Фрыдрых Маркавіч Эрмлер

Фрыдрых Маркавіч Эрмлер
Фрыдрых Маркавіч Эрмлер
Дата нараджэння	1 (13) мая 1898
Месца нараджэння	Рэзэкнэ, Рэжыцкі павет, Віцебская губерня, Расійская імперыя;
Дата смерці	12 ліпеня 1967[…] (69 гадоў)
Месца смерці	Ленінград, РСФСР, СССР або ; Камарова, Курортны раён, Ленінград, РСФСР, СССР;
Месца пахавання	Багаслоўскія могілкі;
Грамадзянства	Расійская імперыя; СССР;
Месца працы	Расійскі дзяржаўны інстытут сцэнічных мастацтваў;
Прафесія	кінарэжысёр, сцэнарыст, кінаакцёр
Узнагароды	;
IMDb	ID 0259611
	Медыяфайлы на Вікісховішчы

Фрыдрых Маркавіч Эрмлер (сапраўдныя імя і прозвішча — Вульф Моўшэвіч Брэслаў; 1 (13) мая 1898, Рэжыца — 12 ліпеня 1967, Камарова) — савецкі кінарэжысёр, акцёр, народны артыст СССР (1948). Лаўрэат чатырох Сталінскіх прэмій (1941, 1946 — двойчы, 1951).

Біяграфія

Нарадзіўся ў беднай яўрэйскай сям’і, быў старэйшым з пецярых дзяцей. Бацька быў мэбельшчыкам, у 1905 годзе з’ехаў на заробкі ў Амерыку, дзе памёр у 1909 годзе, і маці выхоўвала дзяцей сама. Сям’я жыла на Могілкавай вуліцы, № 10.

З дванаццаці гадоў служыў пасыльным на аптэчным складзе правізара Ляцкага. У 1916 годзе прызваны ў армію, у канцы 1917 года дэзертыраваў пад Рыгай і неўзабаве прыбыў у Петраград. У гады Грамадзянскай вайны служыў у РСЧА, затым у аддзеле па барацьбе з кантрабандай ЧК (1919). У 1919 годзе ўступіў у РКП(б) і тады ж прыняў псеўданім Эрмлер.

У 1923—1924 гадах вучыўся на акцёрскім аддзяленні Ленінградскага тэхнікума экраннага мастацтва (цяпер Санкт-Пецярбургскі дзяржаўны ўніверсітэт кіно і тэлебачання), працаваў у аб’яднанні «Ленінградкіно». З 1924 года працаваў на кінафабрыцы «Сеўзапкіно» (цяпер кінастудыя «Ленфільм»).

У 1925 годзе арганізаваў творчае аб’яднанне «КЭМ» (Кіна-эксперыментальная майстэрня, сумесна з Э. Ю. Іагансонам), дзе паставіў першы свой фільм «Шкарлятына».

У 1929—1931 гадах вучыўся ў Камуністычнай акадэміі. Працаваў рэдактарам газеты «Кіно», старшынёй бюро РАСАРРК (Расійскай асацыяцыі работнікаў рэвалюцыйнай кінематаграфіі).

У 1932 годзе ўдзельнічаў у стварэнні аднаго з першых савецкіх гукавых фільмаў «Сустрэчны».

З 1940 года — мастацкі кіраўнік кінастудыі «Ленфільм». У 1941—1944 гадах — кінарэжысёр Цэнтральнай аб’яднанай кінастудыі мастацкіх фільмаў (ЦОКС) у Алма-Аце (цяпер кінастудыя «Казахфільм»). Вёў курс у Тэхнікуме сцэнічных мастацтваў (цяпер Расійскі дзяржаўны інстытут сцэнічных мастацтваў).

Член СК СССР.