Демин
Демин (германски: Demmin) — град во округот Мекленбуршка Езерска Област, во сојузната покраина Мекленбург-Западна Померанија, Германија. Порано бил административно седиште на поранешниот истоимен округ, а моментално е административно седиште на општинската заедница Демин-Ланд, иако самиот град не е член на истата. Градот се наоѓа на реките Пене, Толензе и Требел, кои создаваат круг околу градот. ИсторијаИмеИмето најверојатно потекнува од словенскиот поим timänie („мочуришна област“). Друго можно потекло за името може да биде од старополапскиот збор „чад“ (dym; множина: dyminy), однесувајќи се на чистењето на земјата преку палење на шумите за да се направи простор за населбите. Во 1075, Адам од Бремен известил за борба за замокот кај Димине (Dimine). Низ историјата, името се менувало, а изворите го запишувале како Димине (Dymine) и Димин (Dimin), латински како Диминиум (Dyminium), на крајот како Демин (Demmyn) и од 1320 градот е познат под денешното име и со денешниот начин на пишување (Demmin). Постојат и легенди за името, но без никакви историски основи: две принцези изградиле замок наречен Хаус Демин (Haus Demmin) и си ветиле меѓу себе (на долногермански јазик, кој се говорел во Демин) Dat Hus is din und min („Таа куќа е твоја и моја“). Така името на замокот и на градот е извлечено од таа реченица.[2][3][4][5][6][7] ПраисторијаОд 5500-4900 п.н.е., неолитската култура се раширила од исток и од областа на реката Одра[8] источно од Демин. Големиот долемн близу Упост[9] е сметан за најголемиот долмен на истокот.[10] Во близина на градот се наоѓаат 119 мегалитски објекти.[11] Од нив, 56 се делумно зачувани. Поголемиот дел од овие објекти се 37 долмени. Фактот дека постојат шест зачувани долмени, го прави Демин и неговата околина еден од оние региони во кои изградбата на вакви објекти имала корени. Подоцнежниот период е карактеристичен со 12 зачувани могили. Од околу 1800 п.н.е. па натму започнува доселувањето на Германите во областа. Саксонски војни Словенските населби на Велетите во шумите околу Демин потекнуваат околу VIII век. Во 789,[12] во текот на Саксонските војни, Карло Велики ги повел неговите трупи до реката Пене, против Велетите кои биле сојузници на Сасите. Драговит, крал на Велетите, чиј замок, civitas Dragowiti[13][14] кој најверојатно се наоѓал во Демин, се предал на Карло Велики и се заколнал на верност. Областа била многу подобна за населба и била важна поради нејзината местоположба на устие на реки и трговски патишта. Во текот на борбата помеѓу Велетите и Франките, бил изграден граничен замок од Љутичите на почетокот на X век.[15] Тој замок подоцна бил наречен „Хаус Демин“ (Haus Demmin). Ги контролирал источните делови на словенската земја, територија која се протегала до Гистров на запад. Нивен главен замок бил Тетеров. Среден векДемин бил упориште на западнословенските племиња во текот на средниот век. Поради неговото стратешко значење биле изградени бургови (и често напаѓани и уништувани). Саксонската армија неуспешно ја опколила населбата во текот на Северните крстоносни походи во 1147. Сепак, воените конфликти со нивните соседи и навлегувањето на трупи од Германија и Данска ја уништила земјата. Била повторно населена од Германци и Фламанци во периодот XII-XIV век. Областа била поделена помеѓу Мекленбург и Померанија, а Демин на померанска страна станал резиденција на померанските војводи. Ново време.jpg)  Како многу померански поседи надвор со исклучок на поголемите крајбрежни ханзеатски градови, карактерот на Демин и неговата околина останале рурални и главно земјоделски до денес, иако Демин бил член на Ханзата поради реките (реката Пене) кои го поврзуваат со балтичкиот брег. Во текот на Триесетгодишната војна, Демин бил окупиран од царските сили од 1627 до 1630,[16] и потоа од шведските сили.[17] Во Вајмарската Република, Демин бил упориште на националистичките организации Германската национална народна партија и Шталхелм. Дури и пред 1933 постоеле бојкоти на еврејските дуќани, поради што поголемиот дел од Евреите заминале и синагогата била продадена во јуни 1938 на претпријатие за мебел, поради што објектот е зачуван и денес. На 11 ноември 1938, илјадници се собрале на плоштадот за антисемитски демонстрации.[18] На последните слободни национални избори за Рајхстагот на 5 март 1933, националсоцијалистичката партија освоиле 53,7 проценти од гласовите во Демин.[19] Во текот на Втората светска војна, Полјаци, Руси, како и воени заробеници од Франција и Белгија, биле користени како принудна работна сила во градот. Германските трупи ги уништиле мостовите преку Пене кога се повлекувале од Демин во текот на Втората светска војна. Со ова, напредокот на советската Црвена армија бил забавен и тие пристигнале во Демин на 30 април 1945. Во текот на ноќта и следното утро, Демин бил предаден на Црвената армија главно без отпор, слично на другите градови како Грајфсвалд. Силувањата, грабежите и убиствата извршени од војниците на Црвената армија предизвикале масовни самоубиства на стотици луѓе и скоро целосно бил запален стариот дел на градот.[20] ГрбГрбот на Демин прикажува:
Познати луѓе
Наводи
Надворешни врски
|
|||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Portal di Ensiklopedia Dunia
