Фрэдэрык Пухула-і-Валес

Фрэдэрык Пухула-і-Валес
Фрэдэрык Пухула-і-Валес
	катал.: Frederic Pujulà i Vallés
Асабістыя звесткі
Дата нараджэння	12 лістапада 1877
Месца нараджэння	Паламас[d], Баш-Эмпорда[d], правінцыя Жырона, Каталонія, Іспанія;
Дата смерці	14 лютага 1963 (85 гадоў)
Месца смерці	Баржэмон[d], Калас[d], Драгіньян[d], дэпартамент Вар, Provence-Côte d'Azur-Corse[d], Францыя;
Грамадзянства	Іспанія, Францыя
Жонка	Germaine Rebours[d]
Прафесійная дзейнасць
Род дзейнасці	эсперантыст, драматург, перакладчык, пісьменнік навуковай фантастыкі, паэт, пісьменнік, публіцыст
Гады творчасці	1900—1914
Жанр	паэзія, драма, проза
Мова твораў	каталанская, эсперанта
	Медыяфайлы на Вікісховішчы

Фрэдэрык Пухула-і-Валес (катал.: Frederic Pujulà i Vallès; 12 лістапада 1877, Паламас (руск.) (бел. — 14 лютага 1962, Баржэмон (руск.) (бел.) — іспанскі і французскі каталонскі журналіст, празаік і драматург; перакладчык з каталанскай мовы і на каталанскую, а таксама вядучы іспанскі эсперантыст.

Біяграфія

Пухула у маладосці шмат падарожнічаў па Еўропе і доўгі час жыў у Парыжы. З 1900 па 1906 гады публікаваўся ў часопісе «Joventut». Лічыцца аўтарам першага навукова-фантастычнага апавядання на каталанскай мове «Штучныя людзі» (катал.: Homes Artificials), упершыню апублікаванага ў 1912 годзе ў Бібліятэцы Joventut у Барселоне. Пухула быў удзельнікам IV і V сусветных кангрэсаў эсперантыстаў.

У 1914 годзе Пухула пражываў у Парыжы і арганізоўваў X сусветны кангрэс эсперантыстаў, які быў адменены ў сувязі з пачаткам Першай сусветнай вайны. Пухула быў прызваны ў армію і прызначаны сувязістам Арміі Францыі, паколькі валодаў азбукай Морзэ. У гады вайны ён быў таксама карэспандэнтам газеты «El Diluvio» і пісаў артыкулы на іспанскай мове аб ваенным жыцці. Пасля вяртання ў Барселону прызначаны галоўным рэдактарам выдання, якому сімпатызавалі рэспубліканцы.

У 1939 годзе Пухулу арыштавалі і кінулі ў турму прыхільнікі Франсіска Франка, якія абвінавацілі яго ў антыдзяржаўнай дзейнасці і антыдзяржаўнай прапагандзе газеты «El Diluvio». Яго прысудзілі да смяротнага пакарання, якое потым замянілі на 20 гадоў і 1 дзень турмы, але праз два гады і два месяцы па стану здароўя Пухула быў вызвалены. Ён з’ехаў у Францыю, дзе і пражыў астатак жыцця.

Працы

На каталанскай мове

Тэатр

El geni (1904)
El boig (1907, другая частка El geni)
Dintre la gàbia (1906, з Эмілі Цінторэ)
La veu del poble i El poble de la veu (1910, з Люісам Віа)

Апавяданні

Titelles febles (1902)
Creuant la plana morta (1903)
El metge nou (1903)
Homes artificials (1912, першае навукова-фантастычнае апавяданне на каталанскай мове; перавыдадзена ў 1986 Edicions Pleniluni, ISBN 84-85752-22-8)
Estudi Francesc Pi i Margall (1902, артыкулы часопіса Joventut)