သမ္မပ္ပဓာန်[၁] (သမ္မာဝါယာမ) သည် ဗုဒ္ဓဘာသာ၏ အရိယမဂ်ရှစ်ပါး (အဋ္ဌင်္ဂိကမဂ္ဂ) ၏ ဆဌမအင်္ဂါဖြစ်ပြီး၊ မဂ်ဖိုလ်သို့ ရောက်ရှိရန် မှန်ကန်သော အားထုတ်မှုကို ဆိုလိုသည်။ သမ္မပ္ပဓာန်သည် အကုသိုလ်တရားများကို ပယ်ရှားပြီး ကုသိုလ်တရားများကို ဖြစ်ပေါ်စေရန်နှင့် တိုးပွားစေရန် လုံ့လဝီရိယဖြင့် ကြိုးစားအားထုတ်ခြင်းကို အကျုံးဝင်သည်။ ဤတွင် သမ္မပ္ပဓာန်၏ အနက်အဓိပ္ပာယ်၊ လက္ခဏာများ၊ အမျိုးအစားများနှင့် ဖြစ်ပေါ်ကြောင်းများကို ပြည့်စုံစွာ ဖော်ပြထားသည်။
သမ္မပ္ပဓာန်၏ အဓိပ္ပာယ်နှင့် သဘောသဘာဝ
- (၁) ကောင်း-မြတ်-သောလုံ့လ ဝီရိယ။ [၂]
- (၂) ပြဓာန်းသောအကြောင်းဖြစ်သော လုံ့လဝီရိယ။ [၃]
- (၃) အသင့်ယုတ္တိဖြစ်သော လုံ့လဝီရိယ။
- (၄) သင့်လျော်-လျောက်ပတ်-သော လုံ့လ ဝီရိယ။ [၄]
- (၅) တင့်တယ်သောလုံ့လဝီရိယ။
- (၆) ကောင်းစွာအားထုတ်ကြောင်းဖြစ်သော လုံ့လဝီရိယ။
- (၇) တင့်တယ်သည်ဖြစ်၍မြတ်သော လုံ့လဝီရိယ။ [၅]
- (၈) မဖောက်မပြန်-မှန်ကန်-သော လုံ့လ ဝီရိယ။ [၆]
အရေသာ ကြွင်းပါစေ၊ အကြောသာ ကြွင်းပါစေ၊ အရိုးသာကြွင်းပါစေ၊ အသားအသွေး အကုန် ခန်းခြောက်ပါစေဟူသော အင်္ဂါလေးပါးနှင့် ပြည့်စုံသော ဝီရိယဟု ဆိုလိုသည်။ တနည်းအားဖြင့် ကိစ္စလေးပါးကို ပြီးစေနိုင်သောကြောင့် ချီးမွမ်းထိုက်သော ဝီရိယဟု အဓိပ္ပာယ်ရရှိသည်။
တရားကိုယ်အားဖြင့် ဝီရိယ တပါးတည်းဖြစ်သော်လည်း ကိစ္စအားဖြင့်လေးမျိုးဖြစ်သောကြောင့် သမ္မပ္ပဓာန် (၄) ပါး ပြားရသည်။ သမ္မပ္ပဓာန် (၄) ပါးကား ဖော်ပြလတ္တံပါအတိုင်း ဖြစ်သည်။
သမ္မာဝါယာမ ဟူသည် အဘယ်နည်း?
- မိမိသန္တာန်၌ ဖြစ်ပြီး ဖြစ်ဆဲ ဖြစ်ကုန်သော အကုသိုလ်တရားတို့ကို ပယ်ခြင်းငှာ အားထုတ်ခြင်း၊ အကုသိုလ်တရားကို ပြုမိသည့်အတွက် နောင်တတဖန် ပူပန်ခြင်း ကုက္ကုစ္စဖြစ်နေလျှင် အကုသိုလ်များသာ တိုးပွားလာမည်၊ ပူပန်ခြင်းကြောင့်ပြုမိသော အကုသိုလ်လည်း ပျောက်မည်မဟုတ်၊ ဤသို့ ဆင်ခြင်ပြီး ထိုအကုသိုလ်တရားကို လုံးဝဂရုမပြုဘဲ ပယ်စွန့်ခြင်းငှာ အားထုတ်ခြင်းကို ဆိုလိုသည်။
- မိမိသန္တာန်၌ နောင်ဖြစ်လတ္တံသော အကုသိုလ်တရားတို့ကို နောင်ဘဝအဆက်ဆက် တရံတဆစ်မျှ မိမိသန္တာန်၌ မဖြစ်လာစေခြင်းငှာ အားထုတ်ခြင်း၊ မိမိသန္တာန်၌ မဖြစ်ဖူးသေးသော အကုသိုလ်တရားများ မဖြစ်ပွားလာစေခြင်းငှာ ဒါနမှု သီလမှု အားထုတ်ခြင်း၊ ကမ္မဋ္ဌာန်း ဘာဝနာ စီးဖြန်းခြင်း၊ ဝတ်ကြီးဝတ်ငယ် ပြုခြင်း၊ ပရိယတ္တိကို သင်အံပို့ချ ရေးသားဖြန့်ဖြူးခြင်းများကို အားထုတ်ပြုလုပ်နေရမည်ဟု ဆိုလိုသည်။
- မိမိသန္တာန်၌ မဖြစ်ဖူးသေးကုန်သော ကုသိုလ်တရားတို့ကို မိမိသန္တာန်၌ ဖြစ်စေခြင်းငှာ အားထုတ်ခြင်း၊ ဒါနမှု သီလမှု ဘာဝနာမှု စသည်ကို ပြုလုပ်ခြင်းငှာ အားထုတ်ခြင်းကို ဆိုလိုသည်။
- မိမိသန္တာန်၌ ဖြစ်ပြီး ဖြစ်ဆဲ ဖြစ်ကုန်သော ကုသိုလ်တရားတို့ကို နိယာမအဖြစ်သို့ ရောက်စေရန် လွန်စွာကြီးပွားစေခြင်းငှာ အားထုတ်ခြင်း၊ မိမိ ပြုပြီး ပြုဆဲ ဖြစ်ကုန်သော ဒါနမှု သီလမှု ဘာဝနာမှု စသည်တို့ကို တိုးတက်ကြီးထွားရန် အားထုတ်ခြင်းကို ဆိုလိုသည်။[၇][၈]
ဤသည်မှာ သမ္မပ္ပဓာန်၏ အဓိကလက္ခဏာလေးပါးဖြစ်ပြီး၊ ၎င်းတို့ကို အောက်တွင် အသေးစိတ်ဖော်ပြထားသည်။
သမ္မပ္ပဓာန်၏ အမျိုးအစားလေးပါး
သမ္မပ္ပဓာန်သည် အကုသိုလ်နှင့် ကုသိုလ်တရားများနှင့်ဆိုင်သော အားထုတ်မှုလေးမျိုးအဖြစ် ပိုင်းခြားထားသည်။ ဤလေးပါးကို အဘိဓမ္မာ ဝိဘင်းပါဠိတော် သမ္မပ္ပဓာနဝိဘင်း၌ ဖော်ပြထားသည်။[၉]
၁. အနုပ္ပန္နအကုသိုလ် (မဖြစ်သေးသော အကုသိုလ်တရားများကို မဖြစ်စေရန် အားထုတ်ခြင်း)
အနုပ္ပန္နအကုသိုလ်ဟူသည် တစ်ခုသောဘဝ၌ သို့မဟုတ် တစ်ခုသောအာရုံ၌ မိမိ၏ ရုပ်နာမ်သန္တာန်တွင် မဖြစ်ဖူးသော ယုတ်မာသော အကုသိုလ်တရားများကို ဆိုလိုသည်။ ဤအကုသိုလ်များသည် သူတစ်ပါး၏ သန္တာန်တွင် ဖြစ်ပေါ်နေသည်ကို မြင်တွေ့ရသောအခါ “ငါ့သန္တာန်တွင် ဤသို့သော အကုသိုလ်များ မဖြစ်ပါစေရ” ဟူ၍ ဆန္ဒဖြစ်စေ၍ အားထုတ်ရသည်။
- အကြောင်းရင်း: အသံသရာတစ်ခွင်တွင် မဖြစ်ဖူးသော အကုသိုလ်မရှိသော်လည်း၊ တစ်ခုသောဘဝ၌ မဖြစ်ဖူးသော အကုသိုလ်များကို အနုပ္ပန္နအကုသိုလ်ဟု ခေါ်သည်။ ဥပမာ - တစ်ဦးတစ်ယောက်သည် မသမာသော ကာမဂုဏ်အာရုံများကို မခံစားဖူးသော်လည်း၊ သူတစ်ပါးတွင် ထိုအာရုံများကြောင့် ဖြစ်ပေါ်သော အကုသိုလ်ကို မြင်တွေ့ပြီး ၎င်းတို့ မဖြစ်ရန် ကြိုးစားရသည်။
- အားထုတ်ပုံ: ဤအကုသိုလ်များ မဖြစ်ရန် သမထ၊ ဝိပဿနာဘာဝနာကျင့်စဉ်များဖြင့် ပုဗ္ဗဘာဂသတိပဋ္ဌာနမဂ်ကို ကျင့်ရသည်။ ဤကျင့်စဉ်သည် အရိယမဂ်သို့ ဦးတည်ရန် အခြေခံဖြစ်သည်။
- ဝီရိယလက္ခဏာ: ဤအားထုတ်မှုတွင် ဝီရိယသည် အင်္ဂါလေးပါးဖြင့် ခြံရံထားသည်။ ဆိုလိုသည်မှာ “အရေ ကြွင်းစေ၊ အကြော ကြွင်းစေ၊ အရိုး ကြွင်းစေ၊ အသား အသွေးတွေ ခန်းခြောက်ချင် ခန်းခြောက်ပါစေ” ဟူသော ဇွဲလုံ့လဖြင့် အားထုတ်ရသည်။[၉]
၂. ဥပ္ပန္နအကုသိုလ် (ဖြစ်ပြီးသော အကုသိုလ်တရားများကို ပယ်ရှားရန် အားထုတ်ခြင်း)
ဥပ္ပန္နအကုသိုလ်ဟူသည် မိမိ၏ ရုပ်နာမ်သန္တာန်တွင် ရှေးက ဖြစ်ဖူးသော အကုသိုလ်တရားများနှင့် အလားတူ ထပ်မဖြစ်ရန် ကြိုးစားရမည့် အကုသိုလ်များကို ဆိုလိုသည်။ ဖြစ်ပြီးသော အကုသိုလ်များသည် ချုပ်ဆုံးသွားပြီးဖြစ်သောကြောင့် ၎င်းတို့ကို ပယ်ရှားရန် မဖြစ်နိုင်သော်လည်း၊ အလားတူ အကုသိုလ်များ ထပ်မဖြစ်ရန် အားထုတ်ရသည်။
- အကြောင်းရင်း: ဥပမာ - တစ်ဦးသည် လောဘ၊ ဒေါသ၊ မောဟစသည့် အကုသိုလ်များကို ရှေးက ပြုခဲ့ဖူးပြီး၊ ၎င်းတို့နှင့် အလားတူ အကုသိုလ်များ ထပ်မဖြစ်ရန် ကြိုးစားရသည်။
- အားထုတ်ပုံ: ဤအကုသိုလ်များကို ပယ်ရှားရန် သမထ၊ ဝိပဿနာဘာဝနာကျင့်စဉ်များဖြင့် စိတ်ကို ထိန်းသိမ်းပြီး အကုသိုလ်ဖြစ်ပေါ်မှုကို တားဆီးရသည်။ ဥပမာ - ဒေါသဖြစ်ပေါ်လာသောအခါ မယောင်မလည် မလိုက်မိစေရန် သတိဖြင့် ထိန်းသိမ်းရသည်။
- ဝီရိယလက္ခဏာ: ဤအားထုတ်မှုတွင် ကာယိကဝီရိယ (ကိုယ်ဖြင့် အားထုတ်မှု) နှင့် စေတသိကဝီရိယ (စိတ်ဖြင့် အားထုတ်မှု) ဖြင့် စိတ်ကို မြှင့်တင်ပြီး၊ အင်္ဂါလေးပါးဖြင့် ခြံရံထားသော ဝီရိယဖြင့် ဆောင်ရွက်ရသည်။[၉]
၃. အနုပ္ပန္နကုသိုလ် (မဖြစ်သေးသော ကုသိုလ်တရားများကို ဖြစ်ပေါ်စေရန် အားထုတ်ခြင်း)
အနုပ္ပန္နကုသိုလ်ဟူသည် မိမိ၏ ရုပ်နာမ်သန္တာန်တွင် မရရှိဖူးသေးသော ဈာန်တရား၊ မဂ်တရားများကို ဆိုလိုသည်။ ဤကုသိုလ်များသည် လောကုတ္တရာ (မဂ်ဖိုလ်တရား) နှင့် လောကီ (ဈာန်တရား) တရားများအဖြစ် အကျုံးဝင်သည်။
- အကြောင်းရင်း: အသံသရာတွင် ဈာန်တရားများကို ရရှိဖူးသူများရှိသော်လည်း၊ ဤဘဝ၌ မရရှိသေးသော စ ဈာန်တရားများနှင့် မဂ်တရားများသည် အနုပ္ပန္နကုသိုလ်များဖြစ်သည်။ ဥပမာ - ပုထုဇန်တစ်ဦးအတွက် အရိယမဂ်တရားများသည် အနုပ္ပန္နကုသိုလ်များဖြစ်သည်။
- အားထုတ်ပုံ: ဤကုသိုလ်များကို ရရှိရန် သမထဘာဝနာ (ဈာန်ရရှိရန်) နှင့် ဝိပဿနာဘာဝနာ (မဂ်ဖိုလ်ရရှိရန်) ကျင့်ရသည်။ ဥပမာ - ပထမဈာန်ရရှိရန် ကမ္မဋ္ဌာန်းတရားများကို အားထုတ်ရသည်။
- ဝီရိယလက္ခဏာ: ဤအားထုတ်မှုသည် အပြင်းအထန် ဝီရိယဖြင့် ဆောင်ရွက်ရပြီး၊ အင်္ဂါလေးပါးဖြင့် ခြံရံထားသော ဝီရိယဖြစ်သည်။[၉]
၄. ဥပ္ပန္နကုသိုလ် (ဖြစ်ပြီးသော ကုသိုလ်တရားများကို တိုးပွားစေရန် အားထုတ်ခြင်း)
ဥပ္ပန္နကုသိုလ်ဟူသည် မိမိ၏ ရုပ်နာမ်သန္တာန်တွင် ရရှိပြီးသော ဈာန်တရား၊ ဝိပဿနာဉာဏ်များကို တည်တံ့စေရန်၊ မပျောက်ပျက်စေရန်၊ တိုးပွားစေရန်နှင့် ဘာဝနာပြည့်စုံစေရန် အားထုတ်ခြင်းကို ဆိုလိုသည်။
- အကြောင်းရင်း: မဂ်တရားများသည် စိတ္တက္ခဏတစ်ခုသာ ဖြစ်ပြီး ထပ်မဖြစ်နိုင်သော်လည်း၊ ဝိပဿနာဉာဏ်နှင့် ဈာန်တရားများကို ဆက်လက် တည်တံ့စေရန်နှင့် တစ်ဆင့်မြင့်အောင် အားထုတ်ရသည်။ ဥပမာ - ပထမဈာန်ရရှိပြီးသူသည် ဒုတိယဈာန်သို့ တက်ရန် အားထုတ်ရသည်။
- အားထုတ်ပုံ: ဤကုသိုလ်များကို တိုးပွားစေရန် သမထ၊ ဝိပဿနာဘာဝနာကျင့်စဉ်များကို ဆက်လက်ကျင့်ရသည်။ ဥပမာ - ဝိပဿနာဉာဏ်များကို အထပ်ထပ် ဖြစ်ပေါ်စေပြီး အရဟတ္တမဂ်သို့ ရောက်အောင် အားထုတ်ရသည်။
- ဝီရိယလက္ခဏာ: ဤအားထုတ်မှုတွင် ဝီရိယသည် ဆန္ဒဓာတ်နှင့်ယှဉ်၍ စိတ်ကို မြှင့်တင်ပြီး၊ အင်္ဂါလေးပါးဖြင့် ခြံရံထားသော ဝီရိယဖြင့် ဆောင်ရွက်ရသည်။[၉]
သမ္မပ္ပဓာန်၏ ဝီရိယဖြစ်ကြောင်းများ (၁၁-ပါး)
သတိပဋ္ဌာနဝိဘင်းအဋ္ဌကထာ နှင့် မဟာသတိပဋ္ဌာနသုတ်အဋ္ဌကထာတို့တွင် ဝီရိယဖြစ်ပေါ်ကြောင်း ၁၁-ပါးကို ဖော်ပြထားသည်။ ဤအကြောင်းများသည် သမ္မပ္ပဓာန်ဝီရိယကို ဖြစ်ပေါ်စေရန် အထောက်အကူဖြစ်သည်။
- အပါယဘယပစ္စဝေက္ခဏတာ (အပါယ်ဘေးကို ဆင်ခြင်ခြင်း): ပျင်းရိလျှင် အပါယ်လေးဘုံသို့ ကျရောက်နိုင်သည်ဟု ဆင်ခြင်ပြီး ဝီရိယဖြစ်စေရန် ကြိုးစားရသည်။
- အာနိသံသဒဿာဝိတာ (ဝီရိယ၏ အကျိုးကို ရှုမြင်ခြင်း): ဝီရိယဖြင့် မဂ်ဖိုလ်ရရှိနိုင်သည်ဟု သိမြင်ပြီး အားထုတ်ရသည်။
- ဂမနဝီထိပစ္စဝေက္ခဏတာ (သွားရာလမ်းကို ဆင်ခြင်ခြင်း): ဘုရား၊ ပစ္စေကဗုဒ္ဓါ၊ အရိယာသာဝကတို့သည် ဝီရိယဖြင့် အောင်မြင်ခဲ့သည်ဟု ဆင်ခြင်ပြီး အားထုတ်ရသည်။
- ပိဏ္ဍပါတာပစာယနတာ (ဆွမ်းကို ရိုသေခြင်း): ဒါယကာများ၏ ဆွမ်းကို တရိုတသေ အလေးပြု၍ သံသရာမှ လွတ်ရန် အားထုတ်ရသည်။
- ဒါယဇ္ဇမဟတ္တပစ္စဝေက္ခဏတာ (အမွေ၏ မြင့်မြတ်မှုကို ဆင်ခြင်ခြင်း): မြတ်စွာဘုရား၏ သူတော်ကောင်းဥစ္စာ (သဒ္ဓါ၊ သီလ စသည်) ကို ရရှိရန် အားထုတ်ရသည်။
- သတ္ထုမဟတ္တပစ္စဝေက္ခဏတာ (ဆရာ၏ မြင့်မြတ်မှုကို ဆင်ခြင်ခြင်း): မြတ်စွာဘုရား၏ မြင့်မြတ်မှုကို ဆင်ခြင်၍ သူတော်ကောင်းတရားကို အားထုတ်ရသည်။
- ဇာတိမဟတ္တပစ္စဝေက္ခဏတာ (မျိုးရိုး၏ မြင့်မြတ်မှုကို ဆင်ခြင်ခြင်း): မိမိ၏ မျိုးရိုးမြင့်မြတ်မှုကို ဆင်ခြင်၍ တရားကျင့်ရန် အားထုတ်ရသည်။
- သဗြဟ္မစာရိမဟတ္တပစ္စဝေက္ခဏတာ (သီတင်းသုံးဖော်တို့၏ မြင့်မြတ်မှုကို ဆင်ခြင်ခြင်း): အရှင်သာရိပုတ္တရာ၊ မဟာမောဂ္ဂလာန်တို့၏ ကျင့်စဉ်ကို လိုက်နာရန် အားထုတ်ရသည်။
- ကုသီတပုဂ္ဂလပရိဝဇ္ဇနတာ (ပျင်းရိသူများကို ရှောင်ကြဉ်ခြင်း): ပျင်းရိသူများနှင့် မပေါင်းသင်းဘဲ ဝီရိယဖြစ်စေရန် အားထုတ်ရသည်။
- အာရဒ္ဓဝီရိယပုဂ္ဂလသေဝနတာ (ဝီရိယရှိသူများကို မှီဝဲခြင်း): လုံ့လဝီရိယရှိသူများနှင့် ပေါင်းသင်းပြီး အားထုတ်ရသည်။
- တဒဓိမုတ္တတာ (ဝီရိယ၌ ညွတ်ကိုင်းသော စိတ်ရှိခြင်း): ဣရိယာပုထ်လေးပါးလုံးတွင် ဝီရိယအားထုတ်ရန် စိတ်ဆန္ဒထားရသည်။[၁၀]
ဝီရိယဖြစ်ကြောင်းများ၏ အနှစ်သာရ
ဤအကြောင်းများကို အနှစ်ချုပ်အနေဖြင့် အောက်ပါ ဂါထာဖြင့် ဖော်ပြထားသည်။
ပါယ်ဘေးဆင်ခြင်၊ မြင်သည်အကျိုး၊လမ်းရိုးလိုက်ရာ၊ ပိဏ္ဍပါတာပစယ၊ဒါယဇ္ဇဟု၊ သတ္ထုမြတ်ဘိ၊ဇာတိမဟတ္တ၊ သဗြဟ္မစာရီ၊မမှီလူပျင်း၊ မှီတင်းအာရဒ္ဓ,ဓိမုတ္တဟု၊ လုံ့လပွားကြောင်း ဆယ့်တစ်တည်း။(ဆရာတော် ဦးဗု်)
ဝီရိယ၏ အခြေခံအကြောင်းရင်း
ဝီရိယ၏ အခြေခံအကြောင်းရင်းမှာ သံဝေဂတရား (ထိတ်လန့်ကြောက်ရွံ့မှု) ဖြစ်သည်။ သံဝေဂတရားသည် သုံးမျိုးရှိပြီး၊ ဓမ္မသံဝေဂကို ထည့်သွင်းလျှင် လေးမျိုးဖြစ်သည်။
- စိတ္တုတြာသသံဝေဂ (စိတ်တုန်လှုပ်ကြောက်ရွံ့မှု): ဆင်ဘေး၊ ကျားဘေးစသည်တို့ကြောင့် စိတ်တုန်လှုပ်ကြောက်ရွံ့ခြင်း။ ဤသည်မှာ ဒေါသစေတသိက်နှင့် ဆက်စပ်သည်။
- ဩတ္တပ္ပသံဝေဂ (မကောင်းမှုကို ကြောက်ရွံ့မှု): အပြစ်ပြုမည်ကို ကြောက်ရွံ့ခြင်း။ ဤသည်မှာ သောဘဏစေတသိက်ဖြစ်သည်။
- ဉာဏသံဝေဂ (အကျိုးအကြောင်းဆင်ခြင်၍ ကြောက်ရွံ့မှု): သံသရာဒုက္ခဘေးကို ဉာဏ်ဖြင့် မြင်တွေ့ကြောက်ရွံ့ခြင်း။ ဤသည်မှာ သူတော်ကောင်းတို့၏ သံဝေဂဖြစ်သည်။
- ဓမ္မသံဝေဂ (သင်္ခါရတရားများကို ထိတ်လန့်မှု): ရဟန္တာတို့၏ သင်္ခါရတရားများကို ထိတ်လန့်သော ဉာဏ်ပညာဖြစ်သည်။
ဤသံဝေဂများအနက် ဉာဏသံဝေဂ သည် ဝီရိယဖြစ်ပေါ်ရန် အဓိကအကြောင်းရင်းဖြစ်သည်။ သံသရာဒုက္ခဘေးကို ဉာဏ်ဖြင့် မြင်တွေ့ကြောက်ရွံ့မှသာ လွတ်မြောက်ကြောင်းတရားများကို အားထုတ်မည်ဖြစ်သည်။ ဥပမာ - ပညာမတတ်လျှင် ဆင်းရဲမည်ဟု ကြောက်ရွံ့သော ကျောင်းသားသည် ပညာကို ကြိုးစားသင်ယူသကဲ့သို့၊ သံသရာဒုက္ခကို ကြောက်ရွံ့သော သူတော်ကောင်းသည် တရားကို အားထုတ်သည်။[၁၀]
သမ္မပ္ပဓာန်၏ အရိယမဂ်နှင့် ဆက်စပ်မှု
သမ္မပ္ပဓာန်သည် အရိယမဂ်ရှစ်ပါး၏ အဓိကအင်္ဂါတစ်ခုဖြစ်ပြီး၊ အရိယမဂ်အခိုက်တွင် အထက်ပါ လေးဌာနလုံးကို တစ်ပြိုင်နက် ပြီးစီးစေနိုင်သည်။ ဆိုလိုသည်မှာ၊ အရိယမဂ်ဖြင့် အကုသိုလ်များကို ပယ်ရှားပြီး ကုသိုလ်များကို ဖြစ်ပေါ်တိုးပွားစေနိုင်သည်။ ဤအားထုတ်မှုသည် ပုဗ္ဗဘာဂသတိပဋ္ဌာနမဂ် (အရိယမဂ်မတိုင်မီ ကျင့်ရသော သမထ၊ ဝိပဿနာ) နှင့် အရိယမဂ်ကို ပြည့်စုံစေသည်။[၁၁]
ဆက်စပ်ဖတ်ရှုရန်
ကိုးကား
- ↑ သမ္မပ္ပဓာန (ပု၊ န) [သမ္မာ (သမ္မဒ်)+ပ+ယု။ သမ္မာ ပဒဟန္တိ ဧတေနာတိ သမ္မပ္ပဓာနံ။ ဝိဘာဝိနီ၊၂၂၇။ သမ္မာ+ပဓာန။ သုန္ဒရံ, ပသတ္ထံ ဝါ ပဓာနံ သမ္မပ္ပဓာနံ။ မဏိမဉ္ဇူ၊၂၊၂၈၄။ သံယုဂ်ကြောင့် ရဿပြု။ နီတိ၊ သုတ္တ၊ ၁၇၉။ သမျက်ပြဓာန (ဏ)-သက္ကတပိဋက။]
- ↑ သမ္မပ္ပဓာနာနီ (အံ၊၁၊၃၂၂) တိ သုန္ဒရပဓာနာနိ ဥတ္တမဝီရိယာနိ။ အံ၊ဋ္ဌ၊၂၊၂၆၀။
- ↑ သမ္မပ္ပဓာနာ (အဘိ၊ဝိ၊၂၁၆) တိ ကာရဏပ္ပဓာနာ ဥပါယပ္ပဓာနာ ယောနိသောပဓာနာ။ အဘိ၊ဋ္ဌ၊၂၊၂၇၆။ ကာရကပ္ပဓာနာတိ “အနုပ္ပန္နပါပကာနုပ္ပါဒါဒိအတ္ထာ”တိ ဂဟိတာ တထေဝ တေ ဟောန္တီတိ တံ အတ္ထ သာဓေန္တိယေဝါတိ ဧတဿ အတ္ထဿ ဒီပကော သမ္မာသဒ္ဒေါတိ ယထာဓိပ္ပေတတ္ထဿ အနုပ္ပန္နပါပကာနုပ္ပါဒါဒိနော ကာရဏဘူတာ၊ ပဓာနကာရဏဘူတာတိ အတ္ထော။ မူလဋီ၊၂၊၁၆၂။
- ↑ ကာရဏသဒ္ဒေါ ယုတ္တိဝါစကော “သဗ္ဗမေတံ အကာရဏံ ဝဒတီ”တိအာဒီသု ဝိယ၊ တသ္မာ ကာရဏပ္ပဓာနာတိ ယုတ္တိပ္ပဓာနာ၊ အနုပ္ပန္နပါပကာနုပ္ပါဒနာဒိကိရိယာယ အနုရူပပ္ပဓာနာတိ ဧဝံ ဝါ အတ္ထော ဒဋ္ဌဗ္ဗော၊ အနုဋီ၊၂၊၁၆၃။
- ↑ သမ္မပ္ပမာနေသု ပဒဟန္တိ ဧတေနာတိ ပဓာနံ၊ သောဘနံ(ဏံ) ပဓာနံ သမ္မပ္ပဓာနံ၊ သမ္မာ ဝါ ပဒဟန္တိ ဧတေနာတိ သမ္မပ္ပဓာနံ၊ သောဘနံ(ဏံ) ဝါ တံ ကိလေသဝိရူပတ္တဝိရဟတော ပဓာနဉ္စ ဟိတသုခနိပ္ဖါဒကတ္ထေန သေဋ္ဌဘာဝါဝဟနတော ပဓာနဘာဝကရဏတော ဝါ သမ္မပ္ပဓာနံ။ ပဋိသံ၊ဋ္ဌ၊၁၊၉၁။
- ↑ သမ္မပ္ပဓာန (ပဋိသံ၊၈၁) န္တိ အဝိပရိတပ္ပဓာနံ ကာရဏပ္ပဓာနံ ဥပါယပ္ပဓာနံ ယောနိသောပဓာနံ။ ပဋိသံ၊ဋ္ဌ၊၁၊၂၇၁။ (ပဋိသံ၊ ဂဏ္ဌိ။ ၁၉၃)။
- ↑ ဗုဒ္ဓဘာသာကောင်းတစ်ယောက် − သာသနာရေးဝန်ကြီးဌာန
- ↑ (မ၊၁၊၈၉။)
- ↑ ၉.၀ ၉.၁ ၉.၂ ၉.၃ ၉.၄ နိဗ္ဗာနဂါမိနိပဋိပဒါ - ဒုတိယတွဲ - ဖားအောက်တောရဆရာတော်
- ↑ ၁၀.၀ ၁၀.၁ မဟာဗုဒ္ဓဝင် ပထမတွဲ (ပဌမပိုင်း) မင်းကွန်းဆရာတော်
- ↑ (ဒီ၊ဋ္ဌ၊၂၊၃၉၃။)
