная пастаянная).

Тэарэма Пойнтынга ў інтэгральнай форме:
,
дзе
— паверхня, якая абмяжоўвае аб'ём
.
У тэхнічнай літаратуры тэарэма звычайна запісваецца так (
— шчыльнасці энергіі):
,
дзе
— шчыльнасць энергіі электрычнага поля,
— шчыльнасць энергіі магнітнага поля і
— магутнасць джоўлявых страт ў адзінцы аб'ёму.
Вывад
Тэарэма можа быць выведзена з дапамогай двух ураўненняў Максвела (для прастаты лічым, што асяроддзе - вакуум (μ = 1, ε = 1); для агульнага выпадку з адвольным асяроддзем, трэба ў формулы да кожнага ε0 і μ0 прыпісаць ε і μ):

Дамножыўшы абедзве часткі ўраўнення на
, атрымаем:

Разгледзім спачатку ураўненне Максвела-Ампера:

Дамножыўшы абедзве часткі ўраўнення на
, атрымаем:

Адымаючы першае з другога, атрымаем:

Нарэшце:

Паколькі вектар Пойнтынга
вызначаецца як:

гэта раўнасільна:

Абагульненне
Механічная энергія апісанай вышэй тэарэмы

дзе
— кінетычная энергія шчыльнасці ў сістэме. Яна можа быць апісана як сума кінетычнай энергіі часціц

— паток энергіі, або «механічны вектар Пойнтынга»:

Ураўненне бесперапыннасці энергіі або закон захавання энергіі

Альтэрнатыўныя формы
Можна атрымаць і іншыя формы тэарэмы Пойнтынга. Замест таго, каб выкарыстоўваць вектар патоку
, можна выбраць форму Абрагама
, форму Мінкоўскага
, або якую-небудзь іншую.