Эдуард Борнхёэ
Эдуард Борнхёэ (эст.: Eduard Bornhöhe), па нараджэнні Эдуард Брунберг (эст.: Eduard Brunberg, 17 лютага (5 лютага па старым календары) 1862, маёнтак Кулаару, каля Ракверэ — 17 лістапада 1923) — эстонскі празаік. БіяграфіяНарадзіўся ў Вірумаа ў маёнтку Кулаару, сын свірнара. У 1872—1874 гадах вучыўся ў Таліне, у пачатковай школе імя У. Кентмана і ў 1874—1877 у валасной школе. Працаваў чарцёжнікам у землеўпарадчыкаў у Санкт-Пецярбургу, быў вучнем у гандлёвай фірме там жа, памочнікам настаўніка ў Коўна (Каўнасе) і супрацоўнікам нямецкіх газет у Таліне, кістэрам (настаўнік) у Стаўрапалі і хатні настаўнік у маёнтку Матсалу, таксама ён працаваў арганістам у царкоўным хоры. Ён пабываў у Тыфлісе (Тбілісі) і ў Малой Азіі, у Германіі і Польшчы, здзейсніў падарожжа ў Палестыну, Егіпет, Грэцыю, Італію. Сустракаўся з Львом Талстым, пакінуў успаміны. Ужо цалкам сталым чалавекам (1888) Борнхёэ здаў экстэрнам іспыты за гімназію і паступіў у Тартускі ўніверсітэт вывучаць філалогію, але быў змушаны перапыніць вучобу з-за матэрыяльных цяжкасцяў. І зноў чарада прафесій: журналіст і карыкатурыст у Берліне, перакладчык у Талінскім акруговым судзе, архіварыус. З 1907 па 1917 год быў старшынёй Йыхвіскага вярхоўнага сялянскага суда, з працай у судах аказалася звязана і ўся яго далейшая дзейнасць. Памёр на пасадзе суддзі ў Таліне. Зноскі
|
Portal di Ensiklopedia Dunia