Традиционалното име Фуруд или Пуруд потекнува од арапскиот збор ألفرود ел-фуруд „осамените“. Ова било ознака што раните арапски поети ја користеле за голем број анонимни ѕвезди. Подоцна арапските астрономи се обиделе да го идентификуваат името со одредени ѕвезди, главно во современите соѕвездија Кентаур и Голуб. Ѕвездите на Голуб биле доделени на Големо Куче во Алмагест, што довело до неодамнешно доделување на името за Зета Големо Куче.[15]
Суфи ги нарекол овие ѕвезди како ألأغربة ал-ʼагриба „гавраните“.[16]
Во 2016 година, Меѓународниот астрономски сојуз организирал Работна група за имиња на ѕвезди (РГИЅ) за да ги каталогизира и стандардизира соодветните имиња за ѕвездите[17]. Првиот билтен на РГИЅ од јули 2016 година[18] вклучувал табела со првите две серии на имиња одобрени од РГИЅ; во кој бил вклучен и Фуруд.
Својства
Бинарната природа на овој систем првпат ја забележал Г.Е. Педок врз основа на набљудувањата направени во 1906 година од опсерваторијата DO Mills во Чиле.[19] Таа била потврдена во 1909 година од страна на СА Мичел, користејќи радијални мерења на брзината направени од ФЕ Харфам во 1908 година..[20] Таа е еднолиниски спектроскопски бинарен систем, што значи дека парот не е поединечно разрешен со телескоп, но гравитационите растројства на невидениот астрометриски придружник може да се забележат со поместувања во спектарот на примарниот предизвикан од Доплеровиот ефект. Парот орбитира околу нивниот заеднички центар еднаш на секои 675 денови со ексцентричност од 0,57.[8]
Примарната компонента е голема ѕвезда со речиси четири пати поголем полупречник на Сонцето[9] и речиси осум пати поголема од сончевата маса. Има ѕвездена класификација Б2.5 V,[3] што значи дека е ѕвезда од главната низа од Б-тип која генерира енергија преку јадреното соединување на водород во неговото јадро. Ѕвездата емитира 3.603 пати[11] поголема од сончевата сјајност и е сомнителна променлива ѕвезда од типот на Бета Кефеј.[4] Оваа енергија се зрачи од нејзината надворешна обвивка на делотворна температура од околу 18.700 K[11], давајќи ѝ синобела нијанса на ѕвезда од типот Б.[21] Таа е релативно млада за ѕвезда, со проценета старост од 32 милиони години.[9]
Зета Големо Куче се наоѓа блиску до сончевиот антапекс.
↑ 2,02,12,2Cousins, A. W. J. (1972), „UBV Photometry of Some Very Bright Stars“, Monthly Notes of the Astronomical Society of Southern Africa, 31: 69, Bibcode:1972MNSSA..31...69C
↑ 3,03,1Houk, Nancy (1979), Michigan catalogue of two-dimensional spectral types for the HD stars, 3, Ann Arbor, Michigan: Dept. of Astronomy, University of Michigan, Bibcode:1982mcts.book.....H
↑ 5,05,1Evans, D. S. (June 20–24, 1966), „The Revision of the General Catalogue of Radial Velocities“, Во Batten, Alan Henry; Heard, John Frederick (уред.), Determination of Radial Velocities and their Applications, Proceedings from IAU Symposium no. 30, 30, University of Toronto: International Astronomical Union, стр. 57, Bibcode:1967IAUS...30...57E
↑ 10,010,1Underhill, A. B.; и др. (November 1979), „Effective temperatures, angular diameters, distances and linear radii for 160 O and B stars“, Monthly Notices of the Royal Astronomical Society, 189 (3): 601–605, Bibcode:1979MNRAS.189..601U, doi:10.1093/mnras/189.3.601
↑„The Colour of Stars“, Australia Telescope, Outreach and Education, Commonwealth Scientific and Industrial Research Organisation, December 21, 2004, Архивирано од изворникот на 2013-12-03, Посетено на 2012-01-16
