Тејлор Фини
Тејлор Карпентер-Фини (англиски: Taylor Carpenter-Phinney; р. 27 јуни 1990) — поранешен американски велосипедист, кој возел професионално во периодот 2009-2019 за екипите Хагенс Берман Аксеон, Ванти-Груп Гобер и ЕФ Едукејшн Фирст.[3] Фини специјализирал за хронометрите во друмскиот велосипедизам, како и за поединечните потери во велодромскиот велосипедизам, освојувајќи го светското првенство во дисциплината во 2009 и во 2010 година. Ран живот и аматерска кариераФини е роден на 27 јуни 1990 година и е син на поранешниот професионален друмски велосипедист Дејвис Фини и поранешен носител на олимписко злато и лизгачката Кони Карпентер-Фини.[4] Фини започнал со велосипедизам на 16-годишна возраст во јуниорската екипа Тим Слипстрим. Менаџерот на екипата Џонатан Вотерс потпишал со Фини пред тој да настапи за трка, откако му укажале за неговите способности на групните возења во Булдер. Во тоа време, Фини се запознал со велодромскиот велосипедизам.[5] Во август 2007 го освоил Светското јуниорско хронометарско првенство. Оттогаш настапувал во велодромски велосипедизам на националните и светските првенства. Фини завршил седми во дисциплината поединечна потера на Летните олимписки игри 2008. Подоцна истата година, на националните велодромски првенства ги освоил златните медали на хронометарот, индивидулната потера и екипната потера.[6] Професионална кариераТрек-Лајвстронг (2009-2010)На 24 септември 2008, Ленс Армстронг објавил дека Фини ќе биде во тимот под 23 години, организиран од Армстронг.[7] На 26 март 2009 ја освоил поединечната потера на Светското велодромско првенство UCI и повторно на 25 март 2010 на Светско велодромско првенство UCI. Потоа се насочил кон друмскиот велосипедиза, победувајќи на Париз-Рубе под 23 години, Трката Олимпија (и првите четири етапи) и хронометрите на Тур де л’Авенир и Трката околу Јута.  На 29 јули 2010 било објавено дека Фини и неговите колеги Џеси Сарџент и Клинтон Авери би можеле да возат на Трката околу Данска за Тим РадиоШек,[8] возејќи како стажанти. БМЦ Рејсинг (2011-2016) На 22 септември 2010, екипата БМЦ објавила дека Фини ќе стане дел од БМЦ во 2011, заедно со Кедел Еванс, Џорџ Хинкапи и Алесандро Балан.[9] Првото достигнување на Фини во првата сезона со БМЦ била четвртата позиција на Енеко Тур. Фини ја започнал сезоната 2012 со победа на неговата екипа на екипниот хронометар на Џиро дел Трентино, каде ја носел водечката маичка еден ден.[10] Првичната цел во сезоната 2012 на Фини била воведната етапа на Џиро д’Италија, кој навистина ја освоил со што ја облекол водечката маичка (maglia rosa), станувајќи само третиот Американец кој успеал во тоа, по Енди Хемпстен во 1988 и Кристијан Ванде Велде во 2008. Потоа, Фини се насочил кон Олимписките игри, настапувајќи на друмската трка и хронометарот и завршил четврти во двете дисциплини. Тргнал на победа на седмата етапа на поединечен хронометар на САД Про Сајклинг Челинџ. Фини учествувал на Светските друмски првенства 2012. Бил дел од екипата на БМЦ, која го освоила среброто на екипниот хронометар, додека Фини исто така завршил втор зад Тони Мартин во поединечниот хронометар.  Во превирањата во аферата Ленс Армстронг-УСАДА, Фини испратил твит-порака, каде му честитал на неговиот колега Стив Камингс за неговата етапна победа на Трката околу Пекинг, велејќи „Тој (Камингс), ме сака, ја следи мојата сопствена политика на не пиење кофеински апчиња и лекови за болки. Најчистиот од чистите!“[11] Подоцна, Фини го објаснил неговиот коментар со што кажал дека иако легалните кофеински апчиња и одредени апчиња за болки биле често користени во групата во текот на трките и дека некои возачи дури ги дробеле и ги мешале во бидоните со вода. Подоцна изјавил дека е целосно против таа практика и допингот општо.[11] На претпоследната етапа на Тирено-Адријатико 2013, Фини се нашол во групето на тешката етапа, која вклучувала искачување на Сант’Елпидио а Маре со наклони до 27% во услови на пороен дожд. Околу триесет други возачи од групата се откажале на околу 100 километри пред целта, но Фини возел сам со надеж дека ќе ја достигне временската граница, за да може да вози на хронометарот следниот ден. На крајот, Фини ја пропуштил рампата за над десет минути. Во првиот дел на сезоната 2014, Фини ја освоил првата Трка Дубаи по победата на воведниот хронометар. Во мај, Фини освоил етапа на Трката околу Калифорнија, користејќи ги одличните вештини за спуштање за да избега од намалената главна група на повеќе од 23 километри до целта и успевајќи да се одржи за победа со разлика од 12 секунди. Наскоро, Фини бил победоносен по вторпат на националното хронометарско првенство, но на националното друмско првенство два дена подоцна, Фини имал лош пад избегнувајќи мотор на спуст. Му требало операција откако имал фрактура на неговата голема писка и на лигаментите. Фини никогаш не ја облекол националната маичка бидејќи останал надвор од трките таа година, иако првично се предвидувал период од шест до осум недели.[4][12][13] На крајот на 2015 година, Фини учествувал во „Thereabouts 2“ со Ангус Мортон, Лахлан Мортон и Камерон Вурф.[14] „Thereabouts 2“ било велосипедско авантуристичко патување од Булдер, Колорадо до Моаб, Јута, обидувајќи се да се долови што го прави велосипедизмот толку посебен: авантура, пријателство и недостиг на структура. Фини го поминал првиот дел од сезоната 2016 опоравувајќи се од неговите повреди, при што прва трка во годината му била Тур ди От Вар во февруари и пролетните класици пред да се врати од Европа во Колорадо.[15] Во мај 2016 година, Фини го освоил третото национално хронометарско првенство, победувајќи го Том Зирбел за минута: Фини изразил задолство со резултатот и неговиот настап, надевајќи се дека ќе му помогне да го обезбеди изборот за Летните олимписки игри 2016.[16] Настапил на Олимпијадата, но и покрај тоа што влегол со надеж за медал на друмскиот хронометар, завршил на 22. место, над пет минути зад победникот Фабијан Канчелара.[17] Канондејл-Драпак (2017-2019)Во септември 2016 година, Фини потврдил дека се согласил на двегодишен договор со Канондејл-Драпак од сезоната 2017, со цел настап на класиците и настап на Тур де Франс 2017.[18] Во јуни 2017 година бил именуван во почетниот состав за Тур де Франс,[19] со што го имал својот прв настап на трката. Во интервју пред Тур, Фини изјавил дека сѐ уште прима терапија за повредите и дека неговата лева страна била скоро 25% во споредба со десната страна кога правел експлозивен напор.[20] Фини го предводел планинскиот пласман и ја носел точкестата маичка на втората етапа. ПовлекувањеВо октомври 2019 година, Фини објавил дека ќе се повлече од професионалните трки на крајот на сезоната 2019. Ги навел последиците од повредата што ја здобил во 2014 година.[21] Достигнувања
Распоред на резултатите на големите трки
СО = се откажал; — = не учествувал Наводи
Надворешни врски
|
|||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
.jpg)
Portal di Ensiklopedia Dunia
