Бета Големо Куче (β Canis Majoris, скратено Beta CMa, β CMa), исто така наречена Мирзам/ˈmɜːrzəm/[13]) — ѕвезда во јужното соѕвездие на Големо Куче, која се наоѓа на растојание од околу 500 светлосни години (150 парсеци) од Сонцето[1]. Во современото соѕвездие ѕвездата се наоѓа на положба на предната нога на кучето.
Номенклатура
Бета Големо Куче претставува бајерова ознака на ѕвездата. Традиционалните имиња Мирзам, ел-Мурзим или Мурзим, потекнуваат од арапското (مرزم) за „најава“ и веројатно се однесува на нејзината положба, најавувајќи (т.е. издигнување пред) ја Сириус на ноќното небо. Во 2016 година, Меѓународниот астрономски сојуз организирал Работна група за имиња на ѕвезди (РГИЅ)[14] за да ги каталогизира и стандардизира соодветните имиња за ѕвездите. Првиот билтен на РГИЅ од јули 2016 година вклучувал табела со првите две серии на имиња одобрени од РГИЅ[15]; во кој бил вклучен и Мирзам.
Данхуанговата вездена карта ја забележила β Големо Куче како Јеџи „Фазански петел“, иако се наоѓала на околу 10 степени предалеку северно од нејзината правилна позиција.[18]
Бета Големо Куче била наречена Оупо од народите во Туамоту. [19]
Мирзам е променлива ѕвезда од типот на Бета Кефеј која варира во привидна величина помеѓу +1,97 и +2,01 во период од шест часа, промена во осветленоста која е премногу мала за да се забележи со голо око. Ја покажува оваа варијација во сјајноста поради периодичните пулсирања во нејзината надворешна обвивка, кои следат сложена шема со три различни циклуси; сите во должина од околу шест часа. Двете доминантни фреквенции на пулсирање имаат комбиниран период на отчукување од околу 50 денови. Најсилниот режим на пулсирање е радијален прв призвук, додека вториот е нерадијален.[10]
Оваа ѕвезда има маса од околу 12-13 пати поголема од Сончевата маса со 7,4 или 8,2 пати поголема од Сончевиот полупречник.[8]Делотворната температура на надворешната обвивка на ѕвездата е околу 24.700 К[9], што е многу повисоко од Сонцето на 5.778 К. Енергијата емитирана на високата температура на првата е она што и дава на оваа ѕвезда синобела нијанса карактеристична за ѕвезда од типот Б.[21] Проценетата возраст на Мирзам е 12–14 милиони години,[8], што е доволно долго за ѕвезда со оваа маса да еволуирала во џиновска ѕвезда. Ѕвездената класификација на Б1 II-III покажува дека спектарот се совпаѓа со ѕвезда дел помеѓу џиновска ѕвезда и светлиот џин. Оваа ѕвезда има вртежен период од 13,6 денови и е наклонета 57.6 °.[8]
Бета Големо Куче се наоѓа блиску до крајниот крај на Месниот меур[22], шуплина во меснатамеѓуѕвездена средина низ која патува Сонцето. Се наоѓа во Мирзамовиот тунел, регион со помалку густа концентрација помеѓу ѕвездите и регионите HII што ги опкружуваат групите Ори OB1 и Вел OB2. Бета Големо Куче била најсветлата ѕвезда на ноќното небо пред околу четири милиони години, достигнувајќи го својот врв со привидна светлинска величина од -3,65, или повеќе од седум пати посветла од Сириус денес.[23]
<i id="mw2Q">Мурзим</i> (АК-95) бил товарен брод од класата Кратер на морнарицата на САД именуван по едно од алтернативните традиционални имиња на ѕвездата.
↑ 2,02,12,2Cousins, A. W. J. (1972), „UBV Photometry of Some Very Bright Stars“, Monthly Notes of the Astronomical Society of Southern Africa, 31: 69, Bibcode:1972MNSSA..31...69C
↑Balona, L. A.; Bregman, L.; Letsapa, B. A.; Magoro, B. T.; Walsh, S. E. (1996). „The Pulsation Frequencies of beta CMa“. Information Bulletin on Variable Stars. 4313: 1. Bibcode:1996IBVS.4313....1B.
↑Samus, N. N.; Durlevich, O. V.; и др. (2009). „VizieR Online Data Catalog: General Catalogue of Variable Stars (Samus+ 2007–2013)“. VizieR On-line Data Catalog: B/GCVS. Originally Published in: 2009yCat....102025S. 1: 02025. Bibcode:2009yCat....102025S.
↑Wilson, Ralph Elmer (1953), „General Catalogue of Stellar Radial Velocities“, Washington, Bibcode:1953GCRV..C......0W
↑ 8,08,18,28,38,48,58,6Fossati, L.; Castro, N.; Morel, T.; Langer, N.; Briquet, M.; Carroll, T. A.; Hubrig, S.; Nieva, M. F.; Oskinova, L. M.; Przybilla, N.; Schneider, F. R. N.; Schöller, M.; Simón-Díaz, S.; Ilyin, I.; de Koter, A. (2015-02-01). „B fields in OB stars (BOB): on the detection of weak magnetic fields in the two early B-type stars β CMa and ɛ CMa. Possible lack of a "magnetic desert" in massive stars“. Astronomy and Astrophysics. 574: A20. arXiv:1411.6490. Bibcode:2015A&A...574A..20F. doi:10.1051/0004-6361/201424986. ISSN0004-6361.
↑ 9,09,19,2Shultz, M. E.; Wade, G. A.; Rivinius, Th; Alecian, E.; Neiner, C.; Petit, V.; Wisniewski, J. P.; MiMeS Collaboration; BinaMIcS Collaboration (2019), „The magnetic early B-type Stars II: Stellar atmospheric parameters in the era of Gaia“, Monthly Notices of the Royal Astronomical Society, 485 (2): 1508, arXiv:1902.02713, Bibcode:2019MNRAS.485.1508S, doi:10.1093/mnras/stz416, S2CID119463660
