Язэп Гаўрылік

Язэп Гаўрылік
дэпутат Сойма Польшчы[d] з 1928
Нараджэнне	6 красавіка 1893(1893-04-06) Калодчына, Вілейскі павет, Віленская губерня, Расійская імперыя або Вілейка, Вілейскі павет, Віленская губерня, Расійская імперыя
Смерць	8 снежня 1937(1937-12-08) (44 гады) Ленінград, РСФСР, СССР
Веравызнанне	баптызм
Партыя	Беларуская сялянска-работніцкая грамада Камуністычная партыя Заходняй Беларусі
Член у	Таварыства беларускай школы Змаганне
Адукацыя	Барунская беларуская настаўніцкая семінарыя[d]
Месца працы	Радашковіцкая беларуская гімназія Народны камісарыят асветы БССР
Медыяфайлы на Вікісховішчы

Язэп Гаўрылік (Іосіф Емяльянавіч Гаўрылік) (6 красавіка 1893, в. Калодчына, Вілейскі павет — 8 снежня 1937, Ленінград) — дзеяч беларускага руху ў Заходняй Беларусі^[1].

Нарадзіўся 6 красавіка 1893 года ў в. Калодчына Вілейскага павета.

Скончыў Барунскую настаўніцкую семінарыю. У 1922 годзе — адзін з заснавальнікаў Радашковіцкай беларускай гімназіі імя Ф. Скарыны, актыўны дзеяч Таварыства беларускай школы^[1].

З 1925 года — член БСРГ.

У 1928 годзе абраны паслом у сойм Другой Рэчы Паспалітай па спісе Рабоча-сялянскага адзінства^[1].

Адзін са стварацеляў і старшыня рэвалюцыйна-дэмакратычнай і нацыянальна-вызваленчай арганізацыі «Змаганне»^[1]. Удзельнічаў у арганізацыі выдання твораў класікаў марксізму-ленінізму на беларускай мове, якое ажыццяўляла «Змаганне»^[1].

У маі 1930 года без яго згоды залічаны ў КПЗБ. У 1931 годзе быў пазбаўлены пасольскага імунітэту і асуджаны на 9,5 года турмы. У 1932 годзе абменены на палітычных вязняў з СССР^[1]. Жыў у Мінску. Працаваў загадчыкам сектара (аддзела) выканання Народнага камісарыяту асветы БССР.

Арыштаваны ДПУ БССР 1 верасня 1933 года па справе «Беларускага нацыянальнага цэнтра». 9 студзеня 1934 года прыгавораны да расстрэлу, які замянілі на 10 гадоў высылкі. Вязень ГУЛАГу ў Салавецкім лагеры (СЛОН) і будаўнічых лагерах Беламорска-Балтыйскага каналу. 25 лістапада 1937 года «тройкаю» НКУС па Ленінградскай вобласці прыгавораны да расстрэлу^[2][3]. Паводле некаторых звестак прыняў смерць, як глыбока рэлігійны чалавек (бо яшчэ ў 1920-я перайшоў у баптызм^[4]).

Рэабілітаваны па абодвух прысудах 16 жніўня 1956 года.

• Слоўнік Маракова
• Дадатак да слоўніка Маракова(недаступная спасылка)
• Остання адреса: Розстріли соловецьких в’язнів з України у 1937—1938 роках: В 2 т. — 2-е вид., доопрац. і доп. — Київ: Сфера, 2003. ISBN 966-7841-40-5 (Т. 1) ISBN 966-7841-68-5 (укр.)