Сребро азид

Сребро азид
	Назив според МСЧПХ Сребро(I) азид
	Други називи Сребрен азид
Назнаки
CAS-бр.	13863-88-2
ChemSpider	55601
	InChI InChI=1S/Ag.N3/c;1-3-2/q+1;-1 ; Клуч: QBFXQJXHEPIJKW-UHFFFAOYSA-N ; InChI=1/Ag.N3/c;1-3-2/q+1;-1; Клуч: QBFXQJXHEPIJKW-UHFFFAOYAJ ; InChI=1S/Ag.N3/c;1-3-2/q+1;-1; Клуч: QBFXQJXHEPIJKW-UHFFFAOYSA-N ;
3Д-модел (Jmol)	Слика
PubChem	61698
	SMILES [Ag+].[N-]=[N+]=[N-] ;
UNII	H85PJD8U4L
Својства
Хемиска формула
Моларна маса	0 g mol−1
Изглед	безбојни кристали
Густина	4,42 g/cm3
Точка на топење
Точка на вриење
Растворливост во други растворувачи	2,0×10−8 g/L
Структура
Кристална структура	Орторомпски oI16
Просторна група	Ibam, No 72
Опасност
	Безбедност при работа:
Главни опасности	Многу токсичен, експлозивен
NFPA 704	3 0 4
Дополнителни податоци
	(што е ова?) (провери); Освен ако не е поинаку укажано, податоците се однесуваат на материјалите во нивната стандардна состојба (25 °C, 100 kPa)
	Наводи

Сребро азид — хемиско соединение чија формула е AgN
3. Тоа е сребрена(I) сол на азотоводородната киселина. Образува безбојни кристали. Како и повеќето азиди, тој е примарен експлозив.

Структура и хемија

Сребро азидот може да се подготви со третирање на воден раствор на сребро нитрат со натриум азид.^[2] Сребро азидот се таложи како бела цврста материја, оставајќи натриум нитрат во раствор.

AgNO
3(aq) + NaN
3(aq) → AgN
3(s) + NaNO
3(aq)

Рендгенската кристалографија го покажува дека AgN
3 е координативен полимер со квадратно рамнинско Ag+
определен од четири азидни лиганди. Соодветно, секој крај на секој азиден лиганд е поврзан со пар од Ag+
центри. Структурата се состои од дводимензионални AgN
3 слоеви наредени еден врз друг, со послаби Ag-N врски помеѓу слоевите. Координацијата на Ag+
може алтернативно да се опише како високо искривен 4 + 2 октаедар, двата подалечни азотни атоми се дел од слоевите над и под.^[3]


Дел од слој	Редење на слоеви	4 + 2 координација на Ag+	2 + 1 координација на N во N− 3

Во својата најсвојствена реакција, цврстото тело експлозивно се распаѓа, ослободувајќи азотен гас:

2 AgN
3(s) → 3 N
2(g) + 2 Ag(s)

Првиот чекор при ова распаѓање е производството на слободни електрони и азидни радикали. Така брзината на реакцијата се зголемува со додавање на полуспроводливи оксиди.^[4] Чистиот сребро азид експлодира на 340 °C, но присуството на нечистотии го намалува прагот на експлозија на 270 °C. ^[5] Оваа реакција има помала активациска енергија и почетно доцнење од соодветното разградување на оловниот азид.^[6]

Безбедност

AgN
3, како и повеќето азиди на тешки метали, е опасен примарен експлозив. Распаѓањето може да се активира со изложување на ултравиолетова светлина или со удар.^[7] Цериум амониум нитратот [NH
4]
2[Ce(NO
3)
6] се користи како оксидирачки агенс за уништување на AgN
3 во излевања.^[5]

Поврзано

Сребро нитрид

Наводи

↑ Marr H.E. III.; Stanford R.H. Jr. (1962). „The unit-cell dimensions of silver azide“. Acta Crystallographica. 15 (12): 1313–1314. Bibcode:1962AcCry..15.1313M. doi:10.1107/S0365110X62003497.
↑ Robert Matyas, Jiri Pachman (2013). Primary Explosives (1st. изд.). Springer. стр. 93. ISBN 978-3-642-28435-9.
↑ Schmidt, C. L. Dinnebier, R.; Wedig, U.; Jansen, M. (2007). „Crystal Structure and Chemical Bonding of the High-Temperature Phase of AgN₃“. Inorganic Chemistry. 46 (3): 907–916. doi:10.1021/ic061963n. PMID 17257034.CS1-одржување: повеќе имиња: список на автори (link)
↑ Andrew Knox Galwey; Michael E. Brown (1999). Thermal decomposition of ionic solids (vol.86 of Studies in physical and theoretical chemistry. Elsevier. стр. 335. ISBN 978-0-444-82437-0.
↑ ^5,0 ^5,1 Margaret-Ann Armour (2003). Hazardous laboratory chemicals disposal guide, Environmental Chemistry and Toxicology (3rd. изд.). CRC Press. стр. 452. ISBN 978-1-56670-567-7.
↑ Jehuda Yinon; Shmuel Zitrin (1996). Modern Methods and Applications in Analysis of Explosives. John Wiley and Sons. стр. 15–16. ISBN 978-0-471-96562-6.
↑ Robert Matyas, Jiri Pachman (2013). Primary Explosives (1st. изд.). Springer. стр. 93. ISBN 978-3-642-28435-9.

[1] Marr H.E. III.; Stanford R.H. Jr. (1962). „The unit-cell dimensions of silver azide“. Acta Crystallographica. 15 (12): 1313–1314. Bibcode:1962AcCry..15.1313M. doi:10.1107/S0365110X62003497.

[Matyas&Pachman-2] Robert Matyas, Jiri Pachman (2013). Primary Explosives (1st. изд.). Springer. стр. 93. ISBN 978-3-642-28435-9.

[3] Schmidt, C. L. Dinnebier, R.; Wedig, U.; Jansen, M. (2007). „Crystal Structure and Chemical Bonding of the High-Temperature Phase of AgN₃“. Inorganic Chemistry. 46 (3): 907–916. doi:10.1021/ic061963n. PMID 17257034.CS1-одржување: повеќе имиња: список на автори (link)

[4] Andrew Knox Galwey; Michael E. Brown (1999). Thermal decomposition of ionic solids (vol.86 of Studies in physical and theoretical chemistry. Elsevier. стр. 335. ISBN 978-0-444-82437-0.

[armour-5] 5,0 ^5,1 Margaret-Ann Armour (2003). Hazardous laboratory chemicals disposal guide, Environmental Chemistry and Toxicology (3rd. изд.). CRC Press. стр. 452. ISBN 978-1-56670-567-7.

[6] Jehuda Yinon; Shmuel Zitrin (1996). Modern Methods and Applications in Analysis of Explosives. John Wiley and Sons. стр. 15–16. ISBN 978-0-471-96562-6.

[Matyas&Pachman2-7] Robert Matyas, Jiri Pachman (2013). Primary Explosives (1st. изд.). Springer. стр. 93. ISBN 978-3-642-28435-9.

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]

[6]

[7]

Сребро азид

Структура и хемија

Безбедност

Поврзано

Наводи

Portal di Ensiklopedia Dunia