သပ္ပုရိသသုတ်

တစ်စိတ်တစ်ပိုင်း ဖော်ပြချက်
ဗုဒ္ဓဘာသာ
သမိုင်း ဗုဒ္ဓဝင် ဂေါတမဗုဒ္ဓ သင်္ဂါယနာများ
ဓမ္မ\ ဝိနယ သစ္စာလေးပါး ခန္ဓာငါးပါး အနိစ္စ ဒုက္ခ အနတ္တ ပဋိစ္စသမုပ္ပါဒ် မဇ္ဈိမပဋိပဒါ သုညတ ကံ သံသရာ ၃၁-ဘုံ
ဗုဒ္ဓဘာသာ ကျမ်းစာများ တိပိဋက ပိဋကတ် သုံးပုံ ဝိနည်းပိဋကတ် သုတ်ပိဋကတ် အဘိဓမ္မာပိဋကတ်
ကျင့်စဉ်များ ရတနာသုံးပါး ဗုဒ္ဓ ဓမ္မ သံဃာ သီတင်းသီလ ငါးပါးသီလ ရှစ်ပါးသီလ ကိုးပါးသီလ ပါရမီ သမထ ဝိပဿနာ သတိပဋ္ဌာန် ဓုတင် ကမ္မဋ္ဌာန်း ဒုက္ကရစရိယာ
နိဗ္ဗာန် ပုထုဇဉ် ကိုရင် ရဟန်း သောတာပန် သကဒါဂါမ် အနာဂါမ် ရဟန္တာ ဧတဒဂ် ဘုရား
Traditions ထေရဝါဒ မဟာယာန တန္တရ တိဘက်ဗုဒ္ဓဘာသာ
နိုင်ငံအလိုက် ဗုဒ္ဓဘာသာ ကမ္ဘောဒီးယား ကိုရီးယား ဂျပန် တရုတ် တိဗက် ထိုင်း ထိုင်ဝမ် ဗီယက်နမ် ဘူတန် မြန်မာ မွန်ဂိုးလီးယား ရုရှား လာအို သီရိလင်္ကာ အိန္ဒိယ
ရှု ပြော ပြင်

သပ္ပုရိသသုတ် သည် မြတ်စွာဘုရားဟောကြားတော်မူခဲ့သည့် သုတ္တန်တစ်ခု ဖြစ်သည်။ ဤသုတ္တန်တွင် မြတ်စွာဘုရားသည် အမျိုး၌ သူတော်ကောင်း ဖြစ်ထွန်းသည်ရှိသော် များစွာသော လူအပေါင်း၏ အကျိုးရှိရန် အစီးအပွားဖြစ်ရန် ဖြစ်ကြောင်းကို ဟောကြားတော်မူခဲ့သည်။^[၁]

ရဟန်းတို့ အမျိုး၌ သူတော်ကောင်း ဖြစ်ထွန်းသည်ရှိသော် များစွာသော လူအပေါင်း၏ အကျိုးရှိရန် အစီးအပွားဖြစ်ရန် ချမ်းသာရန် ဖြစ်၏။ အမိအဖတို့၏ အကျိုးရှိရန် အစီးအပွားဖြစ်ရန် ချမ်းသာရန် ဖြစ်၏။ သားမယား၏ အကျိုးရှိရန် အစီးအပွားဖြစ်ရန် ချမ်းသာရန် ဖြစ်၏။ ကျွန်အမှုလုပ်တို့၏ အကျိုးရှိရန် အစီးအပွားဖြစ်ရန် ချမ်းသာရန် ဖြစ်၏။ အဆွေခင်ပွန်းတို့၏ အကျိုးရှိရန် အစီးအပွားဖြစ်ရန် ချမ်းသာရန် ဖြစ်၏။ သမဏဗြာဟ္မဏတို့၏ အကျိုးရှိရန် အစီးအပွားဖြစ်ရန် ချမ်းသာရန် ဖြစ်၏။ ^[၁]

ရဟန်းတို့ ကြီးစွာသောမိုးသည် ခပ်သိမ်းသော ကောက်စပါးတို့ကို ကောင်းစွာပြည့်စုံစေသည်ဖြစ်၍ လူများစွာ၏ အကျိုးရှိရန် ချမ်းသာရန် ဖြစ်သကဲ့သို့ ရဟန်းတို့ ဤအတူပင် အမျိုး၌ သူတော်ကောင်း ဖြစ်ထွန်းသည်ရှိသော် များစွာသောလူအပေါင်း၏ အကျိုးရှိရန် အစီးအပွားဖြစ်ရန် ချမ်းသာရန် ဖြစ်၏။ အမိအဖတို့၏ အကျိုးရှိရန် အစီးအပွားဖြစ်ရန် ချမ်းသာရန် ဖြစ်၏။ သားမယား၏ အကျိုးရှိရန် အစီးအပွားဖြစ်ရန် ချမ်းသာရန် ဖြစ်၏။ ကျွန်အမှုလုပ်၏ အကျိုးရှိရန် အစီးအပွားဖြစ်ရန် ချမ်းသာရန် ဖြစ်၏။ အဆွေခင်ပွန်းတို့၏ အကျိုးရှိရန် အစီးအပွားဖြစ်ရန် ချမ်းသာရန် ဖြစ်၏။ သမဏ ဗြာဟ္မဏတို့၏ အကျိုးရှိရန် အစီးအပွားဖြစ်ရန် ချမ်းသာရန် ဖြစ်၏ ဟု (မိန့်တော်မူ၏)။^[၁]

အကျိုးစီးပွားကို ရွက်ဆောင်သူသည် လူများစွာတို့၏ စည်းစိမ်ကို ဖြစ်စေ၏၊ တရားစောင့်၍ အကြားအမြင် များသော အကျင့်သီလနှင့် ပြည့်စုံသော သူတော်ကောင်းကို နတ်အပေါင်းသည် စောင့်ရှောက်၏၊ တရား၌ တည်သူကို ကျော်စောထင်ရှားခြင်းသည် မစွန့်လွှတ်နိုင်။ တရား၌တည်သော သီလနှင့်ပြည့်စုံသော မှန်သောစကားကို ဆိုလေ့ရှိသော မကောင်းမှုမှ ရှက်သောစိတ်ရှိသော ထိုသူကို တနိက္ခရှိ ဇမ္ဗူရာဇ်ရွှေစင်ကဲ့သို့ အဘယ်သူသည် ကဲ့ရဲ့ခြင်းငှါ ထိုက်ပါအံ့နည်း၊ ထိုသူကို နတ်တို့သည်လည်း ချီးမွမ်းကုန်၏၊ ဗြဟ္မာကလည်း ချီးမွမ်း၏။^[၁]